အပိုင္း ၃၁
" ေအာင္မေလး အိမ္ေပၚေနရင္း ေသြးထြက္သံယိုကိန္း႐ွိတယ္လို႔ေဗဒင္ကေဟာထားတာ တကယ္မွန္ေနတယ္အရပ္ကတို႔ေရ!! က်ဳပ္ကို ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ဒုကၡေပးမဲ့သူ႐ွိတယ္တဲ့
လက္စသတ္ေတာ့ အိမ္ေပၚကဒုကၡအိုးႀကီးႏွစ္ေယာက္က
က်ဳပ္ကိုျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔ဒုကၡေပးေနတာ အရပ္ကတို႔ေရ! !"
တိတ္ဆိတ္ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေအာင္ျမင္က်ယ္ေလာင္လွေသာ ေဒၚစိန္မမ၏အသံႀကီးက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ ဖိုးေရႊဒီးမွာေတာ့ နာေနသည့္ေမးေစ့ကိုပြတ္ရင္း လက္အုပ္ေလးခ်ီရင္းျဖင့္
" ကန္ ကန္ေတာ့ပါအေမရယ္ တ တကယ္မျမင္လိုက္လို႔ပါ "
*
*
*
*
*
*
*
*
" အစ္..အစ္ကို အေမဘယ္လိုေနေသးလဲ ဆရာဝန္ကဘာေျပာလုိက္လဲဟင္ "
သူ႔အေမကိုေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးသည့္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္
အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အနားကပ္ကာတိုးတိုးေလးသတင္းေမးရသည္။ တရားခံက ကိုယ္မဟုတ္လား။
" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဖိုးေရႊဒီးေလးရဲ႕ ေလာေလာဆယ္ေရာင္အန္းေနတာေလးက်သြားေအာင္ ေဆးေပးလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ေရခဲေလးကပ္ခိုင္းတယ္ အရမ္းစိတ္ပူစရာမ႐ွိဘူး "
အစ္ကိုက စိတ္ပူစရာမ႐ွိဘူးေျပာေနေပမည့္ ကိုယ့္မွာက
ေယာကၡမႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲေသး။ အစထဲကေယာကၡမက
ကိုယ့္ကို မၾကည္ပါဘူးဆိုမွ အခုသူ႔ႏွာေခါင္းႏွင့္ ကိုယ့္ေခါင္းကိုမိတ္ဆက္ေပးၿပီး ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္ေအာင္လုပ္မိထားၿပီ
မဟုတ္လား။ ကိုယ္လည္း ေဒၚစိန္မမလက္ခ်က္ျဖင့္
ဘယ္ေတာ့သာေခါင္းနဲ႔ကိုယ္အိုးစားကြဲမည္မသိ။
သတိထားေနမွ ေတာ္ကာၾကေတာ့မည္။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာကို အစ္ကိုကသတိထားမိပံုရ၏။
" မ်က္ႏွာႀကီးကအိုစာမေနပါနဲ႔ကြာ ခင္ဗ်ားေလးေယာကၡမႀကီးက တကယ္အဆင္ေျပပါတယ္ "
" ဘယ္လိုပဲအဆင္ေျပတယ္ေျပာေျပာ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္အစ္ကိုရဲ႕ ။ တကယ္ပါပဲဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ကလဲကြၽန္ေတာ္ပါပဲ
ဘာလုပ္လုပ္ အေမနဲ႔ကိုမလြတ္ဘူး "
YOU ARE READING
ယောက္ခမနှင့် တစ်ထောင့်တစ်ည စီးချင်းတိုက်ပွဲ (Ongoing)
Romanceပေါ့ပေါ့ပါးပါး ချိုချိုအေးအေးလေးပါပဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးေလးပါပဲ
