İki Balık

28: Suçlu Ve Sebep

Zeynep'ten

Yüzümün kaşınması, derin soluklu rahat uykumun bölünmesini sağlamıştı. Yüzümü saklamak adına başımı, biraz daha gömdüm Cüneyd'in boynuna.

Derin bir soluk almasıyla, onun çoktan uyandığını anlamıştım. Hiç istemesem de, gözlerimi aralamıştım. Görüş açım direkt teniyle buluşunca, yanaklarımın ısındığını hissettim.

Başımı hafifçe sakladığım kuytudan çıkardığımda, göğsünün üzerinde duran eliyle bir tutam saçımı tuttuğunu görmüştüm.

Yüzümdeki kaşıntının sebebi anlaşılmıştı.

Yüzünde beni karşılayan tebessüme, daha büyüğüyle karşılık verdim.

"Hayırlı sabahlar Zeynep hanım." sesindeki eğlenen tınıyı saklama gereği duymuyordu.

"Hayırlı sabahlar Cüneyd efendi." dedim onun ses tonuna eşlik ederek.

Mutluydu, mutluydum. İkimizin huzuru da, mutluluğu da birbirimizin göğsünde saklanmıştı sanki. Çünkü benim için mutluluk kelimesinin, karşılığıydı Cüneyd.

Yanağındaki elimi yavaşça geriye çekmiş ve göğsüne sürterek destek alıp, yattığım yerden doğrulmuştum.

Şimdi ona üstten bakıyordum ve saçlarım yüzüne doğru dökülüyordu. Mest olmuş bir bakışla yüzüme baktığında, hissettiğim duygu yoğunluğuyla dudaklarımı birbirine bastırıp, gözlerimi kaçırdım. Ve elimi göğsünden çekip iyice doğruldum.

Dün gece çok cesur olabilirdim ama bugün değildim.

Sabah namazına kalktığımız zaman da aynı cesaretim devam etmiş, yine bizi aynı şekilde o yatağa sokmuştu.

Ben üstümü değiştirip, kahvaltıyı da hazırlarım şimdi. Deyip yüzüne bakmadan dolaba yöneldim ve, kıyafetlerimi alarak odadan çıktım. Hızla banyoya girip üzerimi değiştirdim.

Aslında duş almak istiyorduma ama, Cüneyd'in de banyoda işi olabilecdğini düşündüğümden bekletmemek adına, üzerimi değiştirmekle yetindim. O kahvaltıdan sonra dergaha giderdi, ben de o sırada duşumu alırdım artık.

Pijamalarımı katlayıp, banyodaki dolabın içine tıkıştırdım. Şimdi odaya gidersem, onu uygunsuz bir vaziyette görebilirdim.

Yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçaladım ve saçlarımı tarayıp, arkadan bağladım. Ardından banyodan çıkıp, hızla merdivenleri indim ve mutfağa yöneldim.

Hızla çay suyunu doyduğumda, dolaptan da kahvaltılıkları çıkarıp masaya dizmeye başladım.

Patatesli yumurta için patatesleri doğrarken, merdivenlerden tıkırtılar duydum. Tavrımı bozmadan işime devam ettiğimde, Cüneyd'in adım sesleri mutfakta yankılanmaya başlamıştı bile.

"Kolay gelsin." dediğinde, elimdeki işten dolayı, dikkatimin dağılmaması adına ona dönmeden gülümsedim.

"Kolaysa başına gelsin."

"Buyursun gelsin hanım, itiraz eden mi var?" oyunbaz sesiyle ve kullandığı tabirle dudaklarımdaki gülümseme iyice genişlemişti.

"O vakit, sana zahmet çayı demleyiver." bakışlarımla ocaktaki çaydanlığı gösterdim.

****
El birliği ile hazırlanmış kahvaltımıza oturmuş, sohbet ede ede yiyorduk.

"Cüneyd kızların okulu ile ilgili bir gelişme var mı?" ağzına götürdüğü çay bardağını geri yerine indirdi.

"Merak etme, faniler hâlâ aynı karardalar. Kızlar okuyacak. Ben de elimden geleni yapacağım."

"Peki ya..." deyip tedirgince baktım yüzüne.

"Senin için de değişen bir şey yok Zeynep, sen de aynı şekilde okuyacaksın." sözleriyle yarım bıraktığım cümlemi yanlış anladığını anlamıştım.

"Ben onu sormayacaktım. Ben..." deyip derin bir nefes aldım. Söyleyip söylememe konusunda gerçekten kararsız kalmıştım.

"Söyle diline, yüreğine ağırlık yapanı." onun güven veren bakışları karşısında tüm endişelerim silinip gidiyordu.

"Peki ya, erkek çocukları? Onlar da okula gönderilmiyor, biliyorsun ki." kaşları düşünür gibi çatıldı.

"Haklısın, kızlara o kadar odaklandık ki, onları gözden kaçırdık resmen." bana hak vermesi yüzümde tebessüm oluşturdu.

İlk zamanlar, ağlayışlarımın suçlusu kabul ettiğim bu adam, şimdi bütün gülüşlerimin sebebiydi.

****
Herkese merhaba, İki Balık için son bölümlerdeyiz. Sanırım 30.bölüm Finalimiz olacak. Haberini verwyim dedim.

Bir de biz fanlar, her konuda o kadar fakiriz ki her şeyi kendimiz yapıyoruz. Hikayeler yazıp, resimler çiziyoruz. Hatta bir fan sayfası, şarkı bestelemiş 'İki Balık' ismiyle. Videoyu başa ekleyeceğim, dinleyin.

Hoşçakalın 👋