6. Bölüm

285 26 13
                                    

Merhaba arkadaşlar. Yeni bir bölümle geldim. Çok güzel bir bölüm sizi bekliyor. Umarım beğenirsiniz. Satır aralarına düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim. Çünkü yazdıklarınızı okumak hoşuma gidiyor. Ve sevdiğinizi bilmeyi de isterim. Keyifli okumalar. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum canlarım. 🌸💕

****


Vadiden ayrılan Gonca hatun pazara doğru yol almaya başlamıştı. Uç pazara geldiğinde atından inmiş ve nöbet tutan alplardan birine teslim etmişti. Otağa ilerledi. Anası Saadet hatun ile karşılaştı. Hiç bir tepki vermeden anasına baktı. Yine bir sürü sorular sıralayacağını bildiği için çadırına gitmek istedi ama Saadet hatun buna engel oldu. Kızının yanına gidip önünde durdu.

"Neredeydin Gonca?"

Gonca hatun anasına bakınmakla yetinmiş ve bir cevap vermeden ilerlemek istemişti ama Saadet hatun buna da mani oldu.

"Emir, otağda ve seni görmek ister Gonca. Bir an evvel kendine çeki düzen ver ve yanımıza gel."

Saadet hatun keskin bakışlarını kızının üzerinden çekmiş ve otağa ilerlemişti. Gonca hatun bıkkınlıkla derin bir nefes alıp vermişti. Eğer imdi otağa gitmezse anasının neler edeceğini çok iyi biliyordu. O yüzden az daha dişini sıkması gerekirdi. Anasının dediği gibi kendine hiç bir çeki düzen vermeden otağa ilerledi. İçeriye geçtiğinde Emir beyin, bey babasıyla konuştuğunu gördü. Ağabeyi Mehmet bey yanlarında yoktu. Yakup bey gelen kızına baktı. İki gündür hiç bir şekilde kızını görmemişti. İmdi gördüğü bu hal canını acıtmıştı. Hatununa baktı. Oyuna gelip gelmediğini anlamak istedi.

Gonca hatun selam dahi vermeden anasının yanına Emir beyin ise karşısına oturmuştu. Emir bey, Gonca hatuna gülümsemiş ve Yakup bey ile konuşmalarına kaldıkları yerden devam etmişlerdi.

"Gonca hatun ile sözümüzü ne vakit ahaliye duyururuz Yakup bey?"

Emir beyin sorusuyla Gonca hatun bir umut bey babasına döndü. Yüzünde hiç bir tepki olmamasına rağmen Yakup bey anlaması gerekeni anlamıştı.

"Daha vakti var Emir oğlum. Sabır!"

Emir bey başını sallamış ve gülerek Gonca hatuna dönmüştü. Gonca hatun ise karşısında sırıtan bu adama tepkisizce bakmayı seçmişti. Daha fazla bu ortama dayanamayacaktı. Ayağa kalktı ve bey babasına döndü.

"Müsadenizle ben çadırıma geçeyim beyim."

Yakup bey elini kapıya doğru uzatmış ve kızına müsade vermişti. Gonca hatun daha fazla dayanamamış ve hızla otağdan çıkmıştı. Çıkar çıkmaz yaptığı ilk şey derin bir nefes almak olmuştu. Zira o adamın olduğu yerde nefes almak bile zehir gibi gelirdi Gonca hatuna. Merdivenleri hızla inmesine rağmen arkasından gelen Emir beyden kurtulamamıştı.

"Gonca?"

Gonca hatun duymamış gibi yapıp yoluna devam etsede Emir bey yakaladığı kolu bırakmamış ve sıkı sıkı tutmuştu. Gonca hatun hızla kolunu çekmiş ve bütün siniriyle Emir beye dönmüştü.

"Yeter be, yettin gayrı. İmdi şurada imdat diye bağırmamak için zor tutarım kendimi. Uzak dur benden be adam, uzak dur anlamaz mısın sen?"

Emir bey aşık olduğu kadının sinirli halini daha çok severdi. O yüzden onu sinirlendirmekte hoşuna giderdi.

"Bir şey ettiğim yok, senden sadece kabullenmeni isterim o kadar Gonca."

Gonca hatun sinirine yenik düşmüş ve karşısında duran bu adamdan bütün hıncını çıkarmak istemişti.

MAL-İ HÜLYA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin