Unforgettable Love - Tristan Sandoval Series 1

Chapter 41 Sweet Confession

Sweet

Sa mga sumunod na araw naging mas busy kami sa preparasyon ng kasal.

Lahat ay masaya at kakikitaan ng excitement, lalong-lalo na si Carlo.

Gayundin naman ang nadarama ko, pero sa kabilang bahagi ng puso ko ang kaba... Takot...

Dahil simula ng magkaroon ako ng masamang panaginip, hindi na nawala sa isipan ko ang pigura ng panaginip na iyon.

I dont want to think about it but i can't help it. It keeps repeating and it gives me unexplainable feeling.

" Are you alright, baby? " si Tristan na palagi akong nahuhuli na natutulala.

Hindi ko naman masabi dito ang dahilan, baka isipin nitong nababaliw ako. Pero hindi ko padin nabanggit dito ang pagpapadala sa aking ng isang box.
this is insane.. Saway ng isipan ko. Kung kelan ilang araw nalang ang kasal nagyayari sa akin ito. Maybe this is what they call wedding jitters. I hope so..

" Tell me, whats bothering you..." tiningnan ko ito. " Don't tell me, nagbago na ang isip mo? At ayaw mo ng magpakasal sa akin?" seryosong tanong nito.

Hindi ko padin ito sinasagot, tanging mga mata ko ang nakatitig dito, trying to read his mind. Suppressing my terror inside.

" Yna Myiel! Seriously?" nawawalan ng pasensya nitong tanong. I know because he call me in my full name no endearment at all. Ganito ito kapag masyado syang persistent, kailangan lagi kang may sagot.

Napangiti ako sa pinapakita nitong seryosong mukha, pero mababakas ang takot sa mga mata nito. A man who is reserve...authoritive...ay may takot din pala.

" Baliw kaba! Owww..Tristan your so childish! Im just teasing you.." natatawa kong sabi dito.

Mabilis ang reaksyon nito sa ginawa ko, Iniwas nito ang mga mata niya sa akin, tumagilid ito at nagbigay ng espasyo sa pagitan namin, nakita ko kung paano nag-igting ang mga pangga nito, tanda na hindi natuwa sa ginawa ko.

" Hey " pag-agaw ko sa atensyon nito. Hinawakan ko ang kamay nito na pinaubaya naman nito sa akin, pero hindi parin ito tumingin man lang.

" are you mad? " tanung ko ulit dito, wala padin sagot kaya tumayo na ako at umupo sa lap nito para lambingin ito. I know his mad. " Sorry baby..." hinuli ko ang mata nito.

" I don't like it. It's not a joke- Yna.." matigas na bigkas nito habang malalalim ang paghinga nito. Tanda na hindi talaga nagustuhan ang ginawa ko. " Isipin ko palang na mawawala ka sa akin ay nabaliw na ako. Yung pang iiwanan mo ako at ititigil ang kasal ba ito. No way! That will never happen I will do everything to win you back."

" Now your calling me Yna, no sweetheart..baby- you must be really mad. Im so sorry baby." tinitigan ko to with puppy eye. " Hindi na mauulit. Please forgive me" ginalingan ko pa ang pagpapacute dito.

" Fine!" pagsuko nito. " just don't do it again"
Tumango naman ako.

" You know ho much I want to be with... how possessive  I am to you.. I want to marry you..." hinawakan nito ang magkabilang pisngi ko at seryosong tumingin sa mga mata ko. " be with you when I wake up in the morning.. until I tuck myself in bed at night.. Be with you until my last breath..I love you..so please don't do it again, okay.."

Tumango ako at hinalikan ko ito bilang sagot ko sa mga sinabi nito..

My heart is jubilant to those word he confess to me. A man who is very reserve and authorative..

My Tristan..

My only love.

I shed a tear and let it fall while we share our intimate kisses.

" I love you Tristan.."

" And I love you more baby, beyond those words.."