In Every Hues

Special Chapter 1

Salamat sa reads at sa pag-follow sa 'kin! This will serve as a gift!

-

Schoolmates

"Si Trev, asan?" takang tanong ni Cali nang hindi makita yung boyfriend ko ngayong lunch.

Ngumuya ako habang pinapanood siyang ilapag ang bag ng laptop sa table, maging ang backpack niya. He silently opened his bag and brought out a lunchbox.

Agad na umukit ang ngisi ko sa labi. "Oh..." Humalakhak ako.

Caliber rolled his eyes as he opened the lunchbox. Agad na umusbong ang amoy ng adobong baboy kaya natakam ako. I saw how his eyes lit up a bit than usual.

"Penge..."

His brows furrowed. "Saan muna ang best friend ko, Yohan Louis?"

Why is he so grumpy?

Ngumiwi ako. "He's at the library."

Nagmamadali kasi noong kumain 'yon. Sabi niya naman, pwedeng dito niya na lang gawi tapos hintayin niya na lang daw ako, kaso sabi ko hindi siya makaka-concentrate rito.

Dalawang subo pa lang ng kanin kinakain ko, tapos na siya!

"Pumayag ka na hindi kumain 'yon?" He eventually became a tiger.

I rolled my eyes. "Kumain siya bago siya umalis. Kakaalis niya nga lang dito, okay?"

Besides, my boyfriend seems so dedicated to what he was doing. His commissions are becoming popular here in our school. Kamuntikan na akong umismid dahil ginagamit lang ng iba 'yon para magpapansin.

Even Maurer Oliviero that seemed like an obssess guy until now. I told Fang to block him in their page. That fucker... as if he has a chance.

"Himala at hindi ka nakabuntot sa kaniya," ngisi niya at nilagyan ng ulam ang plato ko.

Mamaya, bubuntutan ko na naman 'yon. Patapusin mo kasi muna akong kumain.

"Thanks..." I murmured as I chewed the meat slowly. Napatango-tango ako sa lasa. "Seems like Tita Calina's dish tastes different now, huh?" Ngumisi ako sa kaniya.

"Fuck off." Iritado siyang sumulyap sa 'kin.

"Sabing huwag magmura, eh!" angal ko at kamuntikan na siyang pukpukin ng tinidor sa ulo.

"Oo na! Tsaka, huwag mo 'kong asarin!" simangot niya. "Ano naman ngayon kung may lunchbox ako, ha? Sa bata lang ba pwede 'yon? Nagtitipid ako!"

"Wala kang ganyang ugali, Zamora..." dugtong ko pa.

He rolled his eyes. "Kumain ka na lang. Bakit kasi ang hinhin mo kumain?"

"Wala kang pakialam," I bitched.

Humalakhak siya. "Totoo naman!" He looked at me, cocking his head to the side. "May klase ka pa mamaya?"

"Yeah, around 2 pm..." I slowly munched as I gazed around. "Trev's class is around 3 pm, I'll go to him after lunch."

He nodded. "Hindi ako makakasama sa after school gala, ah? May pupuntahan ako."

"Okay," mayabang kong sagot. "You're really serious..."

Ngumiti siya at nagbaba ng tingin sa kaniyang pagkain. Natatawa siyang sumubo ng kanin kaya napangiwi ako sa kaniyang kakornihan.

"The least I expected myself to be." He scoffed in sarcasm.

Ngumuso ako at tahimik na kumain. Kulang na lang, sumayaw 'tong si Caliber dahil enjoy na enjoy sa adobo niyang baboy.

"Hindi ko pa rin nakakalimutan yung nangyari," I brought up as I studied his face.