31❤✨

17 6 0
                                    

.
.
.
අද සාමාන්‍ය සදුදා දවසක්. යාලුවෝ කවුරුත් නැතුව ගෙවෙන කම්මැලි දවස් උනත් මටයි ශෙහාන් අයියාටයි නම් ගොඩක් වැඩ තිබ්බා. පහුගිය සති දෙකම මගේ අයියා කියපු එයාගෙ පරන යාලුවෙක්ව හොයන්නයි. කම්පැනි එකේ සිද්ද උන හදිසි තත්ව කිහිපයකටම මටයි ශෙහාන් අයියටයි මාර වැඩ ගොඩක් පැවරිලා තිබ්බා. කොටින්ම කියනවනම් ඒ සතියේ හරියකට පන්තියකටවත් යන්නෙ නැතුව පාඩම් කරගන්න බැරි තරමටම  වැඩ තිබ්බා.

වෙලාවක් තිබ්බොත් ඒලෙවල් කරන්න තමයි වෙන්නේ...

කොහොමහරි ඊයේ ඉදන් අපි දෙන්නා ටිකක් නිදහස් උනා. වැඩ ටික ෂේප් කරලා ඊයේ අපි දෙන්නට ගොඩක් පාඩම් කරන්න දේවල් එකතු කරගන්න තිබ්බා. නෝට් සම්පූර්ණ කරලා අපි දෙන්න නිදාගන්නකොටම පාන්දර දෙක පහු උන නිසා අද උදේ එලාම් එක දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක්ටවත් ඇහිලා තිබ්බේ නෑ. ඉතින් මම ඇහැරෙනකොටම වෙලාව හත හමාරයි. ඒ වෙලාවට මොන ඉස්කෝලද. මම ඉතින් නැගිටලා කෑම හදද්දී ඔලුවත් කස කස  ශෙහාන් අයියා ආවා. ඊටපස්සේ දෙන්නම කාලා බීලා ඉන්නකොට අයියා හොයන කෙනා ගැන ආරංචියක් ඇවිල්ලා ශෙහාන් අයියා ගියා. තනියම ඉන්න කම්මැලි කමට මාත් මගේ පොත් ටික අරගෙන පල්හයා කැෆේ එක පැත්තට ආවා. දැන් වෙලාව දවල් එකයි. දවල්ට කන්න මූඩ් එකකුත් නෑ. කොෆී බොන්න හොද නෑ කියන එකත් දැන් හරි. බෙහෙත් වලට ශේප් නිසා ඉදලා හිටලා කෝපි එකක් බිව්වට කමක් නෑ කියලා ඩොක්ටර් කිව්වා. කාලෙකින් කෝපි එකක් බිව්වෙත් නෑ මම. ඒ නිසාම තමයි කැෆේ එක පැත්තට ආවේ...

"හලෝ මිස් ගොඩ දවසකින් මේ පැත්තේ.."

"හලෝ අයියා. පහු ගිය දවස් වල වැඩ තිබ්බා."

"වාඩිවෙන්නකෝ මම එන්නම් මිස්."

මම ලැප් එකයි පොත් ටිකයි අරගෙන කැෆේ එකේ කොනේම තිබ්බ මේසෙකට ගියා. මෙතන හොදයි වැඩ කරන්න.

වැඩ කරන්න ගන්නකොටම මම දැක්කේ බේකින් ග්ලවුස් දෙකකුත් දාගෙන මූනේ පිටිත් ගාගෙන මේ පැත්තට එන මිහින් අයියාව. ලංකාවේ ප්‍රධාන සල්ලිකාරයෙක්ගේ පුතෙක් කියලාවත් කියන්න බෑ මෙයාව. මම හිතන්නේ මිහින් අයියා කැමති නෑ එයා මිස්ටර් රණසිංහගේ පුතා කියන්න. එයා කැමති එයා විශ්වවිද්‍යාල යන කෙනෙක් එහෙමත් නැත්තන් ගුරුවරයෙක් විදිහට විතරක් අදුන්වනවට.

AprakashithaWhere stories live. Discover now