Hastaneye doğru gidiyorduk Burak ambulans'ın içindeydi Alp herkesden önce yola çıktı hastaneye gidip hazırlanıcaktı sima'yı ancak ona emanet edebilirdik bu durumda tanımadığımız doktorlara bile güvenemezdik hem arabayı sürüyor hem ağlıyordum tam kerem'in ipini çektik derken sima vurulmuştu bizde ne vardı böyle..
Uras: Ağlama artık sima güçlü bir kız
İdil:Elimde değil Uras..
Uras:Güzelim biliyorum ama yapma böyle hem ağlayarak onu iyileştiremezsin
Haklıydı sadece kendimi düşürüyordum..
Hastaneye geldiğimizde Burak ameliyathane'nin önünde bağırıyordu deniz ve uras'a onu özel bekleme odasına götürmelerini istedim orda onla konuşup sakinleştiricektim..Burak çok zorladı sima'yı bırakmak istemedi ama en sonunda pes etmek zorunda kaldı odaya geldiğimiz zaman ikimiz yanlızdık
İdil:Yapma bunu hem kendine hem ona
Burak:İdil sus..
İdil:Susamam susarsam gerçeği göremzsin!
Burak:BEN GERÇEĞİ GÖRDÜM TAMAM MI SEVDİĞİM KADIN GÖZÜMÜN ÖNÜNDE VURULDU BAKMAYA BİLE KIYAMADIĞIM KADIN..O ÖLÜYO!
İdil:Peki ortalığı yıkarak mı kurtarıcaksın onu yada kerem sen ortalığı yıktın diye mi cezalandırılıcak hayır
Burak:İdil ben onsuz yapamam..
İdil: Biliyorum bunu gözlerinde görüyorum sen sima'yı tertemiz seviyorsun ve belki inanmicaksın ama o bu sevgin için geri gelicek..
Sarıldık ve birlikte ağlamaya başladık bı süre sonra ameliyathane'nin oraya döndük hepmiz gözümüzü kırpmadan bekliyorduk uzun sürüceğini bile bile bekliyorduk hepimizde bir umut vardı erken güzel haberi alırız umudu beklerken keremin dediği şey aklıma geldi bize adalet avcıları demişti evet her zaman adalet için savaşıp suçluları kovalıyorduk ve başımıza ne geliceği umurumuzda olmuyordu ölmekten korkmuyorduk sadece kaybetmekten korkuyorduk birbirimizi kaybetmekten korkuyorduk hepimizin hayali ise aynıydı sevdiğimiz kişi ile evlenip mutlu bir aile olmak ama bunu başarmak için ne yapmalıydık bir şeyden vazgeçmek gerekti ama o neydi birbirimiz mi yoksa yoksa şu adalet tutkumuz mu hiç birimiz suçlu değildik evet birilerini öldürmek için plan yapıyorduk ama bunu zevk için değil mecbur olduğumuz içindi ve hiç bı zamanda başaramamıştık çünkü bize göre değildi biz yaşamak yaşatmak istiyorduk ölmek veya öldürmek değil ama birşey doğruydu biz adalet için savaşan bir ekiptik hatta ekipten fazlasıydık biz adalet ailesiydik bizim hayata gelirken bize verilen bir görev gibiydi bu bütün alçak insanları yakalayıp hak ettikleri yere göndermek bizim tek amacımız buydu ve bu olmaya devam edicekti biz ölmicektik biz yaşicak yaşatıcaktık çünkü biz adalet ailesiydik...
