MİNEL

🐤28🐤

Yetişirse ikinci bölümü de atacağım bugünnnnn (geceye doğru)

Diğer bölüm gelmeden 2000 oy, 1000 yorum yapsak çok makbule geçer. (Emoji ve noktalama işareti koyarak yorum kasmayınnnn)

Nasılsınız bu arada, geçen bölüm sordum mu hatırlamıyorum.

Bu bölüm 3400 kelime olduuuu

İyi okumalarrr

.
.
.

Doruk Aktuna'dan

Yer yataklarında yattığımız günün üzerinden iki gün geçmişti, dün Minel ikinci kez pedagoğa gitmişti amcamla. Amcamın anlattığına göre -doğru düzgün konuşmuyordu, Bruce'nin Hulk'a dönüştüğünde diyalog kurmayışı gibiydi biraz- kediler ve köpeklerle oynuyordu, iyi ve kötülere yeni birilerini de eklemişti.

Bu akşam da ikinci kez aşı olacaktı, amcam o zamana kadar tabii ki Minel'i yine bize bırakmıştı, şu anda da vedalaşıyorlardı.

"Hemen gey babacım, seni ösyüyoyum." deyip Gökhan amcamın sakallarının üzerine bir öpücük bıraktı bizim küçük. Sanki amcam taşları almaya çalışan Avengers ekibi gibi zamanda yolculuk edecekti, öyle bir ayrılık seansı yaşıyorduk her gün.

"Geleceğim güzelim. Ne demiştim?" Göz göze geldiklerinde ikisi de gülümsedi. Kollarımı kavuşturup duvara yaslandım, bir filmin epik bitiş anı gibiydi bu halleri, birazdan senaristin ismi gözükecekti yandan.

"Babalar kızlarını bırakmaz."

"Babayay kızyayını bıyakmaz."

Gökhan amcamın gülüşü daha da büyüdü, varlığından Minel'den önce pek emin olmadığım gamzesi yine gözüktü. Gülmek konusunda benimle yarışıyordu Minel yanındayken ama ben tahtımı bırakmazdım, bu ailenin en güleci bendim, nokta.

Burnundan öptükten sonra Minel'i yere bıraktı. Kapıyı açtığında Minel kolunu uzatabileceği kadar öne uzatıp el salladı. "Göyüşüyüz babacım!"

"Görüşürüz güzeller güzelim."

Minel yerinde sallandı, galiba amcamın hitabı hoşuna gitmişti, utangaç bir şekilde kıkırdamıştı çünkü bir yandan.

Gökhan amcam kapıyı arkasından çekmeden önce bana baktı. Ne diyeceğimi tahmin edip konuştum hemen. "Bize emanet, çok dikkatli olacağız." Dudağının kenarı kıvrıldı. "Eyvallah aslanım." deyip çıktı.

"Fıstığım, sonunda vedalaşabildin mi?"

Bana baktı gözlerini kocaman açıp. "Hı?" dedi saf saf. Bu haline gülüp onu kucağıma aldım, boynundan öptüm, Gökhan amcam burada olmasa bile yanağından öpemezdim hep, amcam dikkatli adamdı, anlardı.

Anlarsa da... Neyse, oraya hiç girmeyeyim.

"Bugün seninle ne yapalım?"

"Napayım?"

"Ben de sana soruyorum, ne yapalım?"

Başını omzuma yaslarken "Biymem." dedi tatlı tatlı.

"O zaman..." derken düşünüyordum, bir yandan da merdivenleri çıkıyordum tabii, vakit nakitti. "Seninle yüzebiliriz."

"Ama yüsemiyoyum ki ben..."

"O konuda hiç endişelenmene gerek yok fıstığım, senin bu abilerin..." Kendimi gösterdim, adımlarımı abimin odasına yönlendirmiştim bir yandan, en iyi yüzenimiz oydu. "Bebekliklerinden beri yüzme dersleri alıyorlar. Biraz daha ders alsaydık gemi olacaktık, öyle düşün."