Unforgettable Love - Tristan Sandoval Series 1

Chapter 7 A Deal

TRISTAN

Im pre-occupied. Lots of things runs my mind. So much pressure, lalo na at on going na ang bagong Sandoval Luxury Hotel. Marami pa akong meeting sa araw-araw. Minsan nakakalimutan ko ng kumain kung hindi lang ako ireremind ng sekretarya ko.

Damn. The privilege of being the owner of this grand hotel all over the world is undeniable, but the risk is also within. Kaya ng nag take over ako sa negosyo ng pamilya ko ay sobra-sobra ang pag-aalagang ginawa ko. My roots started this and I aim to bring it beyond success means.

Hinayaan ko na ang mga magulang ko na magpahinga na sa pagmamanage nito. Besides i want them to relax, bilang pasasalamat sa buhay na pinaranas nila sa akin. My life is solid because of them. I have what i desire to have.

I wanted to visit the site, pero sa tambak na mga papeles na kailangan ko ireview at pirmahan for approval, nawalan na ako ng panahon.

Hindi naman ako nababahala dahil nandoon si Iñigo isa sa Investors ng Hotel. I believe in his capability as a Engineer. I trust him.

"Love are you going to stay here for good? Or just for vacation or  work?"
Alam kong naglalambing ito. Carlo is sweet.
He is mature than his age. Hinawakan ko ang mapula nitong pisngi. " Love, you know how i miss you a lot, right?" Tumango ito. Sumilay ang munting mga ngiti nito, but deep in he's eyes is a hope. Yinakap ko ito ng mahigpit. I want him to feel how much I love him.

" I love you! Always remember it? Hmm"

" I know. " he reply

" Remember, everything im doing is all for you. Okay? malungkot din ako kung hindi kita nakikita at nayayakap. Namimis ko kaya ang amoy mo. Lalo na ito-" itinaas ko ang kamay nito at inamoy-amoy ang kilikili nito. Humagikgik naman dahil nakikiliti.
" Stop it Love! It tickles-"  ang mga halakhak nito ay masarap sa aking pandinig. Kinakapos na ito ng hininga kaya itinigil ko na ang kiliti dito. How i miss being with him. Kaya kapag may pagkakataon ay sinusulit ko ito.

" Don't worry! Magkakasama din tayo ng matagal, Promise, just wait for the right time, Okay?"

Sumiksik ito sa akin. Ito ang paborito niyang gawin kapag magkasama kami.
" I understand that Love, don't worry i'll wait. I love you Love!" Yumakap ito at pumikit na.

" I love you too Baby" i hug and kiss him on his temple. Hot tears fall into my eyes.

I'm so proud that Carlo at his young age can undestand a situation we have. He's a little smart kid.

My little Carlo..

Weekends kaya wala akong trabaho sa site. Pwede naman akong umalis kung gusto ko pero ayokong abusuhin ang privilege ko. Kaya nayong walang pasok ay binuhos ko ang panahon ko kasama ang pamilya ko.

" Mama, dinner tayo sa labas para hindi na magluto si Manang Celia"

" Mabuti pa nga! para naman makapag-pahinga naman si Manang sa pagluluto."
sang-ayon nito.

"Celia.." tawag nito kay manang

Nagmamadali naman lumabas ng kusina si Manang Celia.

" Sa labas na daw tayo mag di-dinner sabi ni Yna. Hala! Gayak na para makaalis kaagad. Nagugutom na ako! "

"Carlo, halika na at manlilibre ang Love mo."

" Yehey.." Sigaw nito.

"HEY!!! Its mine." Carlo with his little possesive voice.

I frowned and look down to see a kid with his determined look. He's eyes is darted on me, like a mad man. He's eyes is also familiar to me. It's like i seen it somewhere.

Ng matanto ko kung ano ang pinapahiwatig nito ay lihim akong napangiti.

"Owwww, Im sorry little boy! Mukhang paborito mo rin ito."

" Not really! But its mine! Im just waiting for my Mamu to pay for it."

Nakakaaliw ito. Hindi ako masyadong nakikipag usap sa iba pero nakuha nito ang interes ko. Nakakaaliw ang determinado nitong mukha.

" Really, Since your Mamu is not yet here and its the last piece for today, you have no choice! I think im going to buy it."

I feel like teasing him. Sumimangot ito at tumataas ang sulok ng labi. Mukha na itong iiyak. Pero pinapakita padin ang katapangan. Brave huh! Matapang itong nakikipagtitigan sa kanya para sa natitirang Mouse Ice Cream Cake, which is accidentally favorite niya rin.

"No!" Mariin nitong turan, " Im going to give it to my Love. Its her favorite." Pagmamatigas nito

" But, you don't have your money."

" Still! Mamu will come look for me, and we will buy this for my Love."

Nilingon ko yung Cashier at sinabing ibox na habang palinga-linga yung bata para hanapin kung paparating na ang Inaantay nito.

Natatawa naman itong tumango at ipinasok na sa box ang cake.

He looks back to the kid and see him frowning, para bang inip na ito sa inaantay. This kid has an attitude.

" Hey kid, mind if you tell me your name?

" Why?" iIling-iling pang sabi nito.

"Love says never talk to strangers, and you are a strangers Mister." pahabol nitong turan.

Napailing siya sa tigas ng prinsipyo ng batang ito. He bet this kid will grow like him.

" Okay, what if we have a deal?" Pangungumbinsi ko rito.

Tumingala ito at tinitigan siyang mabuti. Inaaral kung nagsasabi nga ba siya ng totoo.

" I will give you this Cake and pay for it, if you give me your name, is that a deal?"

Nagliwanag ang mga mata nito. Para bang nagkaroon ng pag-asa. Pero bigla ulet itong sumimangot at matiim siyang tinitigan.

" Okay, give me the Cake and i will give you my Name." Matigas padin turan nito

Wow! A negotiator! How old is he? Yung ibang bata na kasing edad nito ay papalahaw na ng iyak dahil nawawala sa ganitong lugar. Pero ito, tsk! Matapang at Matalino. Mukhang trained ito.

" okay! You win! Here" inabot ko dito ang Cake at ngumiti.

Mabilis naman nitong kinuha ang cake at sinuklian ang ngiti ko. Kanina lang ay galit ito. Tsk!

" Thank you Mister, Im Carlo! Carlo Santos."

Naglahad pa ito ng kamay.

" Carlooooo... Naku naman bata ka kanina ka pa namin hinahanap nag-aalala na si Mamu at si Love mo! Saan ka ba kasi nagsususot. Nag C.R. lang ako nawala kana "

" Manang Celia, im a big boy na." Turan nito ba nagpapadyak pa ng paa.

"Halika na at kanina ka pa hinahanap ng Mamu mo, Naku na bata ka." Hinawakan na to ng matanda at sinimulan ng humakbang.

" sandali lang po Manang" Huminto naman ito.

Mabilis na tumakbo yung bata papunta sa akin at yumakap, "Thanks for this Mister! Give me your name "

Nagulat man sa ginawang pagyakap ng bata sa kanya " Its Tristan Brave kid."

Kumalas ito at Tumango.

"Thanks again Tristan"