Tears of Alone Wife

CHAPTER 32

Nagising ako sa amoy ng gamot na nasa aking paligid, agad naman akong napabalikwas ng maalala ko kung bakit ako nandito. dinugo ako? anong ibig sabihin non? kaagad ko namang tiningnan ang paligid ko, I'm in hospital that's not surprising.

"Are you okay?" kaagad na tanong ni Kairus sa akin.

He's appearance is dishevel, and he's eyebags are dark. it seems like he didn't sleep. kaagad naman nitong pinindot ang intercom ng hindi ako sumagot. kaagad namang bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang pamilyar na Mukha. it's chase.

"What is happening doc? why isnt she responding?" bakas ang pag aalala sa Mukha ni Kairus.

I bet he's just pretending again, he's good at that.

"Calm down Mr, MacQouid. there's nothing wrong with the patient." kalmadong saad nito habang sinusuri ako.

"Then let me rephrase my question. why is she bleeding?" seryusong tanong nito.

Kaagad naman akong napatingin sa doctor na tumingin sa akin. I'm also curious why I bleed?

"I purposely wait for the patient to wake to break the news." kalmado parin ito habang nagsasalita.

"Your wife is three weeks pregnant Mr. MacQouid. mabuti nalang kaagad mo siyang nadala dito dahil kung hindi talagang tuloyan ng malalaglag ang bata sa sinapupunan ng iyong asawa." mahabang paliwanag nito.

Habang wala sa sarili siyang napahawak sa kanyang tiyan. may bata sa sinapupunan niya, and he can't still process the news.

"Thank you doc." rinig ko ang boses ni Kairus na nagpapasalamat sa doctor.

Ramdam ko ang pag upon nito sa aking tabi. he caress my belly before speaking.

"Why didn't you tell me that your pregnant?" seryusong tanong nito sa akin.

"Bakit may magbabago ba?" malamig na tanong ko.

Habang pilit na iniiwasan ang tingin nito sa akin. I also didn't know that there's a life inside my tummy. ngayon ko lang din nalaman ng dinugo ako.

"Fvck, don't start it again Anna." malamig na saad nito.

"Psh! umalis ka na nga, ayaw kitang Makita!" naiinis na saad ko saka nagtaklubong ng kumot.

"Stop acting like a kid Anna." naiinis na tawag nito sa akin pero hindi ko siya pinansin.

Hanggang sa naramdaman ko na lang na lumabas ito. he's probably happy right now, dahil sa wakas makukuha na niya ang inheritance niya. maybe that's the reason that he is very eager to impregnate me.

Hindi ko na namalayan na tumotulong na pala ang mga masasaganang luha ko. kaagad ko namma itong pinahid gamit ang aking mga palad. napakagat nalang ako sa labi ng maramdaman kong bumukas ang pinto.

"Anak!" Kaagad akong humarap ng marinig ko ang boses ni daddy.

"Dad what are you doing here?" gulat na tanong ko dito.

How did he know that I'm here?

"Kairus told me that you got admitted in a hospital. so I hury to visit you here." malambing na saad nito.

Though I'm mad at my dad for breaking my mom's heart, I know that he still loves my mom. he always reminds me that.

"You don't have to dad." malamig na sagot ko.

I don't want him to know my troubles right now. saka ko na sasabihin kong hindi ko na kaya.

"Anak, you know I'm worried about you." malambing padin na sabi sa akin ni daddy.

"You don't have to dad, I can handle my self pretty well. mas mabuti pa siguro na umuwi kana baka naghihintay na si Silvia sayo." walang pag aalinlangan sabi ko.

"Anak, that's not very nice to say." ang kaninang malambing na boses nito ay napalitan ng awtoridad.

"Just leave dad. I don't wanna receive any visitors for now." malamig parin na sabi ko.

Saka humiga patalikod sa kanya.

"Anak tell me what happened, why are you acting like this? may ginawa bang mali ang asawa mo?" sunod sunod na tanong nito.

Sasagot na sana ako ng biglang nag ring ang cellphone niya.

"Hello? yes, sigi maghintay ka mona babalik din ako agad.... I promise.... yes I will." sa tono palang ay alam kung si Silvia ang tumawag.

"Leave daddy and please close the door while your at it." malamig na saad ko saka nagtaklubong ng kumot.

"Anak."

"Just leave me alone." I said in tiring voice.

"Anak babalik ako bukas."

"Huwag ka ng bumalik dad, I don't need you here and besides Kairus is here to take care of me. I'm old enough to know what's good for me and please refrain your self from visiting me. I don't wanna see you again. please respect that." mahabang sabi ko kita ko naman ang pagbalatay ng sakit sa mukha ni daddy.

I had to do it, alam ko din naman na hindi matutupad ni daddy ang sinasabi niya. Silvia will do anything to stop him from visiting me. lalo nat buntis siya ngayon mas lalo niyang mapapaikot si daddy sa mga palad niya.

"Don't say that honey, I'll go now. and please take care of your self." hindi niya ito sinagot.

Mga ilang minuto pa bago niya narinig ang pagsirado ng pinto. mukhang mag isa na naman siya. she always push the people around her kaya walang nagtatagal dahil pinapaalis niya.

Ayaw kong masanay sa mga taong wala din namang balak ma magtagal na kasama ako. kaya ayaw kung palalain ang nararamdaman ko kay Kairus kaya hanggat maaga pa mas okay ma sigurong pag usapan na nila ang set up nilang dalawa.

And looks like God heard her prayer, dahil bumukas kaagad ang pintoan at bumungad doon si Kairus na may dalang pagkain..

"Here's the food. kumain kana dahil hindi nakakabuti sa bata ang magutom ang nanay nila." seryusong sabi nito habang nilalagyan ng pagkain ang pinggan ko.

"Kairus, I want to talk to you about something." pag uumpisa ko.

"If your just picking a fight again eat first." malamig na sagot nito.

"It's not that."

"Then what it is?" naiinis na ito pero halatang pinipigilan lamang niya ang kanyang Sarili.

"I want to talk to you about our set up."

"What set up?"

"I know that your still secretly meeting someone behind my back, now that I'm calm down I want to settle everything."

"So what now?"

"I want a divorce Kairus."

"What the héll are you saying."