The Unbreakable Agreement (Love Boundaries #4)

Won't Beg

 Chapter 21

"What now?"

I shrugged. "What are you doing? Bakit nandito ka pa rin?"

"Because I love you."

I catch my breath. Lagi niyang sinasabi sa akin iyan. No... Vina, focus. Love isn't enough to make it right. Think about the child.

"Pakakasalan mo si Ylena," I said, watching his eyes. Nagkatitigan kami. Para akong nasuntok. I know how much he loves me; totoo 'yon pero may bata. At hindi kakayanin ng konsensya ko. Ylena needs him. Ito ang kabayaran ng ginawa nila noon. I shouldn't be with him in the first place.

"I can be a father—"

"Face your consequences, Xenon." I gritted my teeth. "Huwag kang duwag."

His jaw clenched. "Tangina naman Vina... Ano ba itong ginagawa ko? Hinaharap ko naman!"

I looked away. He will understand, right? He will as he should! Ayokong pagdating ng panahon... masangkot ako sa isang sitwasyon na may kahati ako. Na dahil sa akin may isang batang... maisip na pinagkaitan ko siya ng pagkakataon magkaroon ng kumpletong pamilya.

"Then why are you still working? Bakit ka pa rin pumupunta dito sa hotel?"

"May agreement kami ng mommy mo... at ayokong idamay ang trabaho ko—"

"You fucking resign! I dont need a personal assistant anymore! If you will stay, then stay with me too!"

Damn it...

"Vina... I won't beg. I still love you—I'm choosing you pero kung ayaw mo," umigting ang panga niya. "Then I won't force myself on you. I know you love me... pero kung ayaw mo, hindi kita pipilitin. But please... don't come here as if you're really denying us... kasi nakakahilo. Kung ayaw mo, edi ayaw. Hindi natin pipilitin."

Inalu ko ang sarili ko. Xenon gritted his teeth and looked away. Alam niyang iiyak ako at para tuluyan niya akong bitawan at iwan, he shouldn't care.

Umalis siya. The moment he turned his back at me, alam kong tapos na. You will get over with it, Vina. You're not meant for him.

Asikasuhin mo ang problema mo sa kapatid mo. Pumikit ako at inalu ulit ang sarili.You can do it. You're okay. Dapat maging okay ako. Kung aalis man ako, dapat handa ako. Hindi ako pwedeng mawalan ng trabaho.

Kaya lumapit ulit ako sa mga Florendo.

"Vina..."

"Huwag mo akong kaawaan."

Nagtagal ang tingin sa akin ni Simon. Alam kong nakarating na sa kanila ang nangyari. Suminghap siya at umupo sa tabi ng asawa.

"They will marry each other?" si Simon.

I nodded. "Hindi ko alam pero mukhang wala silang plano na maging bukas ito sa lahat."

"Xenon wanted to marry her abroad," he said.

I gritted my teeth.

"Tsk. Akala ko ba... ayaw niyang pakasalan?" tanong ni Joyce sa akin, sabay baling ng tingin sa akin.

I arched a brow. "Pupunta ka ba?" tanong ko kay Simon.

He sighed. "I don't know."

"Teka? Are you even invited?" Joyce laughed. "Okay lang ba si Ylena? Baka mamaya, mag-breakdown bigla 'yon dahil nakita ka!"

Mas lalong sumimangot si Simon dahil sa sinabi ng asawa niya. Siraulo rin talaga 'to si Joyce, e.

"Ang iniisip ko... kung magiging okay lang ba Ylena ang presensya ko. They didn't want to expose the wedding at baka kung nagpunta ako, usisain lang ng media 'yon."