İSTENMEYEN 【James Potter】

34-Açıklama

Oy sınırı 120, yorum sınırı 130. İyi okumalar.

★

Violet

"Benimle konuşacağın önemli konuyu konuşabilirsin." dedim banyodan üzerimi giyinmiş hâlde çıkarken. James'se hâlâ giysilerini giymememek için çabalayan Rose'la mücadele ediyordu. "Giyindim."

"Önce Rose'un üzerini giydirmeme yardım eder misin?" diye sordu James ve emekleyerek kaçmaya çalışan Rose'u yakaladığında Rose çığlığı bastı. "Hanımefendi inatla giyinmeyi reddediyor."

Yanlarına oturup James'e yardım ettiğimde Rose'u giydirmeyi başardık. Sonra da kendi dilinde hızlı hızlı bir şeyler söyleyerek bizden uzaklaşan kızımı kendi hâline bırakıp bakışlarımı James'e çevirdim.

"Evet, ne anlatacaksın?"

James konuşmaya başlamadan önce ellerimi tuttuğunda, "Söyleyeceklerimin hoşuna gitmeyeceğini biliyorum." dedi. "Ama bunu benden duyman gerekiyor. Lily, Mary veya Marlene'den duyarsan olayı sana çok daha farklı yansıtırlar ve sırf bu yüzden beni yeniden terk etmeni istemiyorum."

"Sarhoşken Evans senden faydalanıp hamile mi kaldı?" diye sordum aklıma gelen ürkütücü fikirle.

"Ne?"

James birkaç saniye yüzüme şaşkınlıkla baktıktan sonra, "Hayır öyle bir şey değil." dedi. "Dumbledore bugün benimle konuştu." diye devam etti sonra da. "Dediğine göre bir kehanet varmış. Kehanetin gerçekleşmesi için de benim Lily'yle evlenip çocuk yapmam gerekiyormuş."

Duyduklarımı algılamam birkaç saniyemi alırken sertçe yutkundum. "Na-nasıl yani?" diye sordum sonra da. "Niye senin Evans'la evlenip çocuk yapman gerekiyor?"

"Trelawney'nin söylediğine göre onunla benim bir oğlum olursa Voldemort'u yenecek kişi o olacakmış. Bu yüzden Dumbledore benden Lily'yle evlenmemi istedi."

"Ne olacak yani şimdi?" diye sordum ellerimi James'in ellerinden ayırıp yaşaran gözlerimi görmesin diye bakışlarımı başka yöne çevirirken. James, Lily'ye gidecekti işte. Başından beri korktuğum şey başıma gelecekti. "Evlenecek misin onunla?"

"Hayır Violet." dedi James ve çenemi tutup yüzümü kendisine çevirdi. "Kehanet umrumda değil. Benim evlenmek istediğim kişi sensin. Sırf Dumbledore öyle istiyor diye Lily'yle evlenip çocuk yapacak değilim. Ama bunu sana Lily ya da manyak arkadaşlarından biri anlatmış olsalardı böyle anlatmayacaklardı biliyorum. Sana benim Lily'yle bu yüzden evlenmeye karar verdiğimi söyleyeceklerdi kesin."

Haklıydı. Öyle söylerlerdi.

"Violet hayatımı birlikte geçirmek istediğim kişi sensin." dedi James. "Ve eğer Rose'un bir kardeşi olacaksa onun annesi de sen olacaksın. Hem ne var biliyor musun? Benim artık Lily'yle konuşmaya bile tahammülüm kalmadı. Dumbledore'sa bana gelmiş onunla evlenip çocuk yap diyor. Tüm hayatımı mahvettikten sonra Voldemort'u yenmenin ne anlamı var?"

Yanağımı usulca okşamaya başladığında, "Benim kaderimde sen varsın Violet." dedi fısıltıya benzeyen bir ses tonuyla. "Eğer öyle olmasaydı benden hiç hamile kalmazdın ve Tanrı korusun ben aslında sana aşık olduğumun farkına varana kadar Lily'yle evlenmiş olurdum."

"James evlenelim." dedim aniden. Muhtemelen çok saçmaydı ama aklıma bir anda Dumbledore'un sırf kehanet gerçekleşsin diye James'i İmperius lanetiyle Lily'yle evlendirme ihtimali gelmişti. Ya da sırf kehanet gerçekleşsin diye onu Lily'yle evlenmesi için ikna edebilirlerdi. "Hemen evlenelim. Evlendikten sonra da şu anki gibi yaşamaya devam edebiliriz. Ama seni Lily'yle evlendirme ihtimalleri kalmaz artık."

James sözlerime karşılık alnını alnıma yaslarken, "Tamam." dedi. "Hemen evlenelim."

***
Mutfakta şarkı söyleyerek kahvaltı hazırlarken Rose da mama sandalyesinde oturmuş kendi dilinde bana eşlik ediyordu.

Hemen evlenelim dediğimde ertesi gün evleneceğimizi falan düşünmüştüm ama James dediğim an Sirius ve Jasmine'i eve çağırıp Rose'u onlara emanet ettikten sonra benimle birlikte Bakanlığa Cisimlenmişti.

James Seherbaz'ken Evlendirme Dairesi'nde çalışan adamın oğlunun hayatını kurtarmıştı. Bu yüzden de hızlıca evlenebilmiştik. Tabii evlilik tarihimiz 28 Ağustos yerine 25 Ağustos olarak kaydedilmişti. Böylece adamın başı da yanmayacaktı.

Sonuç olarak dün akşamdan beri resmi olarak Violet Potter'dım.

Hazırladığım meyve püresini Rose'un önüne bıraktığımda Rose da çabucak püreyi avuçlayıp ağzına götürdü. Sonra da o püresini yemeye devam ederken ben de James'le benim için krep hazırlamaya karar verdim.

Evlendik diye aramızdaki ilişkide bir değişiklik olmamıştı tabii ama o her sabah bana kahvaltı hazırladığı için bu sabah da ben ona kahvaltı hazırlamak istemiştim.

Evlendiğimiz için çok mutluydum. Kehaneti benden gizlemek yerine gelip anlattığı için çok mutluydum. Voldemort'u yenmek için bile olsa bizden vazgeçmediği için çok mutluydum.

"Günaydın."

James'in sesiyle bakışlarımı ona çevirdiğimde sırtını duvara yaslamış hâlde beni izlediğini gördüm. Üzerine yine bir gömlek giyinmişti ve gömleğinin ilk düğmelerini açık bırakıp gömleğin kollarını da kıvırmıştı.

"Günaydın." dedim neşeli bir ses tonuyla James'in artık kocam olduğu ve gömleğin kocama ne kadar çok yakıştığını düşünmemeye çalışarak. "Bize krep pişirdim."

"Eline sağlık şimdiden. Eminim çok leziz olmuşlardır." dedi James. Sonra da Rose'un yanına oturup saçlarını öptü. Rose da püreye bulanmış elleriyle babasının yanaklarını sıkıştırdı.

İkisi tanışalı daha bir ay bile olmamıştı ama Rose'un benden sonraki favori insanı James olmuştu bile.

"James." dedim aklıma gelen soruyla birlikte. "Saçma bir soru ama merak ettim. Rose'u mu daha çok seviyorsun yoksa beni mi?"

"Karımla kızım arasında ayrım yapamam." dedi James. "İkinizi de eşit seviyorum."

"Gerçekten mi? Eğer Rose'u da çok seviyorsan söylemende bir sakınca yok. Ben kızımı senden daha çok seviyorum mesela."

"Ayıp." dedi James dramatik bir şekilde içini çekerek. "Yüzüme karşı söyleme bari."

"Üzülme koca bebek." dedim peçeteyle James'in yanaklarındaki püreyi temizlerken. "Seni de seviyorum."

"Eskisi kadar çok mu?"

James yüzüme beklentiyle bakarak konuştuğunda, "Bilmem." diye mırıldandım. "Davranış şekline göre sana olan sevgim artıyor ya da azalıyor. Yani seni ne kadar seveceğimi sen belirliyorsun."