ယောက္ခမနှင့် တစ်ထောင့်တစ်ည စီးချင်းတိုက်ပွဲ (Completed)

Part - 23 ( Uni)

အပိုင်း ၂၃

တွေ့ပါပြီ သားတော်မောင်ကို။ သူတို့အခန်းရှေ့မှ အခန်းနံရံကိုမှီပြီးထိုင်နေလေသည်။ လူကထိုင်နေပေမည့် အခန်းထဲနားစွံ့နေပုံရ၏။ ဒီပုံစံကိုမြင်ပြီးနောက် ဒေါ်စိန်မမတစ်ယောက် ကိုယ့်ရင်ဘက်ကိုယ်ဖိကာ ရှိသမျှဘုရားအဆူဆူကိုသာ တလိုက်မိတော့သည်။

" အောင်မလေးလေးးး ဒီယောကျ်ားဂုဏောအနန္တောကောင် ကိုမွေးမိတဲ့ငါ့ကိုသာ အားတဲ့ဘုရားဆင်ကယ်တော်မူကြပါ"

*
*
*
*
*
*
*
*

" ဒီးဒီးလင်းရောင်ခြည် "

" ဗျာ အမေ "

အိမ်နောက်ဖေးမှအော်ခေါ်လာသည့်ယောက္ခမ၏ အသံကြောင့် အခန်းထဲအောင်းကာ ဖုန်းသုံးနေရာမှ ချက်ချင်းအသံပြန်ပေးလိုက်၏။ ရှေ့ရက်က ကိုယ်နေမကောင်းတာကြောင့် ယောက္ခမရဲ့ ဟိုခိုင်းဒီခိုင်းဘဝမှလွတ်နေသလို အစ်ကိုနားမှာလည်း
အချိန်ပြည့်ကပ်နေခွင့်ရ၏။ ဒီရက်ပိုင်းတော့
နေလည်းပြန်ကောင်းသွားသဖြင့် အစ်ကိုလည်း လယ်ထဲပြန်ဆင်းနေပြီဖြစ်သည်။ အိမ်မှာ အစ်ကိုမရှိတော့ ကိုယ်လည်း ပျင်းပျင်းနဲ့အခန်းအောင်းပြီး ဖုန်းကိုပဲ အချိန်ပြည့်ကြည့်နေမိတာဖြစ်သည်။

" ဗျာကိုနောက်ထား နေ့လည်ကြရင် ငါ့နေပြန်တိုးတွေတစ်ချက်လောက်သွားသိမ်းပေးအုံး ။ ဒီနေ့ငါမအားလို့ "

" ဟုတ်ကဲ့အမေ သွားလိုက်မယ် "

" ဆယ့်တစ်နာရီလောက်မှသွား အဲလောက်သွားရင်အတော်ပဲ "

ယောက္ခမစကားကြောင့် နာရီကိုလှမ်းကြည့်ရင်း အချိန်တွက်ကြည့်လိုက်သည်။ အိမ်ကနေဆယ့်တစ်နာရီလောက်ထွက်မယ်ဆို နေ့ပြန်တိုးသိမ်းရမည့်သူတွေဆီ ဆယ့်တစ်ခွဲလောက်မှရောက် မယ်။ ဟိုရောက်ရင်ပိုက်ဆံလိုက်သိမ်း သူတို့ပြောသမျှနားထောင်ပေးရတာနှင့် ဆယ့်နှစ်နာရီလောက်မှလူစုံမယ် ။ ကံဆိုးရင် ဒီထက်အချိန်ပိုကြာနိုင်သည်။ အဲဘက်ကနေ အိမ်ပြန်လာမည်ဆို အနည်းဆုံးဆယ့်နှစ်နာရီခွဲ တစ်ချက်တီး။
အဲအချိန်မှအိမ်ပြန်ရောက်မယ်ဆိုရင် ဆယ့်နှစ် နာရီကို လယ်ထဲကနေပြန်လာပြီး ထမင်းစားမည့်အစ်ကိုက စားပြီးသောက်ပြီးလို့ လက်ပင်ခြောက် သယောင်းနေလောက်ပြီ။ ကိုယ်နဲ့အစ်ကို ထမင်းအတူမစားရအောင်ကြံစည်နေသည့် ယောက္ခအကြံကို အရင်ကဆိုငြိမ်ခံနေတတ်ပေမည့် အခုတော့ ငဒီးတို့စာတတ်ပေတတ်ဖြစ်သွားပြီ။