Ellerime masaya vurduğum zaman irkildiler yıllarca onlardan korktuğum anne ve babam şimdi benden korkuyorlardı sadece elimi masaya vurmamla elleri ve ayakları titremeye başlamıştı ama bilmiyorlardı ki içimde masaya el vurmaktan daha tehlikeli ve daha korkacakları bir öfke vardı
İdil:Buraya neden geldiğiniz hakkında bir fikriniz var mı?
Mehtap:Yok yani bizim sorgu odasında ne işimiz olur kızım
İdil:Bana kızım deme ben Bir katilin hatta katillerin kızı olamam olmayacağım!
Kenan:Kendine gel!
İdil: Sen kendine gel burada suçlu olarak oturuyorsun unutma hapse girecekmiş suçlu olarak burada oturuyorsun bana sesini yükseltemezsin!
Mehtap:Ne suçu?!
İdil: bebekli bir aileyi öldürdünüz ya katliam yarattınız ya bir bebeği bir çocuğu anne ve babasız bıraktınız ya onun suçundan bahsediyorum..
Kenan:İdil..
İdil: kes bir şekilde dinlemeyeceğim Ben sizi dinlemeyeceğim her zaman beni sevmemenizin bana kötü davranmanızın altında hep kendimi suçladım ben kötü bir evlat mıyım diye ama ben kötü bir evlat değilmişim kötüymüşsünüz!
Mehtap:Biz cezamızı çektik
İdil: ne cezası lan ne cezasından bahsediyorsun içeri girdikten birkaç ay sonra para verip bir avukata çıkartmışsınız kendinize ne cezasından bahsediyorsun sen!
Kenan: Herşey sizin için
İdil: bizim için? Bizim için mi katil oldun baba! Bizim için mi çocuğu anne ve babasını bıraktınız!?
Annem ağlamaya başladı o ağladıkça sinirleniyordum çünkü pişmanlık için değil suçları ortaya çıktığı için ağlıyordu
İdil: ağlamam seni sizi kurtaracak mı zannediyorsun?
Mehtap: Kızım biz gerçekten kötü insanlar değiliz..
İdil: siz kötü insanlarsınız sizi var ya çok kötü insanlarsınız siz insanların hayatını mahvetmekten zevk alıyorsunuz
Önümdeki sandalyeyi kenara fırlattım..
İdil: siz kendi evladınızın kendi kızınızın hayatını mahvetmekle kalmadınız başka bir çocuğun hayatını mahvettiniz ya Allah sizi belanızı versin ya!
Mehtap:Biz senide alp'i de hep sevdik
İdil: Bana yalan söyleme beni sevseydin beni sokaklara atmazdın alp'i sevseydin istediği bölümü okumasına izin verirdin o çocuk zor okudu senden gizli okudu doktorluğu sen bizi sevseydin siz bizi sevseydiniz tertemiz bir aile olurdunuz!
Kenan: İdil aramızda büyük bir gerginlik vardı ve o gün iki ailede silah vardı
İdil: silahın var diye herkes öldürmek zorunda mısın baba bende de silah var Ben şimdi burada sizi de çekip vurayım sonra da diyeyim ki cebimde silah vardı cebinde silah olması demek kendini koruman demek cemil'le silah olması demek çocuklarını sevdiklerini koruman demek cinayet işlemen değil
Mehtap: Geçmişe bu kadar takılacak bir kız değildin neden takıldın O çocuk yüzünden değil mi aşık oldun O yüzden bize böyle yapıyorsun
İdil: aşık oldum hatta evlenecektim biliyor musunuz Ben ailemin hayatını mahvettiği adamla evlenme hayali kuruyordum!
Kenan: o gün annen ne dedi bu aşk sizi öldürür dedi Bir kere bile bizi dinlemedin
İdil: sizin onun ailesini öldürmeniz onu ailesini bırakmanız sorun değil Benim ona aşık olmam mı sorun bu sorun yine mi suç benim!?
Mehtap: Peki bizi o çocuk için hapse atacaksın sırf o çocuğa bunu yaptık diye bizi hapse atacaksın sonra ne olacak devam edebilecek misin?
Doğru söylüyordu devam edemezdim desem de demeyecektim Uras bütün her şeyi duymuştu ve bu odadan çıktıktan sonra beni terk edecekti onları hapse attırmam sadece yaptıkları suçun cezasını çekmeleriydi Benim hayatım yine alt üst olacaktı dizlerimde güç hissedemedim kendimi yere bıraktım ve ağlamaya başladım..
İdil: hayatımın mahvettiniz baba anne siz beni bitirdiniz..
Birden kapı açıldı kapıya baktığımda Uras ordaydı bana doğru geldi ve elini çeneme koyup kafamı kaldırdı
Uras: İdil kendine gel
İdil: özür dilerim hayatını Neden benim ailem..
Uras: bu hiçbir şey değiştirmez
Kenan: nasıl değiştirmez aileni öldürenlerin kızını hala seviyor musun?
Uras: size demiştim ölsek de öyle öleceğiz ve siz de hapse gideceksiniz söylediğiniz her şey kaydı alındı çünkü kendi suçunuzu itiraf ettiniz bence şu andan itibaren hapse girmek için dua etmeye başlayabilirsiniz Çünkü iki tane büyük hata yaptınız
Mehtap: aileni öldürmemiz birincisi bu biliyoruz ikincisi ne?
Uras: nişanlı mı bu hale getirmeniz O her şeyden değerli bir göz yaşına sizi yakarım..
Kenan: Tehdit mi ediyorsun!?
Uras: Tehtit etmem yaparım o yüzden sabah gece hiç fark etmez arkanızı kollayın Çünkü emeklenmedik anınızda geleceğim..
Şaşkın şaşkın ona bakıyordum bana döndü ve bana gücünü vererek ayağa kalkmamı sağladı ve elimden tutup kapıya doğru yöneldi o sırada annem bana seslendi
Mehtap: İdil özür dileriz kızım herşey için..
İdil:Sizi asla affetmeyeceğim
Uras:Hadi güzelim..
Ordan çıktık ve benim odama geldik odamda ufak iki kişinin oturabileceği bir kanepe vardı oraya oturduk Uras elimi tuttu ve bana baktı ellerim hala titriyordu çünkü hala ağlıyordum normalde hiç bu kadar ağlayan biri değilim ama bu konu bana çok koymuştu..
Uras:Güzelim yeter artık
İdil:Bunu nasıl yapıyorsun?
Uras:Neyi?
İdil:Ailem hayatını mahvetti ama sen beni hala bırakmadın
Uras:Seni bırakmam için ya benim yada ikimizin ölmesi gerek..
İdil:Ya bir gün ben seni bırakırsam?
Uras:O gün ölüm günüm olur çünkü ben sensiz nefes alamam..
İdil:Seni seviyorum ela gözlüm
Uras:Bende seni seviyorum papatyam
Konuşurken Ayşegül ve Alp bam diye içeri girdi nefes nefese bir şekilde gözlerinde şaşkınlık ve korku vardı..
