İSTENMEYEN 【James Potter】

38-Dört Çocuk Annesi

Oy sınırı 130, yorum sınırı 200. İyi okumalar.

★

Violet

James'le birlikte bahçede çimenlerin üzerine uzanmış yıldızları izlerken, "Eski evimizi seviyordum." dedim üzgün bir ses tonuyla. James, insanların ikide bir kapımızda belirmesinden bıktığı için taşınmak istemişti ve ben de kabul etmiştim. Ama bu eski evimizi özlediğim gerçeğini değiştirmiyordu tabii.

"Ben de seviyordum." dedi James. "Orada çok fazla anımız vardı. Ama burada da pek çok anı biriktirebiliriz."

"Biliyorum." diye mırıldandım. "Bu ev şimdi gerçekten dışarıdaki kimse tarafından görünmüyor mu?" diye sordum sonra da.

"Evet. Evi görebilmeleri için şifreyi bilmeleri gerek. Şifreyi de sadece Sirius, Remus ve Jasmine biliyor. Peter'a bile söylemedim. Benden özür diledi ama yine de-"

"Onu affetmek zorunda değilsin James." dedikten sonra James'e doğru dönüp bir elimi göğsüne koydum. "Hem şifreyi ona söylememen daha iyi olmuş. Ona güvenmiyorum."

"Ben de güvenmiyorum." dedi James içini çekerek. "Sırf diğerleri benim yanımda olduğu için ona da tepki göstermesinler diye en çok ihtiyaç duyduğum anda bana sırt çevirdi. Peter'la olan arkadaşlığımızın biteceğini hiç düşünmezdim ama bitti artık. Güvenmediğim biriyle arkadaş kalamam."

"Doğrusu da bu."

Cümlemin peşi sıra doğrulup James'e doğru eğildiğimde saçlarım yüzüne döküldü. Aynı anda bana özlem dolu bir ifadeyle baktığındaysa dudağımı ısırdım. En son öpüşmemimizin üzerinden bir aya yakın zaman geçmişti ve onu yeniden öpmek istiyordum.

Son şansını mahvetmemek için gerçekten çabalıyordu ve bu süreçte hiçbir yanlış hareketi olmamıştı. Bu yüzden onu öpmemde bir sorun olmazdı değil mi?

Bir elim göğsünde gezinirken yüzümü yüzüne yaklaştırdım. "Dışarıdan bizi kimsenin göremeyeceğinden eminsin değil mi?" diye sordum sonra da James'in kalp atışları elimin altında hızlanırken.

James, "Evet." diye mırıldandığında üzerine çıkıp yeniden ona doğru eğildim. Sonra da uzun süredir yapmak istediğim şeyi yapıp dudaklarımızı birleştirdim.

Dudaklarımızın birleştiği an James'in elleri belimi buldu. Yavaş başlayan öpüşmemiz gittikçe tutkulu bir hâl almaya başladığındaysa belimdeki ellerini kalçalarıma kaydırdı. Aynı anda da dudaklarımızı ayırıp yüzüme rahatsız olup olmadığımı anlamaya çalışıyormuş gibi baktı.

James'in en sevdiğim özelliklerinden biri de buydu. Her zaman yaptığı şeyden rahatsız olmadığımdan emin olmaya çalışırdı. Sadece kendisinin alacağı zevke odaklanmaz, benim de yaptığımız şeyden zevk aldığımdan emin olurdu. Bu yüzden onunlayken hiçbir tereddütüm olmazdı. Hoşuma gitmeyen bir şey yapmayacağını bilirdim çünkü.

Rahatsız olmadığımı anlaması için gülümsediğimde bu kez dudaklarımızı birleştiren o oldu. Sonra da yerlerimizi değiştirip üzerimdeyken beni öpmeye devam etti.

Ona bir daha hiç güvenemeyeceğimi sanmış olsam da eskisinden bile daha çok güveniyordum şimdi. Beni ve kızımı herkesten koruyacağını biliyordum çünkü. Bizi bir daha terk etmeyeceğini biliyordum. Geçmişte yaptıkları için çok pişman olduğunu biliyordum. Ona verdiğim son şansı mahvetmemek için elinden geleni yaptığını biliyordum.