Arabalar binip yola gitmeye başladım yarı yolu bitirmiştim bile çok keyifliydim elimin acımasını bile hissetmiyorum çok derin bir nefes almıştım hayatımızdan büyük bir pisliği temizlemenin rahatlığını yaşıyordum artık çok rahat olacaktık rahat nefes alacaktık O bize bir şey yapacak mı O bizi kaçıracak mı diye düşünmek yoktu artık sadece mutluluk vardı huzur vardı ve biz vardık hastaneye vardığım zaman ilk önce elime baktırdım ondan sonra yukarı çıktım tabii elimi gördükleri anda hep senin gözleri açıldı ve Uras direkt yanıma geldi
Uras:Ne oldu sana böyle!?
İdil:Sorun yok sakin ol yemek yapıp getirmek istedim ama elimi yaktım ama aşağıda baktırdım her şey yolunda
Uras: Dikkat et İdil lütfen..
İdil mi şaka yapıyor olmalıydı bana adımı mı seslenmiştin sayısalcım papatyam ya da güzelim dememişti adamla soğuk bir seslenişle lütfen demişti neler oluyordu benimle birlikte diğerlerini de şok olduğunu görüyordum ama o bir şey söylemedim Biz Sima ve burak'ı yalnız bırakmak için dışarı çıktık biraz yalnız kalmaya ihtiyaçları vardı birbirlerine ihtiyaçları vardı kafeterya'da otururken birden telefonum çaldı açtığımda kerem'in ölüm haberini verdiler cinayet olabileceğini düşündükleri için de bu soruşturmayı bana vermek istemişler Ne konuşayım mı Kendi işlediğim cinayet soruşturmasını çözeceğim diğerleri anlamasın diye kocaman ne diye bir çığlık patlattım ve sonra tamam diyerek telefonu kapattım Ayşegül Rana Deniz alp Uras hepsi bana bakıyordu..
İdil: Kerem bir yangında ölmüş bir cinayet olduğunu düşünüyorlar
Alp: babasının kaderini yaşamış resmen
Ayşegül: Bence gayet güzel kadar yaşıyorlar o kadar yaktıkları Candan sonra cayır cayır yanıyorlar işte
Deniz: Peki bir şey söyleyeceğim kerem'in sima'yı vurduktan ertesi günü ölmesi tesadüf mü
Rana: Ne demek istiyorsun biri sima'nın intikamını falan mı aldı?
Ayşegül: Yani bunu bir tek biz yapabiliriz ve hepimizde buradaydık Yani pek sanmıyorum
Alp: Abla sen ne diyorsun?
İdil: tesadüf olabilir yani bu adam tek sima'nın ya da bizim canımızı yakmıyordu bütün kadınların ve bütün kızlara bir garezi vardı bu adamların O yüzden bizim gibi bir sürü düşmanları var yani vardır öyle düşünün
Uras: düşünmeye bile gerek yok geberip gitti işte lanet herif
İdil: aynen öyle onun başka bir yapmasaydı biz yapacaktık..
Orada resmen oskarlık bir oyunculuk sergilemiştim herkes bir anlayabilecekken benden şüphelenmemeleri için asla yapamayacağım şeyi yapmıştım yalan söylemiştim ve oyunculuk sergilemiştim galiba yavaş yavaş katil olmaya alışıyorum bunları düşünürken yanımıza bir kız geldi..
Tuana: Merhaba ben bu hastanenin beyin cerrahıyım Alp hocam konuşabilir miyiz?
Alp: tabii Tuana geliyorum
Ayşegül: biz de gelelim mi?
Tuana: yani benim için bir sorun yok ben burada da söyleyebilirim
Alp: o zaman olur daha iyi olur hatta
Tuana: bir ceset geliyormuş yangında zor kurtulmuş bir ceset bir erkek
Alp: anladım direkt morga götürsünler
Tuana: tamamdır..
Kız gitti çok tatlı bir kızdı aslında beyin cerrahı olmak için de gençti galiba güzel şeyler başarmış böyle güçlü kadınları görünce çok mutlu oluyorum
