Vaine Fleur
"H-ha?" lutang na tanong ko dahil ayaw pa rin mag sink-in sa akin ang mga sinasabi niya.
"Seriously? That's all you gonna say? Unbelievable." naiinis na sabi niya sa akin at akmang tatalikod na.
Mabilis akong natauhan at agad na hinawakan siya sa kamay para pigilan.
"Teka lang. Kaka-amin mo pa nga lang, iiwan mo na ako kaagad?" tanong ko sa kanya.
Humarap siya ulit sa akin at masama akong tiningnan. Napansin ko ang pamumula ng mukha niya.
"It's because you're annoying! I just confessed my feelings for you and that's all you gonna say? Do you even know how much courage it took me to say those words?" sunod-sunod at naiinis niyang sabi sa akin.
Napabuntong-hininga ako at saka siya hinila para bigyan ng mahigpit na yakap.
"Sorry na. Nagulat lang ako sa sinabi mo kaya hindi ko alam ang sasabihin ko. I was speechless because I didn't expect you to say that. I couldn't believe it when you said you love me." malambing na bulong habang nakayakap pa rin sa kanya.
"Yeah, I don't believe it either. Maybe you put a spell on me." sagot niya.
Napahiwalay ako ng yakap sa kanya at hindi makapaniwalang tiningnan siya.
"Sinasabi mo bang ginayuma kita?" tanong ko saka siya pinaningkitan ng mata.
Ikinibit lang nito ang kanyang balikat at hindi sumagot.
"Hindi ko na kailangan ng gayuma para makuha ka. Itong itsura lang sapat na para mapasagot ka no." mayabang na sabi ko sakanya.
"Mapasagot? You didn't even bother ask me to be your girlfriend. I was the one who asked you, dumbass." pa-irap na sambit niya saka ako kinurot sa tagiliran na ikinangiwi ko.
"I was about to ask you pagkatapos ng finals next week. Naunahan mo ako eh." sagot ko naman sa kanya.
"I'll take it back then." sagot niya.
"Ay walang ganyanan. Nasabi mo na eh. Wala nang bawian yun." mabilis na sagot ko naman sa sinabi niya.
"Whatever. I'll go ahead. I'll be late for the meeting." sabi niya habang tumitingin sa relo saka mabilis na pumasok sa kotse niya.
Sinundan ko lang siya ng tingin habang papasok ito sa kotse niya. Parang bata naman akong napalabi nang iwanan lang ako nito at hindi man lang nagpaalam.
Ilang sandali pa ay ibinaba nito ang bintana ng kotse saka ako sinenyasan na lumapit. Agad naman akong sumunod at mabilis na lumapit sa kanya.
Hindi pa ako nakakapagsalita ay bigla nitong hinatak ang kwelyo ng damit ko at saka niya ako hinalikan ng madiin sa labi. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat dahil sa ginawa niya. Mabilis din siyang humiwalay saka hinawakan ang pisngi ko ng marahan.
"Behave yourself while I'm out, okay?" sabi niya saka tinapik ang pisngi ko bago bitawan. Napatango nalang ako sa sinabi niya dahil gulat pa rin ako sa nangyari.
Jusko. Hindi pa nga ako naka get-over kanina tapos ito nanaman. Sulit na sulit ang pagpapakilig ni Dr. Yndrah sa akin. Ewan ko lang kung makatulog pa ako nito mamaya.
"Bye, girlfriend." huling sambit nito saka kumindat habang nakangiti ng nakaka-akit bago pinaharurot ang sasakyan.
Napatulala akong nakatingin sa kotse niyang papaalis habang nakahawak ako sa labi ko. Para akong tanga na nakangiti lang habang inaalala ang ginawa niya.
Damn. You'll be the death of me, Dr. Alvarez.
_________"Hala, baliw." rinig kong bulong ni Rain kay Sunny habang nakatingin sa akin.
BINABASA MO ANG
What Are The Chances? (ProfessorXStudent)
FanfictionYndrah Alaianth Xanther- a respected professor and successful doctor in medicine. Known for her sharp mind and distant manner. Her cold demeanor echoes through the academic halls. However, beneath her calm facade, a surprising twist emerges. A tale...