Odaya girdiğimizde Alp yoktu hepimiz şaşkın bir şekilde odaya bakıyorduk evde değildi odada değildi neredeydi bu çocuk endişelenmeye başlıyormuştuk bunun üstüne bir de kerem'in aradığını gördüm herkese susturdum ve telefonu hoparlörü açıp aramayı açtım
İdil:Ne var lan
Ayşegül:İdil benim
İdil: Ayşegül iyi misin?!
Ayşegül:Nasıl siz burda değilmisiniz?
İdil:O ne demek?
Ayşegül: demin aşağıda iki silah sesi duydum Bir de kerem'in acı sesini siz değil misiniz?
İdil: Alp o Alp geliyoruz
Telefonu kapattım ve sima'ya döndüm
İdil:Alpin aracının yerini bulabilir misin
Sima evet bulurum sadece 5 dakika sürer
İdil: Tamam hadi 1
Burak: anasını satayım Biz 24 saat çalıştık bulamadık çocuk nasıl buldu!?
Deniz: alp'e yalan söylemek iyi bir fikir değildi..
Rana: Evet şu anla birlikte orada olabilirdik
İdil: Ne yapayım o gün hastanede öyle bir çıngar çıkardı ki her zaman böyle yapacak zannettim sessiz sessiz yer bulabileceğini bilseydim yapmazdım
Uras: şu an bunu düşünmesek de Alpin ve Ayşegül'ün tek başlarına o evde olduklarını mı düşünsek
Sima: gerek yok adresi buldum ama bu adres..
İdil:Ne?
Sima: İdil ailen serbest bırakılmış mıydı?
İdil: Evet başsavcı bırakmıştı yeterli delili bulamadığım için neden?
Sima: Kerem galiba annenlerle işbirliği yaptı Çünkü bu adres babanın üzerine kayıtlı
İdil: ya benim ailemin bu suçu olan merakı ne ya!
Seninle evden çıktım arabaya bindim simalar da arkamızdaki arabaya binip bizi takip etti arabayı ben sürüyordum ve çok sinirliydim o kadar sinirliydim ki sürerken direksiyonu sıkıyordum
Uras:Zor biliyorum ama sakin olmayı dene
İdil: Hayır bu sefer sakin olup onların yaptıklarının yanına bırakmayacağım Ben her zaman onları bıraktığım zaman daha kötü bir suçlu önüme geliyorlar
Uras: onları öldürecek misin?
İdil: eğer polis ekipleri benden önce oraya gitmezlerse Evet!
Uras: saçmalama kariyerini mi yapmak istiyorsun!?
İdil: kariyerim diye bir şey yok Ben bunu seninle tanıştığımda öğrendim sevgi ve sadakat kariyerin önüne geçebilir..
Uras:İdil..
İdil: Ben onları bir kere adalete vermeyi denedim Adalet onları geri gönderdi..
Derin bir nefes aldım belki bunu benden duyacağı için şok olacaktı..
İdil: O zaman benim adaletimde yargılanacaklar
Daha bir şey demedim ben de hızlıca arabayı sürdüm adrese geldik arabadan indiğimiz anda kerem'in sesi yankılandı
"içeri girin adelet avcıları" hepimiz birbirimize baktık derin bir nefes aldık ve içeri girdik içeri girdiğimizde Ayşegül ve Alp tam salonun ortasında duruyordu yanlarına geçtik iyi misiniz diye bir bakış attık kafalarını iyiyiz diye salladılar..
Kerem: İdil,Rana ve tabiki sima hanım hoşgeldiniz..
Uras:Kim dalıyor beyler?
Burak:Ben zevkle döverim bu iti
Deniz: nasıl döveceksiniz karşımıza çıkmaya cesareti mi var nereden konuştuğu belli değil..
Kerem: maalesef ki vurulduğum için karşınıza çıkamıyorum Ama iyileştiğimde çok iyi görüşeceğiz
Alp: keşke ağzına sıksaydım senin
Kerem: Ayşegül arkadaşına bir şey söyler misin
Alp: kes lan sesini!
Sima: hapse gireceksin biliyorsun değil mi hiçbir şekilde kurtuluşun yok ses kayıtlarının her şeyin var!
Kerem: Ayşegül hanım neden kaçırdığımı merak ediyor musunuz?
Burak: Şerefsiz olduğun için
Kerem: Hayır babamın ateşi olduğunu öğrendikten sonra Sima bir daha benim yanıma yaklaşmazdı Çünkü ama yine onu buraya getirmeyi başardım siz de geldiniz ama olsun
Burak:ULAN AHLAKSIZ PİÇ SEVGİLİMİN ADINI AĞZINA ALDIĞINA PİŞMAN EDİCEM SENİ!
Kerem: Sima acaba neden böyle kaba bir adamı seçtin?
Burak:Lan sanane sanane!
İdil:Sakın Burak tamam!
Kerem:Sonunda düzgün cevap veren biri sağolun sayın savcım aslında sima ile birlikte sizde gelebilirsiniz benim tarafıma
Uras:Evet gençler şimdi bir ev nasıl yıkılır onu iziceksiniz çünkü ben bu evi senin başına yıkıcam!
Burak:Arkandayım
Bir anda önümüze çıkrı bacağı yaralı bir şekildeydi bana doğru yöneldiğini gördüm ve hemen silahımı çıkardım
İdil:Sakın yaklaşma!
Kerem:Sakın kardeşin zaten vurdu
Alp:İstediğim gibi olmadı ama olsun hapse girdiğinde daha beteri ile karşılaşacaksın
Kerem: polis beni yakalasa da hatta mahkemeye çıksam da ben içeri girmem
Sima: kendine Bu kadar güvenme bence
Kerem: Evet buraya gelen polis sirenlerini duyabiliyorum bana böyle bir tuzak kurdunuz tek geldiğinizi de düşündürdüm beni burada oyaladınız
Sima: ne oldu üzüldün mü?
Kerem: yok üzülmedim Ama biraz daha sevgilin üzülecek
Burak: sen tutuklandın diye mi emin ol halay çekerek karşılayacağım
Kerem: ona değil..
Kerem tek parmağını kaldırdı ve annem çıkıp silahını simaya doğru oldu
İdil:Anne yapma!..
Ateş sesi ile polisler içeri girdi Biz de hemen sima'nın yanına koştuk polislerden birine döndüm ve
İdil:ACİL AMBULANS İSTEYİN!
POLİS: Emredersiniz sayın savcım!
Simaye döndüm Burak'ın kucağında kanlar içinde yatıyordu ama beni duyabilir ve algılayabilirdi bilinci açık bir şekildeydi..
İdil: dayan tamam mı? lütfen sen çok güçlüsün Bunu unutma sadece dayan!
Sima:Acımıyor ki...
Burak: Hayır! Sevgilim bana bak sakın uyuma tamam mı?
Sima:Aşkımız nerden nereye geldi...
Sima bunu söyledikten sonra gözlerini kapattı kafamı uras'ın boyuna gömüp ağlamaya başlamıştım dayanamazdık bir kişiyi daha kaybetmeye dayanamazdık hele bu Sima ise hepimiz yıkılırdık Yeni toparlanan grubumuz kılardı Her birimiz farklı yerlere Her birimiz farklı açılarla da kalırdık...
