İSTENMEYEN 【James Potter】

36-Yoldaşlığın Tepkisi

Oy sınırı 120, yorum sınırı 150. İyi okumalar.

★

James

Yoldaşlıktaki hemen hemen herkes Lily yerine Violet'le evlendiğim için bana tepkiliydi. Benimle konuşmuyor, onlarla konuşmayı denediğimdeyse beni görmezden geliyorlardı.

"Gerçekten seni anlamıyorum." demişti Dorcas, benimle konuşmaya devam eden nadir kişilerden biriydi ama benim tarafımda olduğu söylenemezdi. "Lily harika biri. Üstelik sana çok aşık olduğu belli. Nasıl onun yerine Violet denen kızla evlenirsin? Bence Lily haklı. Violet sana gerçekten aşk iksiri verdi. Başka türlü yıllardır aşık olduğun Lily yerine onunla evlenmene imkan yok. Ama Lily panzehir için uğraşıyor. Biliyorsun iksirler konusunda harikadır."

Yoldaşlıktaki kimsenin verdiği bir şeyi yiyip içmemem konusunda Violet beni tembihlemişti ama tembihlememiş olsa bile hiçbirini yiyip içmeye niyetim yoktu zaten.

Violet bana aşk iksiri vermemişti ama Lily'nin verme ihtimali olduğunu düşünüyordum artık. Her zaman hırslı biri olmuştu ve şimdi Violet İksir sınavında ondan daha yüksek not almış da onu geçmek için çabalıyormuş gibi beni elde etmek için çabalıyordu.

Bunun beni sevmesiyle hiçbir ilgisi yoktu. Sadece onun yerine Violet'i seçmemi kendine yediremiyordu. Ve sırf bu yüzden Yoldaşlıktaki hemen hemen herkesin ondan nefret etmesine sebep olmuştu.

Ona göre Violet bana aşk iksiri vermişti. Bu yüzden onunla evlenmiştim. Kızımızı da sadece ona bağlı kalmam için kullanıyordu. Yoksa kızımız umrunda bile değildi. Beni kandırıp hamile kalmıştı. Lily de yüce gönüllüğünden Violet'in hamile olduğunu duyunca benden ayrılmak zorunda kalmıştı. Ama beni hâlâ çok seviyordu.

Kimseye daha sonra benimle yeniden sevgili olmak istediğini ama benim onu reddettiğimi anlatmıyordu tabii. Ya da Violet'in yokluğunda aylarca benimle yeniden sevgili olmaya çalıştığını.

Mary ya da Marlene'in bir keresinde Violet için melek yüzlü şeytan dediklerini hatırlıyordum. Ama asıl melek yüzlü şeytan Lily'nin ta kendisiydi. Ve melek rolünü o kadar iyi oynuyordu ki herkes ona inanıp tanımadıkları Violet'ten nefret ediyordu.

Bazı geri zekalılar da karım hakkında saçma sapan konuşup beni delirtiyordu.

"Eğer karım hakkında bir kez daha saçma sapan şeyler söyleyecek olursan seni mahvederim." diyerek Sergius'u boynundan tutup arkasındaki duvara yapıştırdığımda öfkeden gözüm dönmüştü. Ve Frank gelip onu elimden almasaydı nefes almaya devam etmiyor olabilirdi.

"Yapman gereken tek şey Lily'yle evlenip bir çocuk yapmaktı." dedi Sergius. Bir yandan nefesini düzene sokmaya çalışmasına rağmen öfkeli görünüyordu. "Bu sayede hepimiz Voldemort'tan sonsuza dek kurtulabilirdik. Ama sen hepimizin iyiliği için bunu yapmak yerine o fahişe için bizi sattın."

Daha Frank beni tutamadan yumruğumu yüzüne geçirdiğimde Sergius geriye doğru sendeledi ve "Eğer bir kez daha karıma hakaret edecek olursan seni öldürürüm." dedikten sonra yumruğumu yeniden yüzüne geçirdim. "Zaten aranıyorum. En azından Azkaban'a girmek için gerçek bir sebebim olur."

"James tamam sakin ol." diyerek Frank beni Sergius'tan güçlükle uzaklaştırdı. "Ben Yoldaşlıktakilerle konuşup bir daha Violet hakkında bu şekilde konuşmamalarını sağlarım." dedi sonra da. "Sırf seninle evlendi diye hakkında böyle konuşulmasını hak etmiyor."

***
Yatağımın üzerinde oturmuş karşımdaki duvarı izlerken kendimi hiç olmadım kadar yorgun hissediyordum.

Yoldaşlıktakiler sırf Lily'yle evlenmedim diye bugüne kadar onlar için yaptığım her şeyi yok sayıp üzerime geliyorlardı. Lily'nin söylediği yalanlara inanıp karıma saçma sapan şeyler söylüyorlardı.

Üzerime gelmeleriyle baş edebilirdim ama Violet için söylenenleri hazmedemiyordum.

Tüm bunlar yetmiyormuş gibi bir de arandığım için doğru düzgün dışarı çıkamıyordum.

Oflayarak ellerimi yüzüme bastırdığımda kapının açıldığını duydum. Sonra da başımı kaldırıp Violet'le göz göze geldim.

Benim hazmedemediğim sözlere o daha önce de maruz kalmıştı. Üstelik o zamanlar hamileydi.

Yanıma oturup ğöğsüme sokulduğunda bir şey söylemeden kolumu beline doladım. "James." diye mırıldandı sonra da. "Benimle evlendiğin için pişman değilsin değil mi?"

"Hayır." dedim çabucak. "Pişman değilim, olmam da."

"Yoldaşlıktakiler." dedi Violet tereddütlü bir ses tonuyla ve yeniden konuşmadan önce uzunca bir süre duraksadı.

"Yoldaşlıktakiler ne?"

"Bana mektup gönderiyorlar." dedi Violet kısık bir ses tonuyla. "Hatta birisi Çığırtkan gönderdi. Rose çok korktu."

"Bu kadarı çok fazla ama." dedim öfkeli bir ses tonuyla. "Madem karıma saygı duymayı öğrenemiyorlar, ben de Yoldaşlığı bırakırım o zaman."

"Bunu yapmana gerek yok James." dedi Violet üzgün bir ses tonuyla. "Benim yüzümden Seherbaz'lıktan ayrılmak zorunda kaldın zaten. Şimdi de benim yüzümden arandığın için evden doğru düzgün çıkamıyorsun bile. Elinde bir tek Yoldaşlık kaldı."

"Siz yanımda olduktan sonra geriye kalan hiçbir şeyin önemi yok Violet. Hem Bakanlıkta babamın bir arkadaşı var, aynı zamanda Bakanlığın iksirlerime de ihtiyacı var. Yani çok yakında arama kararım kaldırılacak. Yoldaşlığa gelince sırf onlar öyle istiyor diye hayatımı mahvetmek zorunda değilim. Sana saygı duymayacaklarsa ben de yokum. İksirlerim de yok tabii."

"İksirlerin gerçekten bu kadar önemli mi?"

Violet tereddütlü bir ses tonuyla konuştuğunda, "Evet." dedim. "Babam tariflerini yazdığı defteri herkesten sır gibi saklardı. Ben de onun gibi saklıyorum. İstersen sana gösterebilirim ama tabii. Babam da tariflerini yazdığı defteri annemden saklamazdı."

"İsterim." dedi Violet. "Ama sonra gösterirsin. Şimdi biraz böyle oturalım olur mu?"

"Olur." diye mırıldandım. "Rose uyuyor mu?"

"Evet, Çığırtkandan korktuğu için çok ağladı ama sonunda uyutmayı başardım."

Violet fazlasıyla yorgun bir ses tonuyla konuştuğunda, "Evi baykuşların da giremeyeceği şekilde büyüleyeceğim." dedim. "O Çığırtkan gönderen ruh hastasının evine de her gün Çığırtkan göndereceğim."

Violet bir şey söylemeden önce bana yüzünde yorgun bir gülümsemeyle baktı. "Ben bunları daha önce de yaşadım James." diye mırıldandı sonra da. "Ama şimdi sen yanımdasın diye her şey daha katlanılabilir."