👑ဘုရင့္မူပိုင္👑
Segment 👑32👑
အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့တဲ့ဘုံ႔ေနာက္ကို
ကိုကိုကပါလိုက္ဝင္လာရင္း ကိုယ္လုံးေလးကိုေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ကာ
လည္ဂုတ္ၾကားမ်က္ႏွာတိုးလာ၏။
ဘုံ မ်က္ရည္လက္က်န္ေတြကိုပြတ္သုပ္ရင္းမွ ကိုကို႔လက္ေတြကိုျပန္လည္
ဆုပ္ကိုင္ေတာ့ ကိုယ္လုံးေလးကို
ေနာက္ကေနမရင္း ဆိုဖာမွာဝင္ထိုင္ကာ
ဘုံ႔ကိုကေလးတစ္ေယာက္လိုေပြ႕ထားသည္။
ရင္ခြင္မွာမ်က္ႏွာအပ္လာသည္မို႔
ဘုံ ရင္ခုန္တာကိုေျဖေဖ်ာက္ကာ
ကိုကို႔ကိုခပ္ဖြဖြသိုင္းဖက္ထားေပးေတာ့
ကိုကိုက ပကတိၿငိမ္သက္သြား၏။
“ကိုကို ေနလို႔မေကာင္းဘူးလားဟင္??....”
ဘုံေမးလိုက္ေတာ့ မ်က္ဝန္းေတြ
မွိတ္ထားရက္နဲ႔ လည္တိုင္ကိုေမာ့နမ္းတဲ့
ကိုကိုက ေခါင္းနဲ႔တိုးေဝွ႔ပြတ္သပ္ကာ
“သည္းငယ္နဲ႔အၾကာႀကီးေဝးကြာခဲ့ရေတာ့
အခုလိုျပန္နီးကပ္ရတဲ့အခ်ိန္ ကိုကို႔
အားေတြဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိဘူး
ဒီတိုင္းပဲသည္းငယ္နဲ႔နီးနီးကပ္ကပ္ေနၿပီး
အားအင္ေတြတိုးေအာင္လုပ္ခ်င္ေနတာ...”
ကိုကို႔အေျဖကိုသေဘာက်စြာ
ဘုံ ကိုကို႔ဆံႏြယ္ျဖဴေတြထဲ ႏွာေခါင္းႏွစ္ရင္း အားရပါးရနမ္းလိုက္မိသည္။
“အားျပည့္ရဲ႕လားကိုကို!!!...”
“သိပ္မျပည့္ေသးဘူး.....ဒီထက္
ျပည့္ေအာင္လုပ္လို႔ရတဲ့နည္းလမ္း
မရွိေတာ့ဘူးလား??.....”
ဘုံ သေဘာက်သလိုၿပဳံးေနေတာ့
ကိုကိုကမ်က္ဝန္းေတြပြင့္လာကာ
ခါးေလးကိုဆြဲႏွိမ့္ခ်ရင္း ႏႈတ္ခမ္းကို
ခပ္ဖြဖြဖိကပ္နမ္းလိုက္၏။
မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္သြားေတာ့
သြားခြၽန္ခြၽန္ေတြေပၚတဲ့အထိ ၿပဳံးျပတဲ့
ကိုကိုက ဘုံ႔ေခါင္းေလးကို
ထိန္းကိုင္ကာ ကိုယ္လုံးကိုကေလးလို
ေပြ႕ရင္း ဆိုဖာေပၚတင္လိုက္သည္။
အားရွိလြန္းတဲ့ကိုကိုေၾကာင့္ ဘုံ
ဆိုဖာေပၚပက္လက္ေလးျဖစ္သြားရတဲ့အခါ မ်က္ႏွာေလးကိုတစ္ခုခ်င္း
လိုက္ၾကည့္တဲ့ကိုကိုကႏႈတ္ခမ္း
အေရာက္ အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ရင္းမွ
ဘုံ႔မ်က္ဝန္းေတြထဲျပန္ၾကည့္ကာ
YOU ARE READING
👑ဘုရင့်မူပိုင်👑 {Complete}
Romanceကျန်တာတွေမလိုတဲ့ကိုယ့်ဘဝမှာ မင်းရှိရင်ရပြီ ကိုယ်ရဲ့မူပိုင်လေး💞💞
