" පුතේ මෙහෙ වරෙන්... "
"ඇයි අප්පච්චි..."
"බණ්ඩාර හාමු උබට එන්න කියන්න කීවා..."
"අර මක්කටද..."
"නිච්චියක් නැ ගිහින්ම බලාපන්.."
දර පල පලා හිටපු රනා අහස දිහා බැලුවේ වැහි කළුවරක් තිබ්බ නිසා.
" ඕක රාජුට දීපන් පුතේ පලන්න.. ""කාරි නැ අම්මා මන් කරන්නන්.. උට මහන්සි අර බැද්දෙ ගාටලා..."
"පුතේ....."
"......"
"අපේ මහත්තයා කියන්නකෝ පුතාට..."
"මොකක්ද අප්පච්චි අම්මා කෙකර බාන්නේ කියන්නෙ නැතුව..."
"අම්මගෙන් ම අහ ගනින් මන් නම් ඕවට මොකුත් කියන්නෙ නැ..."
"දැන් පෙලවහක් කර ගත්තොත් නරකද.."
"අම්මා...."
"පුතේ තරහා ගන්න දෙයක් කිව්වේ නැ නොවැ...අප්පච්චි ඕවට කතා කරන්නේ නැති හන්දා මන් වත් ඇහැව්වේ..."
"දැන් ම ඕන්නෑ.."
"උබෙ වයස යනවා මයේ රත්තරනේ මේ මහපොලොව එක්කම ඔට්ටු වෙලා මයේ රත්තරන් වයසට යනවා.."
"අම්මා...."
"අපි හොයන එකක් බැරි නම් උබ කැමති පෙලවහක් හරී කර ගනින් දෙයියෝ.."
"ම්ම්.."
එහෙම කියාගෙන වෙද ගාමිනේ ගියේ වෙද මහත්තයා ඈත කුබුරු දිහා බලන් ඉද්දි. පොරොව පැත්තටක විසික් කරලා රනා ගිහින් කොටයක් උඩ ඉඩ ගත්තා.
"අම්මා කියන එකත් ඇත්ත.. "
"..........."
"උබෙන් පස්සේ කවුද මේවා ඉස්සරහට අරගෙන යන්නේ..."
"........... "
" පොඩ්ඩක් ඒ ගැනත් හිතපන් පුතේ.. "
"අප්පච්චි මට මොකක්ද කරන්න කියන්නෙ..."
"පෙලවහක් කර ගනින් ඔය මදෑ කුමාරිහාමි මත්තෙම නැහුනා.."
"මන් නැහුනේ නැ අප්පච්චි මට ගෑනු සන්හතියම හිරිකිත උනා..."
"උබ කැමති දෙයක් කරපන් රනා.. මේ අප්පච්චි ඕනේ එකකට උබ එක්ක ඉන්නවා..."