Part - 32 ( Zaw )

336 6 0
                                    

အပိုင္း - ၃၂

ညဆယ္နာရီခြဲေနေလၿပီ။ ငခ်ိန္တစ္ေယာက္
ကိုယ့္ကို ေမွ်ာ္ေနေတာ့မယ္မဟုတ္လား။ အခန္းထဲ
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အခုခ်ိန္ထိဖြင့္ထားဆဲျဖစ္သည့္
ျပတင္းေပါက္တံခါးကိုျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္
ဖ်က္ခနဲေပၚလာသည့္စိတ္ကူးေၾကာင့္
အားရဝမ္းသာႀကီးၿပဳံးလိုက္မိေတာ့၏။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီည ငခ်ိန္တစ္ေယာက္
ကိုယ့္အကူအညီနဲ႕လင္ရေစရမည္။ ေနာက္ျပႆနာ
ေနာက္ရွင္းေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။


*
*
*
*
*
*
*
*

တိတ္ဆိတ္ေနသည့္႐ြာလမ္းေပၚ၌ လူႏွစ္ေယာက္
ခတ္ေသာ့ေသာ့ေလွ်ာက္သြားေနေလသည္။

" ဝုတ္! ဝုတ္! "

" ဟဲ့ေခြး! သြားစမ္းေဝးေဝးကို "

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ထိုးေဟာင္လာသည့္ေခြးေတြကို
လက္ထဲမွာကိုင္ထားသည့္တုတ္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္
ေျခာက္ရင္းလွန႔္ရင္း ခပ္တိုးတိုးေမာင္းထုတ္ေနရေသး
သည္။  ထို႔ေနာက္ သူတို႔၏ ဦးတည္ရာျဖစ္သည့္
႐ြာေျမာက္ပိုင္းရွိ ေဒၚေလးျမ၏ ေနအိမ္ဆီသို႔
ခတ္ျမန္ျမန္ပင္သြားေနေလသည္။ သူတို႔၏
ရည္႐ြယ္ခ်က္က ဦးသာေမာင္ႏွင့္ေဒၚေလးျမတို႔၏
ခ်စ္လွစြာေသာသားရတနာေလး ခ်စ္စမ္းေမာင္ကို
ခိုးဖို႔ပင္ျဖစ္၏။

ငေမာင္တို႔အိမ္ေရွ႕အေရာက္ ေမွာင္ရိပ္က်ေနသည့္
ပန္းၿခဳံနားမွာအကာအကြယ္ယူရင္း အိမ္ထဲမွာ
ရွိေနမည့္သူကို ဘယ္လိုမ်ိဳးအခ်က္ျပေခၚရမလဲဆိုတာကို
တီးတိုးတိုင္ပင္ေနတုန္းမွာပင္ ၿခံေနာက္ဖက္မွေန၍
ခတ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္လာသည့္ လူရိပ္တစ္ခုကို
ျမင္လိုက္ရေလသည္။ အစကေတာ့ ငေမာင့္အေဖႀကီး
မ်ားျဖစ္ေနမလားဆိုကာ ႏွစ္ေယာက္သား ေျပးဖို႔
အရွိန္ယူထားမိေသး၏။

ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိကာမွ ၿခံျပင္ဘက္ေလွ်ာက္
လာေနေသာလူရိပ္၏လက္ထဲတြင္ အထုတ္တစ္ထုတ္ကို
ဆြဲကိုင္ထားတာျမင္လိုက္ရသည္။

" င ငခ်ိန္ အဲဒါ မင္းဟာေလးေနမယ္ သြား!
အထုတ္သြားသယ္ေပးလိုက္အုံး "

ဒီးဒီးတစ္ေယာက္ ငခ်ိန႔္ကို ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းတြန္းတိုက္ကာ အေရွ႕တြန္းလႊတ္လိုက္ေပမည့္ သေကာင့္သားက
ေနာက္ဖက္ကိုသာက်ားကန္.ကန္ထားၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို
ေတာင့္ထားေနေလသည္။ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္တြန္းတြန္း ဒင္းက ေနရာကေနမေ႐ြ႕။

 ယောက္ခမနှင့် တစ်ထောင့်တစ်ည စီးချင်းတိုက်ပွဲ (Completed) Where stories live. Discover now