24.Bölüm

981 33 12
                                    

Kuzucuklarım😍
Yıldıza basmayı unutmayınnn
Sizi seviyorum
Love you🧚🏻‍♀️

Ülkemizde oluşan karışıklıklar var. Bu misafirlik fazla uzadı.
Türkiye, Türklerindir
Öyle de kalacak

Son olarak çeyrek finale çıkan milli takımımızı kutlarım😍🇹🇷
Bizim çocuklar🤟🏻🇹🇷

20 Ekim 2005

"Erdem.. hadi gelseneee. Bak gelmiş, içeride yatıyor. Gel gidip görelim" diye tutturdu Caner Erdemi çekiştirirken.

Omuzlarını silkti Erdem. Sinirli sinirli baktı. Aman geldiyse gelmişti! O bücür yüzünden annesi kaç aydır onu kucağına alamamıştı. Neymiş, bebeğine zarar gelirmiş! Erdeminki de inat değil mi, babası kucağına almak istese gitmez, annesine tırmanırmış!

O bücür yüzünden annesi sağda solda uykuya dalarmış. Sürekli sebze yemeği yaparmış sağlıklı olduğu için! Erdem sevmezmiş ki sebze! Hep Hatice Sultana kaçarmış yemek yemeye.. tüm düzeni o bebek haberi geldiğinden beri bozulmuş! Erdemin oyuncak odasına o bebeğe oda yapmışlar. Hem de pembe pembe ıyyy! Erdem hiç beğenmemiş bu odayı..

"Iıı ıhhhh! Gelmem! Görmek istemiyom onu!"

"Erdem.. ben merak ediyom ama. Adına annemin adını koymuşlar. Oya... gel bi görelim. Sonra geri gelcez"

"Of Caner! Git gör. Hatta al sen götür evinize. Ben istemiyom"

"Benim mi oyuncaklarımla mı oynayacak o zaman?"

Kafa salladı Erdem.

"Benim yatağımda mı uyuyacak?"

Erdem yine kafa salladı bıkkınlıkla

"Her yer boklu bez mi olacak?"

Erdem iğrenerek kafasını salladı bu sefer. Caner omuz silkti.

"Olsun gel bakalım bi. Merak ediyom"

"Off Caner. Geldim.." diyerek peşinden kalktı Erdem. Yalan yoktu, o da merak ediyordu bu bücürü!

Salon kapısından baktılar önce. Aman bir kalabalık bir kalabalık! Sanki reisicumhur geldi! El kadar bebe, bunca insanı toplamıştı başına! Bir de hiç ağzı kapanmıyor, sürekli viyak viyak ağlıyordu.. elinden tuttuğu Erdemi çekiştirdi içeri küçük Caner. Uzun uğraşlar sonucu herkesi ite kaka bebeğe ulaştılar. Derya Hanım onları görünce mutlu oldu

"Ayy çocuklar! Erdemim gel kardeşini gör. Caner.. gel oğlum bak, nasıl minicik" diyerek çağırdı onları yanına. Erdem sinirle, Caner utana sıkıla gitti yanına.

"Defne Oya.. ailemize hoş geldi. Merhaba diyin kardeşinize bakayım"

"Merhaba boklu!" dedi Erdem ters ters. Herkes kahkaha atarken Caner gözlerini bu güzel bebekten ayırmıyordu. İşaret parmağını uzattı bebeğe. Gözleri kapalı olmasına rağmen tüm avcuyla kavradı Defne parmağı. O zamandan belliymiş, bu çocuğu göz koymuş bizim kız!

"Hoşgeldin ufaklık!" diyerek tüm masumiyetiyle elinin üstünü öpmüş Caner.

"Derya teyze, ona Oya mı diyeceğiz? Ben annemin adını öyle seslenemem ki" diye çok masum bir soru ekledi Caner. Gülümsedi Derya Hanım. Caner oğlunun saçlarını parmaklarıyla geriye doğru düzeltip elini yanağına koydu

"Biz de Defne deriz ona. Olur mu?"

"Olabilir. Ben ufaklık diyim mi? Baksana çok ufak. Hihihi" diyerek güldü Caner. Kendi sanki çok büyüktü! Bacak kadar boyu vardı. Sonra büyüyecekti evet, uzadıkça uzayacak, kalıplandıkça kalıplanacaktı. Ama şimdi şuncacıktı işte!

Abimin Arkadaşı +18 (Devam Ediyor) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin