Kıvırcık | Gerçek Ailem

22.Bölüm: Kar

İyi okumalarr ♡♡

Arkadaşlar Giray için modelim yok ama kafamda tarzı tam olarak bu şekilde ( yerlerde yuvarlanan emoji )

Antimatter - Fold

Maitre Gims - Brisé

'Çünkü akıl kalbi takip eder.'

•••

Gözlerimi ovuşturup üstümdeki battaniyeyi düzelttim. Boynuma kadar çekip sadece başım dışarda kalacak şekilde yerleştirdim. Elimdeki yastığa daha sıkı sarılıp gözlerimi halıya diktim. Galiba düşünme saatime giriş yapmak üzereydim.

Meriç'in sözlerinden sonra bir şey diyemeden yanımdan gittiği için arkasından sadece bakakalmıştım. Hemen sonrasındaysa eve gelmiştik zaten. Biz gelirken kar yağmaya başlamıştı ama gün kötü bittiği için ona bile sevinememiştim.

Annemler daha gelmemişti, ben de bir süre odada yalnız durduktan regl olduğumu fark etmiştim. Karnımın ağrısı kendini belli etmeye başlayınca oda üstüme üstüme gelmiş ve beni boğmuştu. Bu yüzden sıcak su torbasıyla aşağıya kaçmıştım hemen.

Salon sessizdi, diğerleri neredeydi bilmiyordum. Gelir gelmez kimseyle konuşmayıp direkt odama çıkmıştım. Sadece bir ara Merih abim odama gelmişti ama o zaman da uyuyor numarası yapmıştım. Ne oluyordu bunu bilmiyordum, tek bildiğim yalnız kalmak istediğimdi.

Biraz saçlarımla oynayıp gitmişti hemen. Sonrasında regl ağrım başlamıştı. Kırık hissediyordum zaten biraz. Sebebi belli olmuştu. Aslında büyük bir kısmı bugün yaşananlardı ama hatırlamak bile istemiyordum.

Torbayı biraz daha bastırdıktan sonra battaniyenin altından tek kolumu çıkarıp Kıvırcık'ın saçlarını düzelttim. Yanıma koymuştum bebeği hemen. Aynı zamanda konuşmaya da başlamıştım.

"Bazen boğuluyormuşum gibi, her şey üstüme üstüme geliyor. Sende de oluyor mu?"

Cevap vermedi.

"Haklısın, yazmak iyi bir çözüm. Yarın bir tane günlük alayım mı?"

Sessizlik. Ama sanki onu anlıyormuşum gibi başımı salladım.

"Pandalı istiyorum. Keşke bir panda olsaydım."

Neden bir panda değildim ki? O zaman tek derdim bambuyu dişimin hangi tarafıyla yiyeceğim olurdu belki de. Ya da hangi tarafa dönerek uyuyacağım. Ağaca sarılarak uyuyorlardı, yani tam bana göreydi.

"23 ile 37'nin çarpımı ne acaba?"

Durduk yere aklıma gelen soruyla tüm odağımı buna verdim ve çatık kaşlarla halıya bakıp aklımdan çarpmaya çalıştım. Genelde dikkatimi kötü şeylerden uzaklaştırmak için böyle şeyler düşünürdüm. Bunu çocukken bulmuştum. Genelde uykusuz gecelerimin kurtarıcısı olurdu. Şu anda da regl ağrısını unutmak için yapıyordum.

"851."

Tüm dikkatimle bunu düşünürken gelen iki kişiyi fark etmemiştim. Yerimde biraz dikleşip karşımdaki koltuğa oturanlara baktım. Melih ve Mirza abimdi. Mirza abim göz kırpıp elimdeki bebeğe baktı. Yüzünde küçük bir gülümseme oluştu.

Melih abim dirseklerini dizlerine yaslayıp bana baktı. Cevabı o vermişti. "Sende mi kafanda işlem yapıyorsun?"

Ben cevap veremeden Mirza abim söze girdi. "Gerçekten. Bunu yapanın sadece Melih olduğunu zannederdim. Çocukken bir yere bakıp odaklandığında kafasından çarpım yaptığı anlaşılırdı hemen."

Melih abim gülümseyerek bana baktı. "Kardeş olduğumuz burdan belliymiş işte. "

Buna güzel bir cevap verebilirdim, tabi karnıma birdenbire dehşet bir ağrı girmeseydi. Belli etmemek için dişlerimi sıksam da istemsizce öne eğilmiştim biraz. Sıcak su torbasını biraz daha bastırdım etkili olması için. Ama çok da işe yaramıyor gibiydi artık. Derin bir nefes aldım.