👑ဘုရင့္မူပိုင္👑
Segment 👑33👑 🔞🔞
တစ္လမ္းလုံးတိတ္ဆိတ္လာတဲ့
ကိုကို႔မ်က္ဝန္းထဲ မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕
ခပ္ေရးေရးေလးေနရာယူေနရွာသည္။
ဘုံကိုယ္တိုင္လဲကိုကို႔ကိုသနားလြန္းလို႔
ဝဲတက္လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို
ကိုကိုမျမင္ေလေအာင္ပြတ္သုပ္ရင္း
ကားမွန္ဘက္ကိုသာမ်က္ႏွာမူထားလိုက္၏။
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ကိုကိုက ကားကိုသာ
စိုက္ၾကည့္ေနတာမို႔ ဘုံ တိတ္ဆိတ္စြာ
ဆင္းသြားရင္းမွ ကိုကို႔ဘက္ကတံခါးကို
သြားဖြင့္ေပးေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုပုံနဲ႔
ကိုကိုကၿပဳံးျပသည္။
အို ကိုကိုနာက်င္ေနတာပဲ!!!
အမွတ္မထင္ျမင္လိုက္ရတဲ့မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕က ဘုံ႔ရင္ကိုထုႏွက္ေန၏။
ဘာမွမျဖစ္သည့္ႏွယ္ၿပဳံးျပေနတဲ့
ကိုကိုကေတာ့ ဘုံ႔ပုခုံးေလးကိုကိုင္ရင္း
အိမ္ထဲကိုခပ္ေျဖးေျဖးလွမ္းဝင္လာခဲ့သည္။
“ကိုကို!!....."
ပကတိအတိုင္းလွည့္ၾကည့္လာ၏။
ၾကည့္ရတာ ကိုကိုစိတ္ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီနဲ႔
တူပါရဲ႕!!!
ဆက္ေျပာရန္စကားကမထြက္ေတာ့တာမို႔
ေခါင္းယမ္းျပလိုက္ေတာ့ ကိုကိုက
အိမ္ထဲကိုသာဝင္လာခဲ့သည္။
ဘုံလဲလိုက္ဝင္လာရင္းမွ ဆိုဖာမွာထိုင္ေတာ့ ကိုကိုကေဖ်ာ္ရည္ဘူးယူလာရင္းမွ
ဘုံ႔ေဘးခ်ေပးကာ
“သည္းငယ္လန႔္သြားမွာပဲ ေသာက္လိုက္ဦး...."
ဘာမွမျဖစ္သလိုကိုကို႔ပုံစံက
တကယ္အစစ္အမွန္လား?? မဟုတ္ရင္
ဟန္ေဆာင္ေနတာလား??
“ကိုကိုဘာမွမခံစားရဖူးလားဟင္??...."
ဘုံေမးလိုက္ေတာ့အေအးကိုေမာ့ေသာက္ရင္း ကိုကိုကပုခုံးတြန႔္ျပကာ
“ဘာကိုေျပာဝာာလဲ ကိုကိုကဘာကို
ခံစားရမွာလဲ??....."
အဓိကေမးခြန္းကေနေရွာင္ေျပးေနပုံေထာက္ရင္ ကိုကိုဒီျပသနာကို
ရင္မဆိုင္ခ်င္မွန္းသိတာမို႔ ဘုံ
မ်က္ရည္ဝဲဝဲနဲ႔သာ ကိုကို႔လက္ေမာင္းကို
ပါးေလးအပ္ရင္း
YOU ARE READING
👑ဘုရင့်မူပိုင်👑 {Complete}
Романтикаကျန်တာတွေမလိုတဲ့ကိုယ့်ဘဝမှာ မင်းရှိရင်ရပြီ ကိုယ်ရဲ့မူပိုင်လေး💞💞
