O an üç kızın da hayatı orada mahvolmuştu İdil Ateş tarafından tecavüze uğruyordu hem de arkadaşlarının gözü önünde Ateş bilerek böyle yapıyordu acı çeksinler diye Sima ve Ayşegül izlemek zorunda kalıyor ve hiçbir şey yapamıyorlardı İdil orada Yardım etmek istiyorlardı ama yapamıyorlardı ateşin onlara vurduğu son darbeydi ilk darbesi sevdiklerinden ayırmaktı 3 darbesi ise arkadaşları tecavüze uğrarken onların izlemesiydi bu yarım saat boyunca devam etti sonra Ateş birden ortadan kayboldu idil'e yapılan nasıl bir bayıltıcıysa İdil hala ayılmamıştı ama kızların bir yol bulup o evden çıkmaları gerekiyordu O ev bundan sonra onların tabutuydu...
Sima: şunları çözmem lazım
Ayşegül: demir kelepçe farkında mısın?!
Sima: bana işlemez
Ayşegül: O ne demek?
Sima: ajanım unuttun mu?
Sima sehpadaki bıçağı uzandı Ayşegül korkuyla ona bakıyordu Sima elini mi kesecekti oradan çıkmak için?
Ayşegül: Ne yapıyorsun sen!?
Sima: buradan çıkmamız gerek!
Ayşegül: elini keserek mi?
Sima: Hayır
Sima bıçağı aldı ve anahtar yerine sokup çıkarmaya başladı bıçağı anahtar gibi kullanıp kelepçeyi açacaktı çok az bir ihtimalle açılabilirdi daha doğrusu bunu gerçekten bir profesyonelin yapması gerekiyordu açılması için Ayşegül umudunu kaybetmişken Sima kelepçeyi açtı O an Ayşegül daha da iyi anlamıştı Sima işinde en iyisiydi kelepçeyi çıkarıp hemen ecelin yanına gittiler edilen uyanmadığını gördükleri zaman idil'in üzerini giydirip arabaya bindirdiler nereye gideceklerini bilmiyorlardı olanları kimseye anlatamazlardı polise arkadaşlarına kimseye anlatamazlardı ama Ateşin nasıl bir insan olduğunu bilen birine anlatabilirlerdi ya da birilerine hızlıca edilen ailesinin evine doğru sürdüler kapıyı çaldıklarında idil'in annesine karşılarında gördüler
Mehtap: kızlar?
Ayşegül: idil'i arabadan getiremedik yardım eder misin?
Mehtap: Ne oldu idil'e!
Sima: ateş yaptı engel olamadık içeri geçip konuşalım mı?
Mehtap: tamam hadi önce İdil'i içeri alalım
Annesi bir kere kızına belki de o kadar yakından görmüştü Ama bu kadar kötü bir sebepten dolayı mı görecekti daha ne olduğunu anlamadan Mehtap akça'nın gözleri dolmaya başladı sebebi kızının hem baygın olması hem de artık Tekrar kendi odasına gidebilmesiydi İdil'i odasına götürdükten sonra yatağa yatırdılar belki de bu kadar kötü bir olaydan sonra kendi yatağında huzur bulacaktı Mehtap Ayşegül ve Sima ise aşağı indi edilim yanana kadar annesine her şeyi anlatamalılardı tam oturdukları sırada Kenan Akça idil'in babası da gelmişti kızlara göre babasının da her şeyi öğrenmesi daha iyiydi belki daha iyi bir fikir verebilirdi oturdular ve önce ateşin kızlara yaptığı Zorlu seçim anlattılar bunu dinlerken bile kenan'ın yumruğunu sıktığını hissedebiliyorlardı daha sonra idil'in başına gelenleri anlattılar anlatırken ikisi de hüngür hüngür ağlıyordu...
Kenan:Kızıma dokundu mu o şerfsiz!
Sima: Evet özür dilerim Bir şey yapamadık..
Mehtap: özür dileme yapabileceğiniz bir şey yoktu elleriniz bağlı olmasa bile yapamazdınız
Ayşegül: Ama bir sorun var
Mehtap: nedir?
Ayşegül: İdil tecavüze uğrarken bilinci açıktı sonradan bayıldı yani kendisine ne yapıldığını biliyor..
Mehtap bunu duyduğum hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı hem kızının böyle bir saldırıya uğramış olması hem de tüm her şeyi hatırlaması onu kahretmişti ve kendini suçluyordu yıllar önce sırf para için ateş gök'e bulaşmasalardı şu anda daha mutlu bir aile olabileceklerdi ama onlar da bilmiyordu ki paraları olmasaydı çocukları ve kendileri açlıktan öleceklerdi bizden yukarıdan edilenin çığlığını duydular Mehtap ve kızlar hemen yukarı çıktı ses tuvaletten geliyordu tuvalete girdikleri zaman kendilerini ağlamamak için zor tuttular Çünkü İdil kendini temizlemek için banyoya girmişti ama o an her saniye gözünün önüne geliyordu o yüzden artık dayanamıyordu..
İdil: anne..
