Süreyya Tanya, hayatı boyunca girmek için çabaladığı bale okuluna kabul edildiğinde on sekiz yaşındaydı. Rusya'nın soğuk topraklarına adımı bastığında küçük bir kızdı.
Hayata dair en kötü şeyleri unutmak için gittiği bu şehirde, kaderin onun için d...
İyi akşamlar! Bölümü dün atacağımı söylemiştim ama tamamen aklımdan çıkmış. Hala iyileşme sürecinde olduğum için uyuyakalmışım, sonrasında da tamamen unutmuşum. Çok geç olunca fark ettim, o saatten sonra atmak da mantıklı gelmedi. Bekleme için kusura bakmayın.
Neyse ki bu kitap için şu an kadar okuduğunuz en heyecanlı bölümün bu olacağından eminim.
Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Sınır yine 140 oy ve yine 150 yorum.
Sizin yorumlarınız ve desteğiniz benim için çok önemli.
Keyifli okumalar dilerim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SZA - Kill Bill
Bölüm 6: Herkesin Maskesi
Rosalina Romano:
Hayatımın en güzel günü ve en kötü günü aynı günün şafağında ve batımındaydı.
Yattığım yerden öylece tavanı izlerken kendime ne zaman geldiğimi bilmiyordum. Yaşadığım korku ve şok yüzünden geçirdiğim krizi ancak vurulan sakinleştiriciler ile atlatabilmiştim. Sakin ve belirli bir düzen içerisinde adeta bir nehir gibi akan hayatım birden tsunami ile mahvolmuştu.
Güneş yeniden doğarken evin her köşesinde huzursuzluk ve uykusuzluk vardı.
Odamın kapısı sessizce aralandığında annem içeri girdi. Duvardaki saat sabanın sekizini gösteriyordu. Gözümü bir an bile kırpmadığım lanetli gecenin bulanık sabahındaydık.
"Canım," dedi yatağın kenarına oturduğunda. "Hadi, kahvaltı edelim." Anneme boş boş baktım. Gerçekten de dün gecede yaşadığım her şeyin ardından hiçbir şey olmamış gibi kalkıp kahvaltı etmemi mi istiyordu? Aklını mı kaybetmişti? Yoksa durumun ne kadar ciddi olduğunu fark eden sadece ben miydim?
"Bana öyle bakma," dedi elimi tuttuğunda. "Dünden beri ağzını bıçak açmadı. Gel, bir bardak çay iç bari. Senin için demledim. Bu esnada konuşuruz, baban da çok endişeli. Stresten ağrıları tuttu." Gözlerimi yumarak derin bir nefes almaya çalıştım. Sakinliğimi kolaylıkla kaybeden dengesiz bir tip olsam da söz konusu babam olduğunda toparlanmanın yolunu her bulurdum çünkü ben o kızlardandım. Babasının prensesi olanlardandım.
Yorganı üzerimden atarak ayağa kalktım ve buraya geldiğimde kaldığım odanın banyosuna girdim. Annem dün gece duş almama ve gecelik takımımı giymeme yardımcı olmuştu. Bu yüzden sadece yüzümü yıkadım ama bunu yaparken aynaya bakmadım. Bok gibi göründüğümden emindim. Yüzümü silip salonun yolunu tuttum.
Ben merdivenlerden inerken babamla annem çoktan masaya oturmuşlardı bile. Gabriella endişeli gözlerle beni süzerken hemen çayımı getirdi, fazladan portakal suyu bile doldurdu. Ona teşekkür edecek gücü kendimde bulmam kolay olmadı. Bugün nefes almak bile fazladan efor gerektiriyormuş gibi hissediyordum.
