20

169 28 49
                                    

Τέσσερα βέλη χαραγμένα στο δέρμα του.

Τέσσερα βέλη χαραγμένα στο θρανίο του.

Το μυαλό μου σταμάτησε για λίγο προσπαθώντας να κατανοήσει αυτό που έβλεπε. Καθώς είχα μείνει να σκέφτομαι τον συσχετισμό ανάμεσα σε αυτά τα δυο γεγονότα, κατάλαβα ότι ο Λίαμ είχε εξαφανιστεί από δίπλα μου κρατώντας την τσάντα του.

"Αβρίλ; Σήκω! Έχεις χαζέψει." άκουσα την φωνή του Μάικ να με καλεί πίσω στην γη.

Σηκώθηκα υπνωτισμένη και τον ακολούθησα έξω. Τι στο καλό συμένει αυτο;

"Δεν μου φαίνεσαι καλα." μονολόγησε ο Μάικ.

"Θα βγούμε σήμερα το βράδυ." ανακοίνωσε και εγω έγνεψα. Πάντα βγαίνουμε. Δεν είναι κατι διαφορετικό αυτο. Θα μου φαινόταν περίεργο να μην βγαίναμε.

Οι υπόλοιπες ώρες πέρασαν γρήγορα.


Το κεφάλι μου κουτούλησε πάνω στην κρύα κολώνα. Το ακούμπησα εκει για λίγα δευτερόλεπτα προσπαθώντας να κάνω αυτήν την ενοχλητική ζαλάδα να φύγει από το κεφάλι μου. Τα μάτια μου έκλεισαν σφικτά σε μια προσπάθεια να βρω την ισορροπία μου.

Το να βγω έξω με τον Μάικ Πέμπτη το βράδυ δεν ήταν καλή ιδέα. Βρισκόμουν μόνη σε ενα σκοτεινό σοκάκι πια, μόνο με μια μεγάλη λάμπα να με φωτίζει ελάχιστα. Βρισκόταν πάνω στην κολώνα όπου είχα αφήσει το κεφάλι μου.

Ο Μάικ με είχε αφήσει μόνη να πάω σπίτι μετά από τρία μπουκάλια μπύρας και αμέτρητο καπνό να καίει τα σωθικά μου.

Όταν βγήκαμε απο το μαγαζί ο καθένας πήρε τον δρόμο του χωρίς να κάνουμε οτι γνωριζόμαστε. Το μεθίσι μπορεί να μας κανει να κάνουμε τρελά πράγματα και το ξέρουμε καλά και οι δυο. Ιδιαίτερα ο Μάικ.

Για την ακρίβεια εγώ ξέρω τι μπορεί να κάνει ο Μάικ μεθυσμένος. Εκείνος δεν θυμάται. Δεν θυμάται τι έκανε. Ακομα και αν δεν θέλει να το παραδεχτεί στον εαυτό του και σε εμένα.

Τα μάτια μου ήταν και είναι ακόμα κόκκινα και πονουσαν. Τα άνοιξα και κοίταξα τον μαύρο ουρανό απο πάνω μου. Τα πάντα ήταν θολά. Όλα γύριζαν και το συναίσθημα το λάτρευα.

Κούνησα τα χέρια μου στον αέρα στον ρυθμό μιας άγνωστης μουσικής και χαμογέλασα άγρια στον εαυτό μου. Κάτω υπήρχε πεταμενο νερό και κοίταξα το είδωλο που καθρεπτιζόταν εκεί.

Ήταν μια κοπέλα με μακριά ξανθά μαλλιά και μεγάλα γαλάζια μάτια τα οποια ήταν καλυμμένα απο μαύρη σκιά κάνοντας τα τρομακτικά. Τα μαγουλα της είναι τραβηγμένα προς τα μέσα και η επίπεδη κοιλιά της φαίνεται εξαιτίας της κοντης μαύρης μπλούζας της. Φορούσε επίσης μια μωβ φούστα και μακριές κάλτσες που έφταναν μέχρι πιο πάνω από τα γόνατά της.

Breath (fanfiction with One Direction greek)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant