"She is the best woman in the whole entire universe. she take cares of me and make sure that I like what we're doing to sum it up my wife is perfect." nakatingin ito sa akin habang sinasabi ang mga katagang ito.
"Well that's good." kiming sagot ni Silvia.
"That's good to hear Kairus. pinalaki ko kasi itong anak ko ng maayos, she is my biggest pride." proud na sabi pa ni daddy.
Kita ko naman ang pagdaan ng lungkot sa mga mata ni Silvia. I know why she is doing this to me because even if she denied it, we can never hide the fact that she can replace my mother.
"Nakakawala nga po ng pagod ang masahe ng asawa ko." nakangiting sabi pa ni Kairus.
I don't remember massaging him.
"Nakakatuwa naman kayong mag asawa." nakangiting sabi naman ni daddy.
PAGOD na pagod akong napahiga sa aking kama. matagal ding natapos si daddy sa pangungumusta sa aming dalawa ni Kairus. napatulala naman akong napatingin sa ceiling ng aking kwarto. hanggang sa naramdaman ko ang paglubog ng aking higaan.
"How are you feeling wife?" biglang tanong sa akin ni Kairus.
"Fine." maikling sagot ko naman.
Pagkatapos kung sabihin yon wala ng kahit ni Isa sa amin ang nagsalita. we both stare at the ceiling of our room. until I feel Kairus hand touching my belly. hinayaan ko naman siyang haplos haplosin ang aking tiyan. I don't know what's got into me kung bakit hinayaan ko nalang siyang gawin ang gusto niya.
He is enjoying on caressing my tummy. like he is on one hundred percent sure na may laman ito.
"Kailan kaya to magkakalaman?" biglaang tanong nito na kinatingin ko naman sa kanya.
"Why are you so excited on the thought of having a baby?" biglaang tanong ko na kinangiti niya.
"I just want to have a complete family." nakangiting sagot nito.
"Hindi pa ako handa." I don't know why I said that.
Nakita ko naman ang paglungkot ng kanyang mga mata.
"It's fine." malamig na sagot nito.
Ang kaninang nakangiti niyang labi ngayon ay nakatikom na, malamig narin ang boses nito.
"Kairus."
"Rest, wife." sabi nito saka umalis na sa kwarto ko.
Napabuntong hinga nalang ako, looks like I offended him. I am afraid of the thought of being a mother. it's not that I don't want it, it's the responsibility that I fear. I don think I am fit of that role. hindi ko nga maalagaan ng maayos ang sarili ko paano pa kaya ang iba.
I know that I am selfish and very rude person, I don't even take responsibility for my self and for the others. lahat ng sinabi ni Kairus kanina sa Bahay ni daddy.
It was all a lie to cover my true attitude. alam niya kasi na mas lalo lang akong masasaktan kung malaman ni Silvia na kahit sa pagtulog iba ang kwarto naming dalawa.
Everything was just all a lie, we live full of lies. hindi ko na namalayan na tumolo na pala ang mga luha ko. napakagat nalang ako sa aking mga labi para pigilan ang paghikbi. hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.
NAGISING ako na namamaga ang mga mata na parang kinagat ng kung anong insekto. brúha ka talaga Anna, kahit pa yata gaano karaming concealer ang ilagay ko dito mahahalata padin. wala sana akong balak bumaba dahil nahihiya ako sa estado ng mata ko. pero wala akong nagawa ng ang tiyan ko na mismo ang nag ingay.
Kaya kahit nahihiya bumaba parin ako. nakita ko naman si ding sa may hagdanan nag momop ng sahig ng Makita ako nito ay kaagad ako nitong binati.
"Magandang umaga ma'am." nakangiting bati nito sa akin na sinuklian ko nalang ng ngiti.
"Nasaan pala ang sir Kairus niyo?" tanong ko sa kanya.
"Naku! umalis po ng Maaga eh. narinig ko pa nga yon kaninang umaga na natataranta." nagtaka naman ako sa sinabi nito pero hindi ko nalang pinansin saka nagpatuloy sa paglalakad patungong kusina.
Nang matapos akong kumain ay kaagad kong hinugasan ang pinagkainan ko dahil wala naman akong Ibang magawa sa Bahay. naisipan kong lumabas muna at pumuntang mall ilang patong pa ng concealer ang ginawa ko bago ako umalis.
Dahil visible talaga ang pamamaga ng mata ko. this is the reason why I don't like crying. madaling mamaga ang mga mata ko napaka sensitive.
Naglilibot lang ako sa mall hanggang sa mapadaan ako sa store ng mga damit na pang baby. naalala ko naman ang sinabi ni Kairus sa akin na kinalungkot ko. maglalakad na sana ako ng Makita ko si Chloe sa loob ng store.
What is she doing here? dahil sa glass ang window ng store nato makikita mo talaga ang nasa loob. she is with a man with a similar physic with Kairus. hindi kaya? no! no!!! nababaliw na siguro ako.
Dali dali akong naglakad palabas ng mall bago ako Makita ni Chloe. hindi ko na namalayan na tumatakbo na pala ako. shít!!! kaya pala napapatingin ang mga nadadaanan ko. napahawak naman ako sa aking dibdib. I can't explain the pain that I'm feeling right now.
dapat pala hindi nalang ako lumabas.
Tulala akong nagmaneho pauwi malapit pa nga akong makasagasa dahil sa pagkatulala.
"Shítt! shít!! shít!!!! get of my mind right now." naiinis ako na naiiyak.
"No, it can't be Anna, it can't be. baka ibang tao yon, don't be fooled by that person." pagpapakalma ko pa sa aking sarili.
I greeted my teeth in anger. I am mad and it is not a good timing to talk. imbes na umuwi nag drive lang ako nang nag drive habang pilit na pipakalma ang Sarili.
Hindi ko alam kung bakit dito ako dinala sa coffee shop na paborito ko. parati na nga lang akong nandito pag may problema ako. umopo ako sa paborito kong lamesa saka nag order ng caffe Americano.
iinom na sana ako sa ice coffee ko ng may biglang tumawag sa akin.
"Nice seeing you here Anna." malambing na bati nito sa akin na kinatingin ko sa nagsalita.
its Jason.
AUTHOR'S NOTE
halo guys it's been a while since I last update, I just want to say hi and how are you all??? I hope your doing fine and stay safe loveyouall 🫶🏻🫶🏻
votes and comments are highly appreciated
BINABASA MO ANG
Tears of Alone Wife
RandomO N - G O I N G Marriage for inconvenience was never in her plans. Anna Marie always thought that being a free spirit was more enjoyable than being married. she loathe the people who made her did it. she loathe her family for always thinking that b...
