Fate and Price[]HyunMin, BangInho, Skz, BxB

[{(36)}]

Felix'in gözleri önce kararmaya başladı, sonrasında ise vücudu Chan'ın üzerine yığıldı.

~~~

Chan önünde onlarca dosya, saatlerdir açık olan bilgisayar ve masanın üzerinde yarısı buz gibi olmuş kahve dolu olan kupasıyla birlikte oturduğu yerde uyuyakalmıştı.

Yavaşça gözlerini açıp masanın üzerine baktı ve bilgisayarın ekranını tam kapatmasa da aşağı doğru indirdi.

Hastane yatağında yatan kardeşine bakıp derin bir nefes aldı ve masanın üzerindeki dosyaları toplamaya başladı.

Bilgisayarını da koltuğunun altına yerleştirip yavaşça odadan çıkarken ardından kapıyı kapattı.

Minho'nun kaldığı odaya giderken bileğindeki saati kontrol etti, güneş doğmak üzereydi.

Minho'nun kapısını tıklatıp içeri girdi ve yatakta uyuyan bedene baktı.

Rahatsız etmemek adına odadan tekrar çıkıp Hyunjin'in odasına doğru ilerledi.

Yoğun bakımın önünde, buz gibi zeminde oturarak uyuya kalan Seungmin'i görüp yavaşça eğildi ve saçını okşadı.

Seungmin gözlerini yavaşça açtı.

"Kalk şu koltukta uyu bari, eve git desem de gitmiyorsun zaten."

Seungmin uykulu gözlerle ayağa kalkıp koridordaki üçlü deri koltuğa uzandı ve uykusuna devam etti.

Camdan Hyunjin'e bakıp derin bir nefes aldı.

Yavaşça Hyungsik'in kaldığı odaya doğru ilerledi ve kapının önündeki memurlara gülümseyip elindeki bilgisayarı ve dosyayı uzattı.

"Geliyorum hemen, şunları tutabilir misin?"

"Başüstüne başkomiserim."

Chan, genç memurun omzunu sıvazladı ve kapıyı açıp içeri girdiğinde gülerek, hatta kahkaha atarak televizyon izleyen Hyungsik'e baktı.

Parmaklarıyla şakaklarını ovdu ve sinirini kontrol etmeye çalıştı.

Suçsuz olan herkes bu hastanede veya karakolun nezaretinde tıkılı kalmış hayatlarıyla mücadele ediyorlardı. Bütün bunların sorumlusu olan kişi ise tedavi adı altında büyük bir keyifle televizyon seyrediyordu.

Chan yumruğunu sıktı ve ona kaşları çatılı bir şekilde bakan Hyungsik'ten ayırdı gözlerini.

Hızla odadan çıktı ve kapıdaki memurdan dosyalarını ve bilgisayarını aldı.

"Doktorla konuşun, iyileştiyse nezarethaneye geri gönderin şerefsizi. O burada keyif yaptıkça benim sinirlerim zıplıyor."

"Emredersiniz başkomiserim."

Tekrardan Felix'in olduğu odaya girip çantasını aldı ve kapıdaki memurlara döndü.

"Ben karakola dönüyorum, Sunghoon hastane çevresinde devre gezsin, Minho'nun kapısında üç kişiler zaten."

"Anlaşıldı başkomiserim."