“မေမေ.. ဒီနေ့ဘာနေ့လဲ...”
အသံသေးသေးဟာ ဧည့်ခန်းအတွင်းရှိကောင်လေးတစ်ဦးထံမှထွက်လာသည်။လက်ထဲမှ ကျောက်ပတ်တီးနှင့်အတူ ခေါင်းပေါ်တွင်လည်း ပတ်တီးအဖွေးသား ....။ ဒါတောင်မကသေး ခြေထောက်ဖြူဉဉတွေမှာလည်း ကျောက်ပတ်တီးစည်းထားရသေးသည်။
“ဒီနေ့က စနေလေ.. ခဏခဏမေးနေတော့မှာလား...”
သူမက ပန်းနုရောင်ဂါဝန်ကိုအသာပြင်နေရင်း ဖြေသည်။ “မင်းရယူ” စပျစ်သီးကိုအသာယူကာအရသာခံရင်း သူ့အမေ မိတ်ကပ်လိမ်းနေတာကို ကြည့်နေသည်။ သူ့အမေဟာ အသက်၃၈နှစ်သာရှိသေးသည့်လူလတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ခပ်ကောက်ကောက်ဆံသားတွေနှင့် အလှသာပြင်လိုက်ရင် အပျိုလို့တောင်ထင်စေသည်အထိလှပသေးသည်။
“မာမီ ဘယ်သွားမှာလဲ.. ဒီလောက်ပြင်ဆင်နေတာ...”
ပြောသာပြောတာ သူတို့ရဲ့ ဇိမ်ခံအိမ်ကြီးထဲမှာ ဘယ်သူကမှအောင်းမနေနိုင်ပါဘူးလေ...။
“သူငယ်ချင်းနဲ့ချိန်းထားလို့လေ... အဲ့ဒါသွားတွေ့မလို့...”
သူငယ်ချင်းဘဲလေ ဒီလောက်ပြင်ဆင်သွားစရာလိုလို့လား။ သူမမေးမိ။ သူ့အမေရဲ့လွတ်လပ်ခွင့်ကို အဖေကတောင်ဘာမှမပြောတာ၊ သူကဘာလို့ဝင်စွတ်ဖက်ရမည်နည်း။
“သားရော.. ဒီနေ့ဆေးခန်းသွားမယ်မလား... ဘယ်သူလာကြိုမှာလဲ.. ရရောရရဲ့လား.. မာမီလိုက်ပေးရမလား..”
အလေးအနက်ထားကာမေးလာသည့် မိခင်ကို သူခပ်ရေးရေးလေးသာပြုံးပြလိုက်သည်။ သူကတစ်ဦးတည်းသောသားမို့လို့ သူ့မိဘတွေက သူ့ကိုအရမ်းအလိုလိုက်ချစ်ပါသည်။
“ရပါတယ် မာမီရဲ့.... ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော့်လူကြီးကလာကြိုလိမ့်မယ်..”
“အမယ်... မျက်နှာပေးကနော်.. ကဲပါ.. တကယ်သာတွဲဖြစ်သွားရင် မာမီတို့ကိုအသိပေး..ကြားလား..”
“ပေးမှာပေါ့... ကျွန်တော့်မှာ မာမီတို့ဘဲရှိတာကို...”
“ဟုတ်ပြီ.. အ့ဆို မာမီသွားတော့မယ်နော်...”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ...”
သူ့နဖူးကိုအသာနမ်းကာ LV brand အိတ်လေးကိုအသာဆွဲပြီး ကျော့ကျော့ပင်ထွက်သွားသည့် သူ့မိခင်ကို သူအပြုံးနှင့်သာကြည့်နေလိုက်သည်။ သူမိခင်က မာနကြီးသည်။ ထို့ကြောင့် သူယုံသည်။
YOU ARE READING
အချစ်စေစားရာ
Aktuelle Literaturခေါင်းစဉ်မှာအတိုင်း အချစ်စေစားရာမှာ လူတွေပျော်ရွှင်စွာအဆုံးသတ်နိုင်မလားဆိုတာ.....။
