MNGO-10
This is a short update.
**
Sa pagkakakilala ko kay Trivy y isa siyang matalino, mayaman at nakakainis na tao. Pero ngayon...madagdagan ang mga adjectives na maibibigay ko sa kanya. Palabiro din pala siya. Sa sobrang palabiro niya hindi na nakakatawa. Anong sinabi niya? Di ako dapat matakot sa kanya dahil siya...siya ang susunod kong mamahalin? Hah!
"Nagpapatawa ka ba?", I snapped. "Pagkagusto nga di ko magawa ang mahalin pa kaya kita. Muhing-muhi ako sayo, alam mo yun. Pagkatapos nang lahat ng ginawa mo may lakas ka pa ng loob na sabihin yun? Makapal din pala ang mukha mo 'no, ugok ka!", bulalas ko to the point na ramdam ko na yung pangangati ng lalamunan ko sa sobrang lakas ng boses ko. This guy brings out the worst in me. At namumuhi ako sa kanya.
Di siya nagsalita o ano pagkatapos kong magsalita. Nakatitig lang siya sa akin na blanko ang mukha. Na para bang balewala lang sa kanyang pagputok ng butsi ko. Na mas lalong ikinagagalit ko. Ugh! I really hate him to my deepest flesh and bone.
Naalarma ako sa pagbiglang pagkahakbang niya. Sa takot ko ay napaatras ako ng dalawang beses. Damn. Noon hindi naman ako takot sa kanya but after what happened ultimo paglanghap lang ng hangin na kontiminado na niya ay parang nilalason na ang baga ko. He became toxic for my being. Noon isa lang siyang karibal para sa akin ngunit ngayon para na siyang nakakalasong chemical na makakapatay. Nakakamatay. Nakakatakot. My hands balled. I'm scared of him. And that made me hate him more...and more.
Narinig ko ang pag-ingos niya kaya napatingin ako sa kanya. He cocked his head. "You really don't get it, do you? Akala ko ba matalino ka?", then he smirked.
His words made my blood boil. Ang walang hiya! Did he really just insult me?! Naramdaman ko ang pag-akyat ng dugo sa aking mukha at sa aking utak. I'm seeing red at the moment. I can feel myself seething with anger. Alam ko ring namumuti na ang mga kamay ko sa sobrang higpit ng pagkakamao ko. As much as I want to scratch his face and punch him or kill him I refrain myself. Alam kong sinusubukan lang niya ako. He's provoking me for me to get near him. And if that happens he'll do that again. Like I would let that happen. I will never fall again in his trap like a stupid rat. I have learned my lesson. Once is enough.
I squeezed my eyes shut and inhaled deeply. I need to calm myself. I won't let my anger reign my system. Matatalo lang ako. Anger can be the best reason of failing. Nagiging irrational ka kasi kung mag-isip kung galit ka. So I need to calm myself and go with the flow. When I opened my eyes again I smiled at him. Yeah. I smiled...at him. Puede nang maitala sa Guinness Book of Records ang kauna-unahang pagkakataon na nginitian ko siya. It may not be a genuine smile but at least I smiled at him...for the first time.
Nakita ko ang paglaki ng mga mata niya sa gulat. Of course! Sino ba ang hindi magugulat kung ngingitian ko ang taong kinamumuhian ko ng husto? Mas lalong lumapad ang ngiti sa labi ko. I see. He's...affected.
I cleared my throat. I loosen up myself. I looked at him. "Very well, Fuentes. I'll take your insult for now.", then I inhaled deeply. At kasabay ng pagbuga ko ng hangin ay ang pagtingin ko sa kanya ng deritso sa mata. I stared at him. At may napansin ako.
He can't stare back at me.
That made me confused. Why can't he stare back at me? I thought he's great in staring competition? At mas lalo akong nalito ng bigla siyang nag-baba ng tingin. Pero di nakaligtaan ng mata ko ang pagpula ng tenga niya. He's eyeing on the ground while I'm staring at him. A smile formed in my lips.
I just discovered something.
And I think I can use it for my benefit.
**
Sorry sa late update, guys. Naging busy ako sa plates namin. Sorry talaga. ;(
![](https://img.wattpad.com/cover/34239850-288-k896111.jpg)
BINABASA MO ANG
Mr. Nice Guy's Obsession
General FictionWhen the Mr. Nice Guy is obsessed. My first ever story on wattpad.