Forced To Marry An Abusive And Jealousy Mafia Boss (Under Revision)

Chapter 23

-trip with you

•SOPHENE•

Kasalukuyan kaming nasa eroplano, inimbitahan ako ni Zadeo na mag vacation kami sa France. Para din makita ko kung ano ba ang itsura non dahil buong buhay ko, hindi pa ako nakakapunta sa mga ibang bansa. Minsan nga naiinggit ako sa mga kaibigan ko dahil minsan may naipo-post sila sa kanilang Twitter.

My hands were shaking because of my nervousness. Frankly, it is my first time riding an airplane. Zadeo noticed my trembling hands so he immediately held it.

Huminga ako ng malalim nang maramdaman ko na nasusuka na ako dahil sa pagkahilo. Mabuti nalang dahil kasama ko si Zadeo.

Nagkatinginan kaming dalawa. "It's okay, I'm here." He said.

Naalala ko mayroong plastic bag sa bag ko kaya nagmadali ko itong kunin. Nang mailabas ko na ito, hindi ko na matiis kaya agad akong sumuka sa plastic bag na hawak ko.

"Keep going..." Zadeo mouthed while caressing my back.

Isinuka ko nang isinuka hanggang sa gumaan ang pakiramdam ko. Matapos 'yon, agad akong uminom ng tubig para kahit papaano, mabawasan itong pagkahilo ko. Itinapon ko sa tabi naming waste basket ang plastic bag.

Suddenly, Zadeo gently held my head to guide me rest onto his shoulder. I couldn't help but to smile with his help, he really doesn't want me to feel uncomfortable.

"Are you hungry?" He asked.

I shook my head. "Hindi. Busog pa ako." I replied.

I heard him chuckled. "Are you sure? I just didn't want to see you starving," I can tell that he's badly concern about my health.

"Oo naman, kakakain lang natin kanina sa bahay e..." Sagot ko.

He sighed. "Okay. Then just take a rest okay? Don't forget to inform me when you're hungry, alright?"

Tumango ako bago ipikit ang aking mga mata. Hindi na ako nagsalita at nanatiling nakapikit ang aking mga mata habang nakahiga ang ulo ko sa balikat nya.

_____

"Attention all passengers, this is your Captain Lindon Grei speaking. We have arrived at our destination: Charles de Gaulle Airport in Paris, France. The local time is 8:30 AM. Please remain seated with your seatbelts fastened until we have come to a complete stop at the gate. Once it is safe to do so, you may collect your belongings and exit the plane. Thank you for traveling with us today."

I woke up when I heard the Captain's voice on speaker. I stretched my arms above my head as I look at Zadeo who's gazing at me intently.

"Morning." He greeted.

Sa pagtatapos ng anunsyo, sinimulan ng Pilot at crew ang proseso ng pag-taxi sa sasakyang panghimpapawid patungo sa gate kung saan bababa ang mga pasahero. Muling bumagsak sa matahimik na katahimikan ang cabin, kasama lamang ang mahinang ugong ng mga makina at ang paminsan-minsang pag-shuffling ng mga excited na pasahero habang naghahanda silang lumabas ng eroplano. Pati ako, excited na din ako lumabas ng eroplano dahil makikita ko na ang France.

'Di nagtagal, huminto ang eroplano sa gate, at muling dumaan ang boses ng Flight Attendant sa PA system.
"Ladies and gentlemen, welcome to Paris. You now may remove your seatbelts and prepare to exit the aircraft. Please remember to retrieve your personal belongings from the overhead bins and from beneath your seat, and follow the signs for Customs, Baggage Claim, and exits. Thank you for flying with us, and bon voyage!"

Nang marinig 'yon, agad naming tinanggal ang aming seatbelt. Inalalayan ako ni Zadeo na tumayo, sunod naman ay kinolekta namin ang aming mga gamit.

A murmur of excitement fills the cabin as they prepare to exit the plane and enter the bustling city of Paris.