Breath (fanfiction with One Direction greek)

3

Θυμήθηκα τα πάντα απο εκείνη την νύχτα. Όχι ότι τα ειχα ξεχάσει και ποτέ.

 Τα πάντα με τόσες λεπτομέρειες... Μετά από αυτό ήξερα οτι δεν θα ξαναήμουν η ίδια ποτε ξανα.

Θυμάμαι το άρωμα που φόρουσα, το όμορφο κόκκινό μου φουστάνι που πίστευα ότι έκανε όμορφη και εμένα. Ότι μετέφερε την ομορφιά του στο σώμα μου. Θυμάμαι, ότι φορούσα ένα στενό καλσόν, στο χρωμα του δέρματος μου. Μαύρες γόβες και φυσικά η αγαπημενη μου μαύρη μασκαρα στόλιζε τα ματια μου.

Δεν μπορώ να ξεχάσω τα ασημί σκουλαρίκια που φορούσα. Και την μικρή κορώνα που στόλιζε τα μαλλιά μου μετατρέποντάς με σε πριγκίπισσα.

Και φυσικά...δεν ξεχνιέται το δερμάτινο βραχιόλι που στόλιζε τον δεξί μου καρπό. Το έχασα εκείνη την νύχτα μαζί με κάτι πολυτιμότερο για μένα.
 

Που να ήξερα οτι όλον αυτόν τον καιρό το είχε εκείνος που μου πήρε επίσης όλη αυτήν την αθωότητα που υπήρχε μέσα μου.

"Απλά το είδα και τα θυμήθηκα όλα αυτά που περάσαμε τότε." άκουσα την φωνή του Μάικ να με βγάζει από τις σκέψεις μου.

Τον κοίταξα καθώς άφησε το βραχιόλι που νόμιζα οτι δεν θα ξαναέβλεπα ποτέ στο μικρό μου χέρι. Όχι.

"Όχι." ψιθύρισα δυνατά και τον άκουσα να ξεφυσάει.

"Κράτα το. Να το έχεις ανάμνηση απο αυτό που μου έκανες!" ειπα λίγο πιο δυνατά απο όσο έπρεπε και του πέταξα με δύναμη τις "αναμνήσεις" στο αγχωμένο πρόσωπό του.

Του γύρισα την πλάτη και άρχισα να απομακρύνομαι.

Εκείνη την στιγμή χτύπησε το κουδούνι για να μαζευτούν όλοι στο μεγάλο προαύλιο ώστε να κάνουν προσευχή.

"Έχουν περάσει τέσσερα γαμημένα χρόνια!" με ακολούθησε.

"Ναι έχεις δίκιο Μάικ. Πριν τέσσερα γαμημένα χρόνια με κατέστρεψες." αντιγύρισα νευριασμένα.

"Σοβαρά τώρα;" τον ρώτησα ξέροντας ότι είχε ήδη μετανιώσει αυτο που ειπε.

"Ξέρεις ότι το έχω μετανιώσει. Δεν ήξερα τι έκανα! Θυμάσαι πως ήμουν." ψιθύρισε. Είχαμε αρχίσει να τραβάμε την προσοχή. Στριφογύρισα τα ματια μου.

"Εσύ με έκανες έτσι όπως είμαι τώρα." αντιμίλησα εχθρικά.

"Άμα σε ειχα αφήσει όλοι θα σε είχαν πατήσει. Το ξέρεις αυτό."

Έμεινα λίγο να χαζεύω τα μεγάλα ματια του, γεμάτα με όλα αυτα τα αισθήματα που ποτέ δεν θα μπορούσε να μου δείξει με τα λόγια του.