Isang mahabang buntong-hininga ang ginawa ko bago kumatok sa pintuan ni Sir Buhangin, a.k.a. Sir Sungit na perfectionist. Jusko, mga dai! Seven minutes late ako! Baka mapatay na ako nitong hinayupak na 'to. Huhuhu. Paano na si Nanang 'pag namatay ako? Paano na si Baby Pseudonym 'pag nawala mommy niya?
Tatlong beses pa akong kumatok pero walang sumagot.
Ah, siguro mas nauna siyang namatay sa'kin? Sinumpa ko kasi siya kanina na mamatay na sana siya habang nasa elevator ako kasama si Bullet. Pero syempre, bulong lang. Baka isumbong pa ako ni Bullet.
"Seeeerr! Buhay ka pa?" malakas na sigaw ko habang kumakatok. But still, wala pa ring sumagot.
Pinihit ko na lang ang seradura at binuksan ang pintuan.
Ui! Walang tao. Nice, ang tanga mo Dame!
"Baka nagbigti na 'yun sa banyo kasi sobrang depress sa kakahintay sa kape niya? Sana ng—" napatigil ako sa pagsasalita nang may marinig akong kumasa sa likuran ko.
Napapikit ako nang mariin.
Spell tanga, D-A-M-E!
"I'm not going to do that in just for that fucking coffee!" malakas na sigaw nito sa pagmumukha ko nang humarap ako sa kanya.
Kamot-batok akong humarap sa kanya.
"Alam mo, Sir Buhangin—este, Sir Sandro—ganito lang talaga bunganga ko kaya pagpasensiyahan niyo na hihi." Then I gave him my sweetest smile na nakakalaglag brief!
"Don't smile, Agasher, okay? You look like a fucking crazy clown."
Napausog ako ng bahagya at pinagtaasan siya ng kilay. "Grabe yung clown, Sir. Ikaw nga mukhang tae kapag nagtatagalog."
Pero syempre, bulong lang 'yung dulo. Baka mamaya sumabog na naman 'to.
"What?" magkasalubong na tanong niya.
Tinignan ko naman siya na kunwaring nagtataka. "Sir Sandro? Ah! Sabi ko po, ang gwapo-gwapo niyo!"
"Tch! Get out!" Nagmamadali naman akong lumabas ng opisina niya.
Mahirap na, baka mapatay niya pa ako ng 'di oras.
Nang makalabas ako ng opisina niya ay agad akong nagtungo sa mesa ko, magkakatabi lang naman din ang opisina namin nila Jean at Sir Sandro.
Syempre nag-ayos at namirma lang ng mga gagawin ko dahil 'yon lang din ang inutos sa akin tsaka tignan ang bawat detalye ng mga folder na iyon.
"Gagawa din pala ako ng report, hala!" Akmang kukunin ko na sana ang dalawang folder sa side ko nang biglang may tumawag.
Inabot ko ang telepono at linagay sa tenga ko, "Good afternoon, I am Agasher, Mr. Salvador's secretary. What may I help you po?" sagot ko agad sa kabilang linya.
"Oh! New secretary?" Halata sa boses niya ang inis.
Luh, si ante nyare?
"Yes, Ma'am. Who's this and may I ask what's your name po?" tanong ko sa kabilang linya.
"I am Sandro's fianceé. May I talk to him? I couldn't reach his office, busy ang line niya. Paki-tawag na lang, pakisabi ay tumatawag ako." masungit na sabi nito at 'di man lang binanggit ang pangalan.
Fianceé, we? 'Di nga? Hindi ka nga masagot ni Sir.
"Busy po siya, Ma'am. Ayaw po niyang magpaistorbo," pagkukunwari ko.
"Argh, fine! Ikaw na lang ang pumunta tomorrow. I have something important to say. 10 a.m. at El Lieché Café near the Bank of Conduct katabi lang ng building ni Sandro," I tsked before she ended the call.
YOU ARE READING
Secretary of a Mafia (Vasileios #1)
Ficción General[COMPLETED] Agasher Dame Reyes was accused of her grandmother's murder, so she fled from her accusers. During her escape, she encountered a mysterious woman wearing a gold mask who offered to take her in the Philippines. After three years and now ei...