Unforgettable Love - Tristan Sandoval Series 1

Chapter 25 Off

"I want the best for my love"

Paulit-ulit na nagpapabalik-balik sa isip ko ang mga katagang binitiwan ni nito.

Alam ko namang si Carlo ang tinutukoy niya. Pero hindi maalis sa isipan ko ang mga salitang yon.

Naisip ko Imposible naman na maging espesyal ang tingin sa akin ni Tristan.
Siguro, bilang ina ni Carlo, but beyond that, nothing- Friends..maybe...that all!

Sa dami ba naman ng mga babaeng nagkakagusto dito, at hindi lang basta babae, mga sikat at may sinabi sa industriyang kinabibilangan niya. Imposibleng walang espesyal sa mga ito.

Fact is! Sino ang hindi magkakagusto sa isang Tristan Sandoval, a young multibillionaire, animoy isang Greek sa postura nito, gwapo, matalino at higit sa lahat ay makapangyarihan. Halos perpekto na ang katangiang meron ito, maliban sa ugaling magaspang, dominante at mayabang.

Nag-patawag ng meeting si Tristan, para malaman ang update ng mga prospect buyers and occupants sa SLH tagaytay.

Syempre kelangan ng presensya namin ni Inigo at ng iba pang nakasama namin sa project na ito.

Sabay kami ni Inigo pumasok sa loob ng conference room, kung saan una kami nag-kita ulit ni Tristan after five years.

" Ladies first.." -napangiti ako sa inasta nito. This handsome guy is very gentleman. From the very first day we met, up until now. Iňigo maybe a womanizer or not that im sure of, but atleast he knows how to take care of women.

Natutok ang paningin ko kay Tristan na nakikipag-kwentuhan at tawanan sa mga nasa loob na.

Lumipad din ang paningin nito ng maramdaman ang presensya namin. Napansin ko ang biglang pagbabago ng mood nito.

The monster is back!

He's eyes never leaving mine. Kahit pa ramdam ko ang pagtataka ng mga tao sa paligid sa biglang pagbabago ng mood nito. His jaw clench. Eyes are hard and emotionless.

" Good morning everyone" pag bati ni Iňigo.

Iniiwas ko ang aking paningin at sumunod sa direksyon ni Inigo, sana lang hindi niya mapansin ang paraan ng pag tingin sa akin ni Tristan.

Ipinag-hila ako ng upuan ni Inigo para maupo. Tila ba ito ang kailangan ko sa mga oras na iyon. I badly need to sitdown and breath calmly.

I don't remember anything na nagawa ko, para ikagalit or ikainis niya. The way he looked at me, para bang I did something wrong. Also, I don't remember things na pinagbawal kay Carlo againts him.

" Sorry were little bit late, may tinapo-" Tristan cut Inigo..

" Lets start.." umpisa  nito.

Kibitbalikat lang ang tanging sinagot ni Iņigo dito.

" Architect! How is the renovation the designed?" ma-awtoridad nitong tanong sa arkitekto.

Topak!

Nakikinig lang ako sa usapan at sumasagot paminsan-minsan sa mga tanong patungkol sa changes, but mostly Iňigo talk in our part.
Paminsan minsan ay dumadako ang mata ko rito. At ikinaluwag ng puso ko ang hindi na pagtingin nito sa pwesto ko.

Masyadong mahaba ang meeting, at naabutan na ng luchtime ay hindi pa kami tapos.

They gave us Menu para makapamili sa choices kung anung gusto naming Lunch habang patuloy ang meeting.

" What do you like to eat beautiful" tanong sa akin ni Inigo.

Kung iba ang makakarinig sa paraan ng pagtawag nito sa akin ay iisipin na mag something sa amin. Ako naman kung minsan ay palagay na sa paraang ng pagtawag nito, minsan ay tinatawanan ki nalang. Pero sa oras na ito ay tila kumalabog ang puso ko.

" You choose.. kahit ano, ikaw na bahala.." bulong ko para hindi na siya magabalang ipakita lahat ng menu's sa akin. Ayoko din mapansin ng mga naroon ang pagiging malapit namin sa isat-isa. I know professional ang lahat ng nandito, but I don't want to hear gossip, lalo na sa part ko.

Tristan clear his throat.

" What can you say about the idea Myiel" may diin sa bawat bigkas ng mga salita nito.

" Huh.." gulat kong tanung.

" Im sorry. what is it again?" Balik tanong ko dito. Dahil hindi ko nasundan ang usapan, dahil sa pag interrup sa akin ni Iňigo.

" I believe hindi ka nakikinig. " baritono at inis na komento ni Tristan.

Blood rushed to my face. I feel like I'm a child being scolded and not giving a permission to talk and explain myself.

" Will you take this seriously, hindi paba kayo tapos mag-usap ni Inigo?"

The way he talk to me, parang ang laki ng kasalanan ko. He can say shit things about me, pero yung ipahiya niya ako ng wala aking ginagawang kasalanan ay hindi ko hahayaan.

" What are you saying?!" inis kong baling dito. Hindi ko pwedeng palampasin ang ganitong pag papahiya niya sakin sa harap ng mga katrabaho namin.

Wala akong ginagawang masama. Wala akong paki kung siya ang may-ari ng kompanya!

Namumula ako sa inis at galit.

He chuckled and ignore my outburst.

" Tristan ano bang pinag-sasabi mo" may pag-kairita ding tanong ni Inigo..

He just rolled his eyes and ignore us.

What a asshole!

Ibinuka ko ang bibig ko para mag-salitang muli pero itinikom din ito. This is not the right place to argue with him.

I will let this meeting to end. But will combat later.