Overnachten in jouw armen geeft mij de oncomfortabele vrijheid om te ademen
Als een schim wikkel je om me heen, even hier dan onderdeel van de nacht
Soms vraag ik af of jij wel echt was, of slechts een glimp van iets wat ik mezelf toewenste
Morgen geef ik je de zonsopkomst en de dingen die hem overleven
Mijn glinsterende ogen, omringd door schaduwen van een bitter verledenIk leg mezelf aan jouw tafel en wacht op je weigering om te eten
