့အပိုင္း - ၃၀
" ေအာင္မ်က္ၿငီး ေႁမြ ေႁမြႀကိီးဗ်ာ !!! "
ေအာင္ျမင္စြာထြက္ေပၚလာသည့္ ငခ်ိန္၏အသံႀကီးႏွင့္အတူ
မတ္တတ္ရပ္အေနအထားျဖင့္႐ွိေနေသာ ငေမာင့္ကိုယ္ေပၚ
လႊားခနဲခုန္တက္လိုက္မိေလေတာ့၏။ ေသာက္က်ိဳးနည္း
ရည္းစားစကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္က်မွ ဘယ္ကေနဘယ္လိုမ်ိဳး
ဒီေျမြကေရာက္လာရတာတုန္း။ ငါ့ကိုလည္း ပြင့္ေလၿပီးေသာဘုရားအဆူဆူထဲကမွ ၾကံဳတဲ့ဘုရားသာလာကယ္ေပးၾကပါေတာ့ဟာ။
*
*
*
*
*
*
*
*
ငေမာင္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ ကိုယ့္ကို ငခ်ိန္ေျပာလာသည့္စကား၏အဓိပၸါယ္ကို ေသခ်ာစြာနားလည္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိေသးတာေၾကာင့္ ေသခ်ာခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာဖို႔ႀကိဳးစားေနမိသည့္အခိုက္အတန္႔မွာပင္ လူတစ္ေယာက္ကိုေပြ႔ခ်ီလိုက္ရျပန္၏။ ေျခာက္ေပနီးပါး ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းအရပ္ႀကီးႏွင့္လူကို
ကိုယ့္လို ငါးေပကိုဖ်စ္ညႇစ္ေက်ာ္ထားရသည့္ လူဖလံေလးက
ေပြ႔ခ်ိီထားရတာေၾကာင့္ ဆင္ေခါင္းေခြးမခ်ီႏိုင္သလိုျဖစ္ေနရေလသည္။ ကိုယ့္လည္ပင္းကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္သိုင္းဖက္ထားခံရၿပီး ကိုယ္ခါးတြင္ သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား
ရစ္တြယ္ထားေသး၏။ ကိုယ့္ကိုယ္ေပၚကို အ႐ွိန္ျဖင့္ခုန္တက္လာသူအား ကမန္းကတန္းေပြ႔ခ်ီထားရသည့္အတြက္
မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေနကာ လူကယိမ္းထိုးေနေသး၏။
" င ငေမာင္ အဲ အဲဒါေႁမြ! ! "
ေၾကာက္လန္႔ေနသူက ေ႐ွ႕မွာအေခြလိုက္႐ွိေနေသးသည့္ေႁမြကိုလက္ညႇိဳးထိုးျပရင္း ေအာ္ဟစ္ေနေသးသည္။
သူေအာ္ေနတာကအေၾကာင္းမဟုတ္ သူ႔ကိုေပြ႔ခ်ီထားရသည့္ကိုယ့္မွာ ေျခမခိုင္ေတာ့ပဲ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေျမႀကီးေပၚလဲက်သြားရေလေတာ့သည္။
" ေအာင္မေလး ေသပါၿပီ!! ငါ့ခါး႐ိုးေလးက်ိဳးပါၿပိီ "
" ေအာင္မ်က္ေငး ေသပါၿပီအရပ္ကတို႔ေရ!!! "
ျပိဳင္တူထြက္လာသည့္အသံႏွစ္သံသည္ က်ယ္ေလာင္လြန္းေနေလ၏။ ႐ႈံ႔႐ႈံ႔မဲ့မဲ့ျဖင့္ လဲက်ရာမွျပန္မထႏိုင္ေသးခင္မွာပင္
YOU ARE READING
ယောက္ခမနှင့် တစ်ထောင့်တစ်ည စီးချင်းတိုက်ပွဲ (Ongoing)
Romanceပေါ့ပေါ့ပါးပါး ချိုချိုအေးအေးလေးပါပဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးေလးပါပဲ
