"මං ගියාට පස්සේ කිව්වම වරෙන් මා ලගින් හෙල්ලෙන්නේ නැ උබ හරී.."
"ඇයි උන් යක්කුද..?"
"ම්ම් මං මනාප නැ මේ මූන දිහා මොකෙක්වත් නරකෙට බලනවට.."
"ම්ම්.."
"රාජු වරෙන් මෙහෙ වරෙන්.."
"ගුරුන්නාන්සේ.."
"ගුණේ එක්කලා තියෙන දෙයක්‌ කාලා විගහට ලෑස්ති වෙයන් බැද්දෙ යන්න.."
"අද අංගම්පොර උගන්නවද ගුරුන්නාන්සේ.."
"නැ බොල බෙහෙත් නැ කිවේ මඩුවේ. ඒ ටික හින් සීරුවේ හොයන් එන්ටයි..අද ඒ තරන් එලියකුත් නැ.."
"අටේ හෝරාවට එන්නන් ගුරුන්නාන්සේ.."
"ම්ම් දැන් පලයං.."
පොඩි හාමු නානකන් ලිද ලග හිටි රනා නා කියාගෙන බුදුන් වැදලා උදේට පොඩි හාමු එක්කලාම සප්පායන් උනේ අපු උන් ගැන ගානක්වත් නැතුව. අපු උන්ට වෙනස තේරුනත් වෙද මහත්තයයි වෙද හාමිනේයි ගනන් නොගත්තේ ඕකට මොනා හරී කීවොත් යකා නටන බව දන්න නිසයි.
"පොඩි හාමු.."
"ඕඕ.."
රනා එක පාර පිටිපස්සෙන් ඇවිත් හිට ගත්තා.
"රනා එලියට යන්න අනේ.. උබේ නගා කොයි වෙලෙත් සරමෙ එල්ලිලා නෙ ඉන්නේ.."
"ඒ මොකටද බොල ඒකි මගේ සරමෙ එල්ලෙන්නේ.."
ගෙ හැම තැනම බලලා නැති තැන රනා කාමරේට එබුනේ පොඩි හාමු ජනේලෙන් එපිට බලා ඉද්දි. හිමින් සීරුවෙන් කාමරේට රිංගලා දොර වැහුවේ අර වහන්තරාව කිව්වත් වගේ කොයි වෙලෙත් අයියන්ඩි ගගා ජප කරන්න ගන්න නිසයි.
"ම්ම් උබට නම් පුළුවන් සරමේ එල්ලෙන්න.. කැමති නම් උරහිසේ උනත් පුළුවන්.."
"චි...රනා වලත්තකම.."
"උබ ලගනේ මැණිකේ.."
මං කෙලින්ම ඇදිලා ගියේ රනාගේ තුරුලට. අර සුමනා කියන ඒකි කොයි වෙලෙත් රනාගේ පස්සෙන්ම දැවටුනේ මට මාරයා ආවේස වෙද්දී. ගමේ ගැනු මදිවට දැන් ගෙදරටම එකියක් රිංගලා.
"මං මැණිකෙක් නෙවෙයි හාමුවෙක්.."
"ම්ම් උබ ගමට හාමු උනාට මට මැණිකේ නෙ.."
