Unicode
Ring ! Ring !
Ring ! Ring !
ဖုန်းမြည်သံ ဆက်တိုက်ကြောင့် အိပ်နေရာက နိုးသွားရတော့သည်။ သို့ပေမဲ့ တန်းမကိုင်နိုင်သေး မျက်လုံးတွေကို ပွတ်သပ်ကာ ဟိုဘက်ကြည့်ဒီဘက်ကြည့် အရင်လုပ်ရသေးသည်။ ထိုအခါ ဖုန်းလေးက ကျသွား၏။
Ring ! Ring !
သို့ပေမဲ့ ဖုန်းက ထပ်၍ မြည်လာပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ မကိုင်လို့ မဖြစ်တော့ ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်က သူ့လွယ်အိတ်လေးကို ယူဖို့ရာ ဖြည်းဖြည်းခြင်း တိုးကပ်လိုက်ရ၏။
" အ ... ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် "
လှုပ်လိုက်တာနဲ့ နာကျင်သွားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် ညည်းလိုက်မိသည်။ လွယ်အိတ်ထဲက ဖုန်းလေးကို ထုတ်ကာ ခေါ်ဆိုသူကို ကြည့်လိုက် တော့ ထက်နေသူပင်။
" ဟယ်လို နေသူ "
" ဟင် .. ဆွေးမြေ့ မင်းဘယ်မှာလဲ ညကလဲပြန်မလာဘူး အသံကရောဘာဖြစ်နေတာလဲ "
ဟုတ်တာပေါ့ ဆွေးမြေ့အသံက ဝင်နေပြီး အက်ရှနေတာလေ။
" အာ ဟို .. ငါ့အရင်အလုပ်က သူငယ်ချင်း
အိမ်မှာ ညအိပ်လိုက်လို့ "
" ဪ အေးပါ မင်းနေရောကောင်းရဲ့လား အသံတွေဝင်နေတယ် "
" ကောင်းပါတယ် မနက်ခင်းမို့ ဒါနဲ့ဘာရှိလို့လဲနေသူ"
" ငါအိမ်ပြန်မလို့ ဒီနေ့ပြန်မလာဘူး လှမ်းပြောတာ"
" အော်အေးအေး ငါလဲ ခနနေလောက်ပြန်လာမှာပါ"
" ဟုတ်ပြီဟုတ်ပြီ ဒါဆို ဒါပဲ "
" အေးအေး "
ဖုန်းချပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းခြင်းထထိုင်လိုက်ရသည်။ ခါးရိုးတစ်လျှောက်လုံးက ကိုင်ပေါက်ခံထားရသလိုပင် နာကျင်နေသည်။ အောက်ပိုင်းကလဲ ထိုင်ရတာကိုပင် မသက်သာလှပေ။
" သေလောက်အောင် နာတာပဲ "
ခြုံထားသော စောင်ကို ဖယ်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစားပင်မကပ်၊ အိပ်ယာခင်းတွေကလဲ ညစ်ပေနေသည်။ သူ့ပေါင်မှာလဲ ကိုက်ရာတွေ အပြင် ခြောက်နေပြီဖြစ်သောအဖြူရောင် အရည်များ။
YOU ARE READING
မှိုင်းညှို့အိမ် ( Complete)
RomanceWarning ⚠️ ပေးတာမို့ Sensitive ဖြစ်လျှင်ကျော်ဖတ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါတယ် Party တစ်ခုမှ ဆေးမိပြီး လူတစ်ယောက်နဲ့အိပ်ခဲ့မိတယ်။ အဲလူက ကျွန်တော့်အလုပ်ရှင်ဖြစ်နေတယ် ၊ ကံကောင်းတာတစ်ခုက သူက ကျွန်တော့်ကို မမှတ်မိဖူး ။ စိတ်မရှည်တဲ့ CEO နဲ့ ပြာယာခပ်ပြီး မဟု...
