Evet sabah etmiştik hepimiz ameliyathanenin önünde sabah etmiştik en sonunda Alp çıktı o da çok yorgundu belli gözlerinden yaş akıyordu Alper öyle görünce ne olduğunu anlamıştım kulaklarımı kapatmak duymak istemedim her şeyi tahmin ediyordum Ama keşke tahminlerim yanlış çıksaydı diye düşünüyordum olamazdı kaybedemezdik simayı...
Alp: çok zor geçti hayatımda girdiğim en zor ameliyat olabilir..
Burak: Evet sonuç!?
Uras: bırak tamam sakin ol İdil ile konuştuklarınızı hatırla
Burak Tamam ben sakinim..Alp ne oldu?
Alp: çok zor oldu ama inatçı kızımız bizi bırakmadı..
İdil: gerçekten mi!?
Alp: Evet normalde böyle büyük bir ameliyattan sonra onu yoğun bakıma almamız orada gözlem altında tutmamız gerekir Ama şu an öyle bir duruma gerek yok birazdan normal odaya alınacak
Hepimizin neşeyle birbirimize sarıldık kötü haber bekliyorduk Şaka yapmıyorum hepimiz kötü haber bekliyorduk hele Alp öyle mi çıktı ki o çıkışında hepimiz kötü haberin geleceğine emindik ama gelmedi hayat bize iyi haberi getirdi.. herkese ikna ettim Sima daha uyuyordu böyle bir ameliyattan sonra hemen uyanması beklenilemez zaten o yüzden kafeterya'ya indik bir şeyler atıştırdık burak'a baktığımda çok derin ve çok temiz nefes alıyordu yavaş ve sakindi Çünkü artık simayı kaybetmeyecek kesin de onun için birden telefonum çaldı herkes bana baktı genelde Benim telefonum çalınca Peki ya haber almıyoruz yabancı bir numaraydı açtı mı hoparlöre verdim
İdil:Buyrun?
X: sayın savcım kim olduğunu belirtmek istemiyorum ama size bir şey söylemek istiyorum..
İdil: tabii dinliyorum..
X: dün size arkadaşınıza hastaneye kaldırırken Kerem polislerin elinden kaçtı nerede olduğunu biliyorum intikam için size adresini verebilirim
İdil: Hayır sana inanmıyorum..
Dedim ya telefonu kapattım kapattıktan sonra alttan bana konum göndermesi için mesaj attım Evet nedense o kişiye inanıyordum ve bir intikam alınacaksa buna herkes için ben yapacaktım bir daha hiçbir arkadaşımı tehlikeye sokamazdım oraya gittiğimde geri dönebilecek miyim bilmiyordum ama direnecektim Sima direnmişti ve başarmıştı direniş zaferi getirir o yüzden direnecektim bir yarım saat sonra odaya çıktık Burak hemen sima'nın yanındaki küçük koltuğa oturdu siz de oturmuş onu seyrediyorduk bir yandan sima'nın uyanmasını bekliyorduk polisler birden içeri girdi aşırı kızmıştım kapışalım mı adeti yok muydu bunların!
İdil:Ne yapıyorsunuz siz!
Polis:Savcım ifade için gelmiştik...
İdil: gördünüz üzere Kız şu an uyuyor ve ifadesini ben alıp getireceğim defolun buradan şimdi
Polis: Emredersiniz sayın savcım..
Polisler gittiğinde hızlıca yerime oturdum gerçekten sinirlenmiştim Uras elimi tuttu ve beni kendisine çekip sarıldı biliyordu böyle yaptığında sakinleşiyordum sima'nın uyanmasını bekliyordum uyandığı zaman onun gerçekten iyi olduğuna emin olduktan sonra kerem'i öldürmeye gidecektim biliyordum çünkü Kerem yakalansa bile Adalet işe yaramayacaktı belki birkaç ay yatacaktı ve çıkacaktı O yüzden onu sonsuzluğa hapis etmek istiyordum.. iki saat geçti ve sima'nın gözleri açılmaya başladı gördüğüm zaman yanına geçtim diğerleri biraz geride kalmıştı nefes alması için havaya ihtiyacı vardı fazla kalabalık yapmak istememişlerdi..
İdil:Sima iyi misin canım
Sima:Evet benden bu kadar kolay kurtulamazsınız
Burak:Kurtulmak isteyen kim ki güzelim
