Mr. Nice Guy's Obsession

MNGO-9

I could feel my hands shaking and sweating. Kinakabahan ako sa naisip kong gagawin. I don't know if it is good or bad thing to do. I didn't even think the consequence of my actions after doing this. I stopped from track and looked up the words engrave on the wooden placard. Guidance Office. Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim at nagmulat muli.

Napakagat ako ng labi. I am here to tell the Guidance Counselor about what happened. Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak kung bakit ako nandito ngayon. All I want is to tell someone about what happened. Dahil kapag wala akong mapagsabihan ay baka sumabog na lang ako. And the Guidance Counselor will be the best one to talk to—perks of having no friends, not even one.

Dalawang araw na ang nakalipas mula ng mangyari iyon, sa pagitan namin ni Trivy pero parang kahapon lang. Hindi. Parang kanina lang. Because I could still feel the soreness between my thighs. Damn, Masakit pala talaga kapag una. At mas lalong masakit sa aking loob na ang isang Trivy Fuentes pa ang nakakuha non sa'kin.

Muling binayo ng pagsisisi at inis ang loob ko. Alam kong huli na para magsisisi pero kung pwede lang ibalik ang mga pangyayari ay sana tumakbo na lang ako ng tumakbo palayo sa kanya. But I know it will never happen again. What's done is done. My hymen is already ripped apart and it will never be back on its original form. Napunit na ito at hindi iyon parang damit na pwedeng tahiin para ibalik sa dati nitong anyo. Wala na.

And I'm perfectly blaming myself. My hands balled. Bumigay ako. Nagpadala ako. Nagpaanod ako sa ragasa ng sensasyon na dala ng mga halik at haplos niya. Nawalan ako ng lakas para kumapit sa katinuan at bumitaw. Nalunod ako at ngayon ay tinatamasa ko ang katangahang nagawa ko.

I felt my eyes stings. Kumurap-kurap ako. Pinunasan ko ang konting tubig na kumawala sa aking mga mata sa likod ng aking salamin. I cleared my throat to erase the lump forming in it. Pinahid ko ang namamawis kong palad sa gilid ng aking skirt. Umangat ang kanang kamay ko upang buksan ang pinto ng maunahan ako ng isang tao na nasa loob ng office.

Para akong binuhusan ng isang balde na puno ng yelo at tubig ng iniluwa doon ang taong pinakahuli na gusto kong makita. Agad nagtama ang aming mga mata. His mouth went ajar and my eyes landed on it. Napalunok ako at nag-iwas ng tingin. Those lips touched my—

"Andrea...", gamit ang kanyang malamyos na boses ay tinawag niya ang pangalan ko. Akmang hahawakann niya ako ng umtras ako. I saw how his expression changed. His jaw tightened and his eyes went dark. "Andrea...", gritting his teeth, he uttered my name. He's mad? Huh. Why?

Tiningnan ko siya ng masama. I'm seeing red. I wanted to slap him to punch him and shout at him pero syempre pinigilan ko ang sarili ko. Yes, I want to go inside the Guidance Office pero hindi sa rason na inaway ko ang the nicest guy rito sa university. Kaya bago pa ako mawalan ng control ay umatras na ako. I shook my head. "Hindi na ako makakapayag na hawakan mo pa ako ulit. I had enough of you, Fuentes. Baka kapag magdaiti na naman ang mga balat natin ay baka masuka na ako.", I spat. Nakita ko ang mas lalong pagtigas ng mukha niya. Salubong na ang kanyang kilay at gumagalaw na ang butas ng kanyang ilong dahil sa pagtitimpi pati tenga niya ay namumula na rin. "Huwag na huwag mo akong hahawakan ulit. Tama na yung isang beses na iyon. Maling-mali ang pangyayaring iyon at pinapangako ko na hindi na iyon masusundan pa."

Hindi siya nagsalita pagkatapos non. Titig na titig lang siya sa akin at hindi ko magawang basahin kung ano ang nasa isipan niya. Maya-maya ay bigla siyang tumawa. Nagulat ako ng nagsitayuan ang mga balahibo ko sa batok dahil sa tawa niya. His laugh was so...evil. Devious and spine-shivering. He cocked his head while there's still a devious smile on his face. "Don't speak too soon, Andrea. Don't speak too soon.", aniya sabay umiling.

Nakunot ang noo ko. What the hell!

Humakbang siya palapit sa akin. Aatras na sana ako ng bigla niyang hapitin ang baywang ko kaya bumangga ako sa katawan niya. Napasinghap ako ng maramdaman ko ang kakaibang pakiramdaman na iyon ng maramdaman ko ang init ng kanyang katawan. Shit.

"Ilang beses ko bang sasabihin sayo, Andrea, na pu-puede kang tumakbo pero hahabulin at hahabulin parin kita hanggang sa mapagod ka at isuko ang sarili mo sa akin.", aniya. Pigil ang bawat paghinga ko ng inilapit niya ang kanyang mukha sa aking mukha. His breath is fanning all over my face. Langhap na langhap ko ang mainit at mabango niyang hininga. "I already dipped myself inside of you. Nandoon na ako. Nakapasok na ako and all I'm left to do is to explore. I already got inside...at wala akong balak na lumabas ulit.", seryoso niyang sabi habang titig na titig sa akin gamit ang mabibigat niyang mata. His eyes went down to my lips. Napamura ako. No. Huwag diyan. Nanlaki ang mga mata ko ng bahagya niyang ibinaba ang kanyang ulo. Pero bago pa man niya magawa ang nais niyang gawin ay itinulak ko na siya.

"No! I won't let you kiss me again!", I said gritting my teeth. "At higit sa lahat hinding-hindi ko hahayaan na mangyari ulit iyon. Kaya uunahan na kita."

Nakunot ang noo niya. Marahil ay di niya naintindihan ang sinasabi ko. I smiled wickedly. "I'm going to tell the Guidance Counselor about what happened. I'm going to tell her that you raped me."

We fell into deep silence again after that. Hinintay kong magsalita siya pero hindi iyon nangyari kaya binangga ko sya at nilampasan. Hawak ko na ang door knob ng bigla siyang magsalita kaya napahinto ako.

"Go on. Tell her, Andrea. Tell her that I raped you. Let's see if she'll believe you.", puno ng kumpyansa na sabi biya.

Nilingon ko siya. "At bakit naman hindi siya maniniwala sa akin?", nagpupuyos sa galit na wika ko.

He cocks his head and smirk. "Because I'm a nice guy? And a nice guy wouldn't do such thing...right?"

**

Sorry for the late update.

ComVo :**