chapter 3

3.7K 156 7
                                    

"Sırada toplu çekim var!" diye adeta çığlık attı birisi. Onun kim olduğunu bilmiyordum çünkü takim ile öyle iç içe değildim; önemli maçlara ya da şampiyonluk kutlamalarına gelirdim ve o vakitler de Barış ile birbirimizi yemekle meşgul olduğumuzdan kimse bize yanaşamazdı.

"Toplanın," dedi neşeyle Icardi'nin eşi Wanda. Onun çağrısına uyan herkes kupanın etrafında toplanırken birisinin omzuma çarpmasıyla sendeledim. "Çok pardon," dedi tanımadığım bir adam. "Herkes öyle ilerleyince sıkışıklık anında size çarptım." Suratında büyük bir mahcubiyet vardı. "Sorun değil," dedim gülümseyerek.

"Kazımcan ben bu arada," diyerek elini uzattı. "Deren," dedim elini sıkıp. "Galatasaray'da mı oynuyorsun?" Suratında buruk bir gülümseme oluştu. "Yok, Ankaragücü'ne kiralandım." Kafamı salladım."Senin Galatasaray'la ilişkin ne?" dedi haklı olarak. Barış'ın sevgilisiyim demek için açılan dudaklarım belime temas eden ellerle kapandı. "Onun ilişkisi benimle," dedi iki elini de belime dolamış arkamda duran Barış. "Barış abi," dedi Kazımcan. "Naber?"

"İyi diyelim iyi olsun, koçum. Hadi toplu fotoğrafı kaçırma, koş!" Kafamı göğsüne yaslayıp yukarı doğru baktım. "Bir de kovsaydın," dedim homurdanarak. "Yok ne kovacağım çocuğun bir kabahati yok. Senin benim sevgilim olduğunu ben gelene kadar bilmiyordu bile." Laf sokuyordu. "Söyleyecekken sen geldin."

"Kendini tanıtırken ne dedin? Deren mi dedin dümdüz?" Elleri hâlâ belimdeyken yüzümü ona doğru döndüm. "Evet. Deren'im ya ben hani."
"Oraya sıkıştıramadın mı bir Barış'ın sevgilisi ibaresini?" Alayla güldüm. "İstersen anlıma yazayım."

"İyi olur biliyor musun? Sen Barış yazdır, ben de Deren nasıl?" Kollarımı boynuna doladım. "Oldu uşağum, başka bir arzunuz?" Barış eğildi ve dudaklarını anlımla buluşturdu. "Yok, bu kadarı kafi."

"Sen niye toplu fotoğrafa katılmadın?" Sıkıntıyla yerinde kıpırdandı. "Çocuklarla çekindim işte, topluya gerek yok. Millet topluda sevgilisiyle duruyor ve malum benimki benden utanıyor. Gerek yok yani." Boynundaki kollarımı sıkılaştırdım.

"Utanmıyorum. Korkuyorum. Seninle olduğum için yakın çevremiz tarafından yeterince eleştiriliyorken bir de bütün bir Türkiye ile uğraşamam beni anla. Ömrümün sonuna kadar ismimin yanında bir etiket kalacak. Barış Alper Yılmaz'ın sevgilisi diye." Omuz silkti. "Kötü mü? Herkes bilecek işte ilişkimizi." Bilecekti ve ayrılsak bile unutmayacaktı. Benim korkum da buydu. Ve de yıllardır görüşmediğim ailemin de benden böyle haberdar olmasını istemiyordum.

"Ve gün gelecek," dedi Barış elleri saçlarımla oynarken. "O etiket Barış Alper Yılmaz'ın eşi olacak."

Sessiz kaldım. Barış'ın evlilik iması yaptığı diğer zamanlar gibi çünkü sevgililiği yürütemiyorduk daha nasıl evlenecektik?

Sahadakiler | Barış Alper YılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin