Unforgettable Love - Tristan Sandoval Series 1

Chapter 35 Missing you

Missing you

Isang linggo na ang nakalipas simula ng makabalik ako from New York.

Isang linggo na din kaming hindi masyadong nakakapag-usap ni Tristan, busy ito sa mga kaliwat-kanang mga meeting at negotiations. Madalas din itong sa Condo niya na natutulog, paliwanag kasi nito mas madali kung dun siya mangagaling papunta sa opisina at ganun din pabalik. Pero hindi naman ito pumapalya at sabay padin kaming nagdi-dinner sa gabi bago ako nito ihahatid sa sasakyan pauwi sa bahay ni Mommy.

Ipinaliwanag ko nalang kay Mommy at Carlo kung bakit hindi ito natutulog sa bahay ni Mommy, at naiintindihan naman ng mga ito.

Tinatapos niya na ang mga naka schedule niyang gagawing sa mga susunod pa sana na buwan. Meron pa nga itong business meeting sa Singapore at mawawala nanaman ito ng isang linggo.

Namimiss ko na ito ng sobra.

Plano kasi nitong magbakasyon kami ng isang buwan sa Maldives at doon na icelebrate ang honeymoon namin. Well I like it there, tahimik ang paligid, nakakarelax at higit sa lahat napaka ganda ng view. It's breathtaking.

Kaya kahit na gustohin kong makasama ng matagal ito, iniitindi ko nalang ang sitwasyon. Tutal naman ilang linggo nalang ikakasal na kami. Mabubuo na ang pamilya namin nila Carlo.

Napangiti ako sa isiping iyon. I love both of them. Pakiramdam ko hindi ko kakayanin na mawala ang isa man sakanila sa akin. They are my life now. My hearts beats for them.

Nabali ang pag-iisip ko ng may kumatok sa pinto ng opisina ko.
Hoping its Tristan. I'm so excited. I badly miss him.

But to my dismay- its Iñigo, not that I don't like to see him. It's just I miss my man so bad.

" Hi beautiful " Tumayo ako at sinalubong ito ng yakap.

" How I miss you Mr. Playboy " bati ko dito
Maging ito ay busy din sa negosyo. Kaya madalang ko na itong makita.

" whoaa.. That's a accusation! I believe I am not your talking about. Maybe your soon to be husband is the Mr. Playboy of all time, huh!" tinaasan ko ito ng kilay.

" Ikaw, nahahawa ka na kay Tristan, wala naman kayong ebidensya ah" protesta nito. " Believe mo or not, hindi ako babaero. I'm willing to cut my fingers so you'll believe."

Niiling nalang ako.

" Fine! If you insist!"

" What's with the face? Problem?"

" ako? Hindi ah" tanggi ko.

" Come on, you can't hide it from me. You miss the asshole right?"

Pinanlakihan ko naman ito ng mata.

" Your mouth Iñigo! Remember his soon to be my husband"

" Sorry " paumanhin nito. " but you really miss the guy. Ano kayang gayuma ang ginamit ng lalaking iyon sayo para mabola ka at pumayag kang mag pasakal sa kanya" tumaas taas pa ang kilay nito.

" excuse me?"

" Kasal pala hindi sakal" at tumawa ito ng pag kalakas-lakas. Well knowing Iñigo inaasar lang ako nito.

Tumigil ito at tumingin sa akin ng seryoso.

" Seriously Yna ginayuma kaba talaga ng lalaking iyon?"

I shot him a killing glare.

" I Love Tristan, Dela Vega "

And the door suddenly open. Iniluwa nito ang lalaking pinakamamahal ko. He is like a king in his three piece suit. Mukhang kagagaling lang nito sa meeting. At ang mukha nito ay hindi maipinta.

Hindi maipaliwanag ng kintal ng tuwa ang pumaloob sa dibdib ko. Seeing him makes my system go ga ga. Para akong teenager na kinikilig habang kinakausap ang long time crush nya. My cheeks turn red from my thoughts. I am really deeply inlove with this man.

" You heard my Wife Dela Vega, he loves me. We love each other. She's mine..alone" mariin na pagkakabigkas nito.

" Whoaaa...masyado kang possessive Tristan. Were just having fun." nakataas pa ang dalawang kamay nito, akala mo susuko.

" besides kaibigan ko din ang future wife mo, hindi naba ako pwedeng makipag-usap sa kanya?"

" Back off Inigo"

Tinawanan lang ito ni Iñigo.

" My friend, I never thought seeing you like this" umiling-iling pa ito.

" Totoo ba talaga ang Love? Does it really exist?" Tanung nito. Pinapanuod ko lang ito habang nagsasalita. As if his in pain.

" Kasi Putang-ina pag-ibig yan, bakit iniwan ako ng babaeng yung kung totoo ngang may pag-ibig?" tsaka ito dere-deretsong lumabas ng opisina ko.

I look at Tristan and he burst out laughing.

" Poor Iñigo.."