"මයේ පුතේ.."
"රනා උබ මොකක්ද මේ කරන්නේ.."
"අහ ගනින් එක උබේ අබුවගෙන්.."
අම්මගෙයි පුතාගෙයි කියවිල්ල අහන් ඉන්න බැරි තැන වෙද මහත්තයා කැ ගැහුවේ දෙන්නම ඒ පැත්තටත් අවදානේ දෙද්දී.
"මොකද උනේ යකෝ තොපි බෙරිහන් දෙන්නේ.."
"මගේ එකාට පාඩුවේ ඉන්න දිපන් අම්මේ උගෙ හිත තල්ල එපා යකෝ ඌව අඩවන්න එපා, අඩන්න පුළුවන් තත්වෙක නෙවෙයි ඌ ඉන්නේ.."
"මොකක්ද පුතේ උනේ.."
"එකක් මතක තියා ගනින් අම්මණ්ඩි උබ ඔහොම නෙවෙයි කොහොම කිව්වත් උබට මේක කඩන්න බැ උබේ අක්කගේ ඒකිව දීපන් ඒකිට ගැලපෙන වෙසාවෙක් ට.."
" වේස කමේ ගිය එකාගේ පුතා හරී හොදයි කියලද උබ හිතන් ඉන්නේ,කවුද දන්නේ අම්මා වගෙම වේස කමේ ගිහින් උබේ ඇගේ එල්ලුනා ද කියලා.."
(ම්ම් ම්ම් ඔතරි වෙන ගේමක් ගහලා වගේ ඒකිගේ නෙවෙයි එකාගේ තමයි ඈ..)
"කට වහපන් අම්මා මොනාද උබ මේ කියන්නෙ.."
"කියන්නේ කියන්න ඕන දෙ උබ දන්නවාද ඌ එහෙට වෙලා නටපු විගඩම්., දෙයියනේ අන්තිමට මගේ කොල්ලව අල්ල ගත්තා.. පිට උන්ගෙන් කාලා කලා මෙතන ඇවිත්. අම්මා වගේ නැතා. අම්මාත් ගිහින් ගිහින් අල්ල ගත්තේ වෙන ගැනියෙක් ගෙ මිනිහෙක් වනේ"
"පිට උන්ගෙන් කෑව එකෙක් අදුරන්න බැරි වෙන්න මගේ කොහෙවත් අඩු පාඩු තියෙන්න මයේ අම්මා මාව හැදුවේ නැ නෙ. පිට එකෙක් ගෙන් කාපු එකෙක් වත් පිට එකෙක් ගෙන් කන එකෙක්වත් නෙවෙයි යකෝ ඌ මේ රනා උට පිට එකෙක් ගෙන් කන්න තියන ජාතියේ එකෙකුත් නෙවෙයි. හොදට මතක තියා ගනින් අම්මණ්ඩි උබ මගේ සිමාව පන්නන්න හිතන්නවත් එපා. මං බොහොම ඉවසීමෙන් ඉන්නේ මගේ එකාගේ හිත කඩන්න බැරි නිසා.. අනික කලින් ඉදපු අම්මා ද දැන් ඉන්නේ.."
"කලින් ඔහොම එකක් දැන ගත්තා නම් හාමුව ගෙ හතර මායිමේ වද්ද ගන්නේ නැ පුතේ.. ඔහොම එකක් හීනෙන්වත් හිතුවේ නැ දෙයිය නෙ මං. මටත් හිතන්න තිබ්බා අම්මගේ රූපේ පුතත් අරන් ඉද්දි. කොහොමත් අම්මගේ ගතිමනෙ පුතාට තියෙන්නෙත්.."
