රනා නැගිටලා ගියේ අල්මාරිය ලගට. අල්මාරියෙන් එලියට ගත්තේ පෙට්ටියක්.
රනා ඇවිත් ඇදෙන් ඉදගෙන දේව් ව ඇදෙන් බස්ස ගත්තේ දේව් ගෙ ෂර්ට් එක උඩට උස්සන ගමන්. ඒ බඩ මැදට සිපුමක් තිබ්බ රනා පෙට්ටිය ඇරලා එලියට ගත්තේ චේන් එකක්.
.
.
.(දැන් මේවා ඔය කාලේ තිබ්බද වගේ ප්රශ්න අහන්න ඇවිත් දොර දෙකේ රනාගේ අල්මාරියෙන් කන්නේ නැතුව පාඩුවේ හිටු...)
රනා දේව් ගෙ පාලුවට ගිය හැඩ ඉනෙ පාළුව මැකුව චෙන් එක් දිහා බලන් ඉදියේ දිලිසෙනන ඇස් වලින් . මේක තමයි දේව් ට රනාගෙන් හම්බුන පලවෙනි තෑග්ග.ආයෙත් ඒ බඩ උඩට හාදුවක් තියපු රනා දේව් ව කකුලකින් වාඩි කර ගත්තා.
"වැඩි කාලයක් බැරි වෙයි මැණිකේ.. පුළුවන් කාලයක් ඕක දාන් ඉමූ.. උබ හරි හැඩයි බං.."
රනාගෙ යටි ඇගෙ උණුසුම ඕනෙවටත් වඩා දැනෙද්දී එන්නේ හොදකට නෙවෙයි කියලා ඉගි හම්බුන ගමන් දේව් කට ඇරියා.
"රනා උයන්න ඕනේ.."
"තව ටිකකින්.."
රනා දේව් ගෙ උරහිසේ මුණ ඇතිල්ලුවේ උරහිසට හාදුවක් දෙන ගමන්.
"බැ අප්පා මට බඩගිනි.."
"ම්ම් එහෙනම් යන්.."
.
.
.
."ඔය මොනාද..?"
"පෙන්නේ නැද්ද පරිප්පු.."
"මෙහෙ දීපන් ඕක..."
දේව් හෝදපු පරිප්පු එක එහෙම්ම අල්ලා ජනේලෙන් එපිටට විසික් කරේ දේව් ඇස් වල කදුළු පුරවා ගද්දි.
"අඩන්ට එපා දේව් පරිප්පු ගිලින්ට එපා ඔච්චර.. බලපන් උබ පරිප්පුයි නොකෑව දවසක් තියෙනවද කියලා.."