TRACE DIMAGIBA (Wild Men Series 1)

S3: REVELATION

TRACE

Nagdududa akong tumitig sa tatlo. Nagpapasok ba ako ng mga kalaban sa buhay ko? Katangahan ba na nagtiwala ako sa tatlong nasa harap ko?

"Who are you really? Saan kayo galing? At bakit ako ang nilapitan niyo?" tanong ko sa kanila nang sunod-sunod.

"We already told you all the answers to those questions," pormal na sagot ni Genesis. "Why, Master Trace?"

"You lied about your parents..." I am daggering them with my stares. "Ang sabi ninyo ay kailangan niyong mahanap ang tunay niyong ina. Ngayon sasabihin niyo sa akin na tatay niyo ang nasa tracker na pinapanood niyo? Ginagago niyo ba ako?"

"We didn't lie about our mother. We are looking for her."

"Puta! Sasabihin niyo ba ang lahat sa maayos na paraan o papasalitain ko kayo sa nakasanayan kong pagpapaamin?" Galit at nagbabanta na ako. Si Elliot na nasa dulo ay naging alerto na rin. "Ano ang dahilan at ako ang hinanap ninyo?"

Nakatingin lang sila sa akin at nagtinginan na naman pagkatapos. Tama ako. May hindi nga sila inaamin. Mga siraulo ang tatlong ito na ako pa ang hinanap para tarantaduhin.

"Ulitin ko... habang may pasensya pa ako sa inyong tatlo... Ano ang dahilan kung bakit ako ang hinanap niyo at hindi si Isidro una pa lang?!" I tried to sound calm pero gigil na ako sa kanila.

Nilapitan ko sila. Alam kong kapag pinalagan ako ng mga ito ay mapapalaban ako. Mapapalaban pero isa lang ma-hostage ko sa kanila ay susuko na ang dalawa. They are sisters at sa kanilang tatlo ay may isang masyadong spoiled sa dalawa. That is what I like with myself. Masyado ako magaling sa pag-obserba at napansin ko iyon.

"Again... we already told you the truth, Master Trace." Kalmado na inihakbang ni Genesis ang isang paa niya paatras habang nagsasalita.

I know that move, Genesis is preparing for my attack. Naghahanda na rin siya at ang mga kapatid niya na nakikita ko sa peripheral view ko. Malakas din talaga ang pakiramdam sa plano ko. Mga hindi basta-basta na assassin talaga ang mga ito.

I grinned. I like them three... at sayang kung tatapusin ko na sila ngayon kaso malas nila at ayoko talaga ng traidor.

Muli kong sinulyapan si Exodus na pasimple lang din ang kilos pero ang mga mata ay nakatutok sa akin at sumusulyap pasimple kay Elliot. They are calculating and sizing me and my friend obviously. Si Leviticus naman ay nilampasan ko para makalapit pa kay Genesis.

I sneered. They could be among the best sicarius of Incognito but me and Elliot are Foedus founders. Hindi kami aabot sa ganitong edad kung tatanga-tanga lang kami kagaya ng iba.

And these girls are only in their late teens, mga neneng pa talaga. Mga neneng na nasobrahan sa tapang pero walang mga alam sa kung ano ang kaya namin gawin ni Elliot para mapaamin sila.

"Yeah... I believe that you already told me the truth, but obviously may kulang sa katotohanan na sinabi ninyo." Huminto ako sa paglapit kay Genesis at inihakbang ang paa ko paatras habang nakatitig sa kaniya.

Averting their preparedness could make them lose the fight. I know how skillful they are, ilang beses ko nang napatunayan, but I am wiser.

"Totoo ang sinabi namin na may atraso sa amin ang mga nasa Incognito. Totoo rin na hinahanap namin ang princep na nagluwal sa amin." Genesis' voice sounded stronger now. Hindi na siya kalmado at pormal, I hit some nerves with my doubts kaya nasa tono niya ang pagkaalarma. Nasa tono rin niya ang pagpipilit na makumbinsi ako na maniwala sa kaniya.

Tumango ako habang umaatras. Umaakto na dadaanin ko na lang sa pag-uusap ang lahat. Another step backward, at nang nasa gilid na ako ng target ko ay kasabay nang pagtalikod ko kunwari, I pulled Leviticus as fast as I could after. But the gal is fast, too, as she pulled out her dagger in a blink of an eye and used it on me. Sinalo ko ang kutsilyo bago tumama sa dibdib ko and the dagger digged in the flesh of my right hand as she fucking stabbed me.