මාංචු

මෝහිනී

කෑලි කපන්න පුළුවන් අඳුරෙ තිබ්බෙ පට්ට හීතලක්...!!! ඒත් මේ වෙද්දි මටනං ඉහින් කලින් දාඩිය දාලා තිබ්බෙ...!!! අරුන්ගෙ සද්ද බද්ද ළඟින්ම ඇහෙද්දි මාල් මල්ලි පන්දම් දෙක පත්තුකරල පුළුවන් තරම් ඈතට අත් දිගෑරල පන්දම් දෙක අල්ලගත්ත.විකිය වෙස්මූණ දාගෙන අරුන් ටික වංගුවෙන් මතුවෙද්දිම උගුර යටින් හික් ගෑවෙන හූවක් තිබ්බ......!!!!!

"බු... බු.. බුදු අම්මෝ...!! මහසෝනා...!! "

කට කියව කියව ඉස්සරහින්ම ආවෙ රංජිතා....!!! අඩි දහයක් විතර උසට ඇස්වලින් රතුපාට එළිය විහිදන් අත්වල ගිනි පන්දම් තියන් හිටපු මහසෝන් අවතාරෙ දැක්ක ඌ උගෙ පිටිපස්සෙන් ආපු එවුන් දෙන්නවත් කැලේට තල්ලුකරල දාලා යටිගිරියෙන් මර හඬ තාලාගෙන ආපු පාරෙම පස්ස නොබල ආයෙ දිව්ව දිවිල්ලක් උසේන් බෝල්‍ට් පරාදයි ඒ දිවිල්ලට.....!!!

අනික් එවුන් දෙන්නගෙන් එකෙක් පල්ලමට වැටිල පොහොර වැල් ගාලෙ පැටලිලා බෙරිහන් දෙනව මෙන්ම මරනවෝ බේරගනියෝ කියල...!! ඉතුරු එකා පාර කියල හිතාගෙන කනත්තට දුවල එහෙ ඉඳල කෑගහනව...!! අම්මෝ ඒ වෙච්ච දේ දැකල මට හිනාව හිරකරගෙන ඉඳල බඩත් කොර උනා..!!!

"අඩෝ...!! අඩෝ..!! හුකනව දාලා...!! දංගා ඉඳගනිං... ඉඳගනිං... ඉක්මනට බං මේ පැත්තට මිනිස්සු එනව..!! අපි යන්න ඕනෙ....!!!! "

කොහොම මොන විදිහට කට්ටිය කරවල් වලින් ආපහු බැස්සද මන්ද....??? විනාඩි දහයකින් වගේ බඩුත් අතින් කටින් එල්ලගෙන අපි තුන්දෙනා හිටියෙ කන්ද මුදුනෙ......!!!!

"යමව්..!! යමව් වත්තට...!! අර සොහොන පැත්තට දුවපු එකාව හොයන්න ගමේ මිනිස්සු මෙහෙටත් එන්න ඉඩ තියෙනව .....!!! "

"ඇහ්...!!! එයිද...??? අයියෙ මේ බං මට හති...!!! මටනං දුවන්න බැරියෝ..!!! "

"දුවන්න ඕනෙනෑ හිමීට යමු....!!!සමහරවිට වත්ත පැත්තට කීපදෙනෙක් එයි අපෙන් විස්තර අහන්න අරූව හම්බුනේ නැත්තං ......!!! "

විකියට දවල්ට වඩා රෑ හුරුයිද මන්ද මායි මාල් මල්ලියයි ගල් මුල්වල පැටලි පැටලි එද්දි ඌ තැනිතලා පිට්ටනියක යනව වගේ ඔහේ යනව.කොහොමහරි තව විනාඩි දහයක් වගේ යද්දි අපි ගෙදරට ආවා......!!!