Chapter 29
Blade's POV:
"Happy birthday, kuya.." sabay nilang sabi ni blaze..masakit pa rin at puno ng pagkapoot ang puso ko...i thought kaya ko nang ibaon ang lahat..pero hindi pa rin pala...every year, every f*cking year..i always remember how my brother died in front of us...i can still taste his blood, and i still remember the stain of his blood in my face...
Pinilit kong magpakatatag, binago ko ang sarili ko. Ipinangako na hinding hindi na iiyak. At walang sino man ang makakakita sa itinatago kong emosyon. Pero hanggang ngayon masakit pa rin, i never been happy in my birthday. How can I? When i always remember the worst day that happened in my life.
" hahanapin ko siya kuya, hindi pa rin ako titigil hanggat hindi ko makikita ang taong iyon..." punong puno ng pagkamuhi ang boses ko, habang patuloy na umiiyak. Hindi ko gustong maging mahina. Pero wala akong magawa, i felt weak every time i remember the death of my brother. Hindi matatahimik ang kalooban ko hanggat hindi ko nabibigyan ng hustisya ang pagkamatay niya.
Tahimik lamang si blaze sa tabi ko at walang kangiti ngiti. Alam kong gusto rin niyang umiyak pero nagpapakatatag siya para sakin.
" another year added in our life, tsk.." napapailing na lamang ako.
"Kailan kaya mangyayari ang panahon na sasaya tayo sa birthday natin.." wala sa sariling tanong ni blaze.
" i doubt it.." cold kong sabi at tumayo na. I felt something, parang may nagmamasid sa amin. At mukhang naramdaman din naman ni blaze, agad din itong tumayo at nagmasid kami sa paligid. Wala namam akong makita but i really feel that someone is watching us.
" tss, hindi ba sila pwedeng manahimik muna..tsk.."inis na sabi ni blade. Sabay naming nahagip ng tingin ang tatlong taong nakaitim at may hawak na baril na nakatago sa isang statue.
" f*ck..." i cursed, bakit andito ang dalawang iyan. Naguguluhan ako, hindi kami pwedeng lumaban kapag nandito sila..
"What's wrong?." Nakangising sabi ni blaze, i know, excited siyang labanan ang tatlong armadong lalaki, tsk, sayang malalabas ko sana ngayon ang kinikimkim kong sama ng loob.
" their here.." walang gana kong sabi at napasimangot naman si blaze. At agad na iginala ang paningin.
" sh*t, what on earth are they doing here..?" Inis nitong sabi.
" i guess, we need to go.." balewala niyang sabi at naglakad na paalis. Nakita niya si zack na naalerto at sinundan sila ng palihim. Tsk.. ang dali naman nilang mahuli, hindi man lang marunong magtatago. Natatawa siya sa ginagawang pagsunod sa kanila ng dalawang lalaki. Pero alerto pa rin siya sa tatlong armadong lalaki.
"Tsk, what should we do, they still following us.." frustrated na sabi ni blaze, habang sumasabay sa kanya..
" just act normal.." cold niyang sabi at nagpatuloy sa paglakad hanggang sa may nadaanan silang eskinita, parang iisa ang isip na agad na nagtago kami, at hinintay na dumaan si zack at si draven. Hindi ako nagkamali dahil ilang minuto pa ay narinig na namin ang pagtatalo ng dalawa.
"F*ck, where are they.." sigaw ni zack.
"D*nm, nasa harapan lang natin sila kanina ah.." naiinis namang sabi ni draven..
Tumayo ang dalawang lalaki sa may eskinita at nagpalinga-linga..agad naman kaming lumabas ni blaze at dahan dahang lumapit sa dalawa. Hindi sila nakapalag, bigla na lamang nilang pinisil ang isang ugat sa may leeg ng dalawa. Dahan dahan silang bumagsak, hawak ko si zack at si draven naman kay blaze. Pinatulog namin ang dalawa, para maharap namin ang mga kalaban.
BINABASA MO ANG
BLOODY EYED TWIN SISTER
Acción"We are death itself, we live to kill and to rule, but what will happen when we are bound to become the guardian of death to the persons we rarely know." -Diamond Blade Lee-Park Let us be part to their journey of life.
