Tears of Alone Wife

CHAPTER 25

Lutang akong nakauwi sa aming bahay. alas otso na nang gabi ng makauwi ako at parang gusto ko pang magpahangin dahil hindi ko talaga maintindihan ang Sarili ko. I think I'm falling for Kairus, I even gave my self to him, and I'm one hundred percent sure that I am in danger.

"Ma'am, bakit ngayon lang po kayo? kanina pa po kayo hinahanap ni sir Kairus." bumungad naman sa akin ang nag aalalang mukha ni ding.

"Diyan lang sa tabi tabi." I unconsciously said.

"Where did you go?" napalingon naman ako sa nagsalita.

This man is the culprit why I'm changing plans. this man is the culprit why my I'm falling and I don't even have any idea if he will catch me. dahil sa pagkatulala ko hindi ko na namalayan na masama na pala ang tingin ko kay Kairus.

"I'm just asking you wife, no need to gave me a death glare." nakangisi pa nitong sabi.

"Shut up." I said.

"Hala! meron na agad?" parang tànga nitong tanong sa sarili.

"Anong meron?" nagtatakang tanong ko.

"Meron ng laman yang tiyan mo." deritsahang sagot pa nito.

"Gàgo ka ba? halika nga dito at para makutongan kita." nanggigil kung sabi.

"Ang amazona mo talaga kahit kailan. saan ka ba kasi nanggaling?" tanong nito ulit sa akin.

"Ano naman sayo?" malditang sagot ko.

"Nagtatanong lang po mahal na Reyna." birong sabi pa nito.

"Bumili lang ako ng kape." baliwalang saad ko.

"Bakit ba ang hilig mo sa kape? it's not good or your health and for the baby." sabi pa nito na kaagad ko namang kinaikot ng aking bilogang mata.

"Nababaliw kana siguro, mabuti pa at diyan ka nalang at papasok na ako." sabi ko pa saka tiningnan si ding. "Ikaw din ding pumasok kana." pinandilatan ko pa to ng mata.

Humagikhik naman ang kasamabahay namin bago pumasok sa loob.

"Hey, don't leave me here." humahabol pa ito pero demritso na ako sa kusina para kumain.

"Ma'am Anna, nandito na po pala kayo. may ulam na po doon sa kusina luto po ni sir Kairus." nakangiting sabi sa akin ni manang.

"Sigi po manang." sabi ko nalang saka pumunta sa lamesa para magsimula ng kumain.

Ang lamesa na ito ay maliit lang dahil nandito ito sa loob ng kusina. may dinning table naman kami na malaki but I prefer eating here. enjoy na enjoy ko na sana ang aking kinakain ng dumating si Kairus.

"I cant believe that you really leave me there." he looks cute but I can't be fool in he's appearance.

I don't know whats up with this man, he is so clingy this past few days. I don't know what's wrong with him. baka nabagok ang ulo nito o baka may sakit ito na bipolar.

"Did you hit your head or something?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"What?" nanlaki ang mga mata nito na napatanong.

"Wala, umalis kana nga at kumakain ako." malditang saad ko saka pinagpatuloy ang pagkain.

"Hindi pa ako kumakain dahil hinihintay kita."

That made me stop eating, he wait for me? okay, fine, there is really wrong in he's head. but somehow it makes me feel important.

"Bakit? dala ko ba ang kaldero?" pang iinsulto ko pa sa kanya para itago ang nararamdaman.

"Hindi, but you are my wife so we must eat together." cool na saad nito saka ako kinindatan.

Wife, surprisingly even though he call me wife most of the time it always makes me feel like I have a place in he's life.

"Hindi ka kailangan." kalmadong sabi ko habang iniiwas ang tingin sa kanya.

"Yeah it is." pangungulit pa nito.

"Sigi na nga, umopo ka na diyan at sabay na tayong kumain nangongonsensya kapa." umirap pa ako sa kanya.

"Even if you won't say it I will still eat with you." sabi pa nito, and then he shamelessly sit beside me.

Hindi ko nalang siya sinita at hinayaan nalang. natapos kaming kumain na palaging nagbabangayan dahil sa tigas ng ulo ng lalaking to.

Maghuhugas na sana ako ng bigla na namang sumolpot ang lalaking to.

"Kairus what are you doing?" nanlilisik ang mga mata kong nakatingin sa kanya.

"Helping you." parang wala lang sa kanya.

"Hindi na kayo ko na to." sabi ko pa saka nagsabon na nga mga plato,

Kinapa ko pa ang mga kutsara na nasa ilalim ng lababo ng may bigla akong nahawakang kamay sa ilalim napatingin naman ako sa salarin na nakangising nakatingin sa akin.

"Kairus." nagbabanta ang boses ko.

"What?" nagmaang maangan pa ito.

"Kairus, please lang don't treat me like this." pahina ng pahina ang boses ko habang nagsasalita.

"What's wrong with that?" seryusong tanong nito.

"Don't make me feel like I have a place in your life. I don't wanna get use to this." para akong nanghihina.

"Get use to it now since you will be staying with me forever." he said while staring at my eyes.

"Stop it Kairus." I said with stren voice.

"Listen wife, you don't have to be afraid." malumanay saad nito saka kinuha ang aking kamay at nilagay sa dibdiban niya. "Because you'll always have a place in my heart." he's eyes was starring at me intently.

"Do you get it wife?" nakatingin lang ako sa kanya.

Nang biglang may pumasok sa kusina na kaagad kong ikinalayo sa kanya. sa kaloob looban ko ay nagpapasalamat ako na dumating si manang.

"Oh ano pa ang ginagawa niyo dito?" nagtataka itong tumingin sa aming dalawa.

"Wala po manang." ako na ang sumagot. tumingin naman ako sa kanya. "Ikaw na ang tumapos." sabi ko pa sa kanya saka maglalakad na sana.

"Hindi na ipapatapos ko nalang to sa mga kasamahan natin sa bahay."

"Wag na, Ikaw nalang ang maghugas diyan." pinanlisikan ko pa siya ng mga mata.

"I like it when you gave me that stares but Im liking it more when you do it in bed." nanlaki naman ang mata ko sa sinabi niya.

"Bastos na lalaki." hindi na ako nagpapigil pa at umalis na doon sa kusina.

Dali dali naman akong pumanhik sa kwarto ko baka sundan pa ako ng mokong nayon. tiningnan pa ako ng mga kasamabahay namin para bang tinatanong kung anong nangyari.

This night was truly an amazing one.

AUTHOR'S NOTE

halo guys it's been a days since I last update but here's a steamy and very exciting chapters for all of my readers out there who has patiently waiting for my updates. I salute you all for waiting loveyouuúu 🫶🏻🫶🏻

votes and comments are highly appreciated.